Antonio Rodríguez Almodóvar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Antonio Rodríguez Almodóvar - (Alcalá de Guadaíra, Sewilla, 1941) pisarz hiszpański, zajmuje się folklorystycznym przekazem ustnym, głównie zbieraniem i analizą tradycyjnych opowieści ludowych. Wśród jego dzieł znajdziemy opowiadania, bajki, wiersze, eseje, artykuły, scenariusze telewizyjne i teatralne. Ponad pięćdziesiąt jego książek poświęconych jest małoletnim czytelnikom i młodzieży. Wśród nich warto przytoczyć sławne Cuentos de la Media Lunita i Cuentos a la luz de la lumbre. Uhonorowany wieloma nagrodami, m.in. hiszpańską Nagrodą Literatury Dziecięcej i Młodzieżowej w 2005 oraz Nagrodą Washingtona Irvinga w 2011. Antonio Rodríguez Almodóvar jest szczególnie ceniony za wkład w kultywowanie dziedzictwa narodowego.

Rys biograficzny[1][edytuj | edytuj kod]

Wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Antonio Rodríguez Almodóvar zaczął studia filozoficzne na Uniwersytecie w Madrycie, ale porzucił je na rzecz studiów filologicznych, które ukończył w Sewilli w 1969. W 1973 zdobył tytuł doktora, a w 1975 został wykładowcą języka i literatury hiszpańskiej. Opublikował wiele dzieł koncentrujących się na tematyce teorii narracji i tekstu poetyckiego z punktu widzenia semiotyki i strukturalizmu (La estructura de la novela burguesa, Hacia una crítica dialéctica). W latach 1969-1974 był wykładowcą na Uniwersytecie w Sewilli i Kolegium Uniwersyteckim w Kadyksie, z których to został usunięty za aktywny udział w walce z systemem frankistowskim.

Bajki i opowieści hiszpańskie[edytuj | edytuj kod]

Długi i intensywny proces badawczy doprowadził Antonio Rodríguez Almodóvara do publikacji książek o tematyce hiszpańskich bajek i opowiadań ludowych. W swoich pracach posługiwał się już wspomnianą metodą analizy strukturalno-semotycznej. Jako członek International Folk Narrative Research był uczestnikiem rozmaitych kursów i konferencji poświęconych hiszpańskiej literaturze przekazu ustnego.

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

  • 1985 - hiszpańska Nagroda Literacka za dzieło Cuentos al amor de la lumbre (część I i II).
  • 1991 - Międzynarodowa Nagroda "Infanta Elena" za powieść Un lugar parecido al paraíso.
  • 2004 - II Nagroda Ateneo de Sevilla za opowiadanie El hombre que se volvió relativo.
  • 2005 - hiszpańska Nagroda Literatury Dziecięcej i Młodzieżowej (el Premio Nacional de Literatura Infantil y Juvenil) za serię pięciu opowiadań El bosque de los sueños.

Prasa[edytuj | edytuj kod]

Od września 1997 jest felietonistą dziennika El País (Andaluzja), współpracuje również przy tworzeniu wydania krajowego.

Telewizja[edytuj | edytuj kod]

Jako scenarzysta telewizyjny, Antonio Rodríguez Almodóvar jest autorem trzech miniseriali teatralnych opartych na znanych hiszpańskich bajkach: El príncipe encantado, La princesa que nunca se reía i Mariquilla ríe perlas. Zostały one wyemitowane przez Telewizję Canal Sur w okresie Świąt Bożego Narodzenia w 1994, 1995 i 1996-1997.

Twórczość[2][edytuj | edytuj kod]

Powieści i opowiadania[edytuj | edytuj kod]

  • Variaciones para un saxo - powieść, Wyd. Cátedra, Madrid 1986.
  • Libro de la risa carnal - opowiadania erotyczne, Wyd. Arquetipo, Sewilla 1989. Kolejna edycja: Wyd. Palabras del Candil, Guadalajara 2009.
  • Un lugar parecido al Paraíso - powieść, Wyd. Labor, Barcelona 1991.
    • Międzynarodowa Nagroda "Infanta Elena".
  • Animales de aventura - album do czytania, Wyd. Altea, Madryt 1995.
  • El Bosque de los sueños I - opowiadania, Wyd. Siruela, Madryt 1993.
  • El Bosque de los sueños II - powieść, Wyd. Siruela, Madryt 1994.
  • Cuéntame un cuadro - opowiadanie-katalog o Muzeum Sztuk Pięknych w Sewilli, Muzeum Sztuk Pięknych, Sewilla 2002.
  • El bosque de los sueños - cała seria pięciu opowiadań, Wyd. Anaya, Madryt 2004.
    • Hiszpańska Nagroda Literatury Dziecięcej (Premio Nacional de Literatura Infantil), 2005.
  • El hombre que se volvió relativo - opowiadania, Wyd. Algaida, Sewilla 2005.
    • III Nagroda "Alfonso de Cossío de Relatos del Ateneo de Sevilla".
  • Si el corazón pensara - powieść, Wyd. Alianza Editorial, Madryt 2009.

Poezja[edytuj | edytuj kod]

  • A pesar de los dioses - wiersze, Wyd. Renacimiento, Sewilla 1994.
  • Poemas del viajero - wiersze, Wyd. Renacimiento, Sewilla 1999.
  • Coplas por una muerte digna (poezja), listopad 2010.

