Antonowo (okręg uciański)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antonowo
Antanavas
Państwo

 Litwa

Okręg

 uciański

Rejon

ignaliński

Gmina

Dukszty

Populacja (2011)
• liczba ludności


3

Położenie na mapie Litwy
Mapa konturowa Litwy, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Antonowo”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Antonowo”
Ziemia55°32′06″N 26°16′44″E/55,535000 26,278889

Antonowo (lit. Antanavas) – wieś na Litwie, w okręgu uciańskim, w rejonie ignalińskim, w gminie Dukszty.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów dobra w gminie Dukszty, w powiecie nowoaleksandrowskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. W 1866 własność Nowohońskich, herbu Następ[1].

W dwudziestoleciu międzywojennym zaścianek leżał w Polsce, w województwie nowogródzkim (od 1926 w województwie wileńskim), w powiecie brasławskim (od 1926 w powiecie święciańskim)[2], w gminie Dukszty[3][4].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwały tu 14 osób, wszystkie były wyznania rzymskokatolickiego. Jednocześnie 13 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, a 1 litewską. Były tu 2 budynki mieszkalne[3]. W 