Teatr[edytuj | edytuj kod]

  • La niña que riega las albahacas, Wyd. De la Torre, Madryt 1996.
  • El parlamento de los animales, Wyd. De la Torre, Madryt 1999.
  • La princesa del lunar (Razem z José Antonio Francés), Wyd. De la Torre, Madryt 2010.
  • La princesa que nunca se reía, Wyd. De la Torre, Madryt 2013.

Eseje[edytuj | edytuj kod]

  • Lecciones de narrativa hispanoamericana - esej, Uniwersytet w Sewilli, 1972.
  • La estructura de la novela burguesa - esej, Wyd. J.B., Madryt 1976.
  • La estructura del Quijote de Knud Togeby - tłumaczenie, Uniwersytet w Sewilli, 1977.
  • Cuentos maravillosos españoles - esej, Wyd. Crítica, Barcelona 1982.
  • Cuentos maravillosos y Cuentos populares andaluces - esej, Biblioteca de Cultura Andaluza, Sewilla 1986.
  • Hacia una crítica dialéctica - esej, Wyd. Alfar, Sewilla 1987.
  • Los cuentos populares, o la tentativa de un texto infinito - esej, Uniwersytet w Murcji, 1989.
  • Cuentos al amor de la lumbre I (wersja kieszonkowa), Wyd. Alianza Editorial, Madryt 1999.
  • Cuentos al amor de la lumbre II (wersja kieszonkowa), Wyd. Alianza Editorial, Madryt 1999.
  • Abecedario andaluz - artykuły o dialekcie andaluzyjskim opublikowane w gazecie El País, Wyd. Ediciones Mágina, Ganada 2002.
  • Machado vuelve a Sevilla - wybór y zapiski na temat manuscryptów Braci Machado, Fundacja Unicaja, Malaga 2004.
  • Manuscritos de los Hermanos Machado - kolekcja fundacji Unicaja, Fundacja Unicaja, Malaga 2005. (wydanie A. R. Almodóvara, Rafael Alarcóna y Pablo del Barco)
  • El texto infinito - zaktualizowana kolekcja esei na temat znanych bajek, Fundacja Germán Sánchez Ruipérez, Madryt 2004.
  • Del hueso de una aceituna - nowe spojrzenie na literaturę oralną, Octaedro, Barcelona 2009.

Bajki[edytuj | edytuj kod]

  • Cuentos al amor de la lumbre I - bajki, Wyd. Anaya, Madryt 1983.
    • Hiszpańska Nagroda za najlepszą kompozycję książki (Premio Nacional a la mejor conjunción de elementos en un libro)
  • Cuentos al amor de la lumbre II - bajki, Wyd. Anaya, Madryt 1984.
  • Cuentos al amor de la lumbre I, II - bajki (wydanie kieszonkowe), Wyd. Alianza Editorial, Madryt 1999.
  • Tres cuentos maravillosos - album, Monte de Piedad y C. Ahorros de Sevilla, Sewilla 1984.
  • Historia de un viejo tren - bajka [w:] Doce andaluces cuentan, Lautaro, Wyd. Ibero Americana, Sewilla 1994.
  • El sapo y la rana se saltan la evolución - bajka, Parque de las Ciencias, Granada 1998.
  • El pozo del otro mundo - bajka, Wyd. Hergué Editorial, Huelva 1999.
  • Cuentos Populares Españoles (duży format), Wyd. Anaya, Madryt 2002.
  • Cuentos de la Media Lunita 1, 2, 3, 4, 5 (wersja latynoska), Wyd. Anaya, 2003.
  • La verdadera historia de Caperucita - bajka, Kalandraka, Sewilla 2004.
  • A verdadeira historia de Caperucinha - bajka, Kalandraka, Sewilla 2004
  • De cómo las manzanas de oro... - bajka, Ayuntamiento de Galaroza 2005.
  • Mami, ¿yo he sido un pez? - bajka, Consejería de Cultura, Junta de Andalucía, Sewilla 2006.
  • La bruja que se comía las palabras bonitas (wydano jednocześnie w języku katalońskim, baskijskim i galisyjskim), Círculo de lectores, Barcelona 2006.
  • La mata de albahacas (wydanie dwujęzyczne hiszpańsko-arabskie), Cuentos y relatos de Andalucía y Marruecos, Antonio Reyes Ruiz, Wyd. Alfar, Sewilla 2006.
  • El Aljarafe está enladrillado, ¿quién lo desenladrillará? - bajka, Palabras que se mojan, Diputación Provincial de Sevilla, Sewilla 2007.
  • Yo, el hada de los cabellos azules - interpretacja Pinokio, A las buenas y a las malas, Anaya, Madryt 2007.
  • El palacio de los cuatro tesoros - bajka o Alambrze, Wyd. SM, Madryt 2008.
  • La vera Storia di Cappuccetto Rosso - bajka, Kalandraka Italia, Florencja 2009.
  • A verdadeira História do Capuchinho - bajka, Kalandraka Portugal, Matozinhos 2009.
  • Cuentos al amor de la lumbre (wybór), Consejería de Educación, Junta de Andalucía, 2010.
  • Cuentos silenciosos (teksty do ilustracji Benjamina Lacombe w książce o tym samym tytule), Wyd. Edelvives, 2010.
  • Cuentos de la media lunita, Wyd. Algaida, Sewilla od 1985 do 2010 (zostały przetłumaczone na język kataloński, galisyjski, walencki i baskijski).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Biografía de Antonio Rodríguez Almodóvar [online], www.cervantesvirtual.com [dostęp 2016-06-27].
  2. A. R. Almodóvar - Bibliografía [online], www.aralmodovar.es [dostęp 2016-06-27].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]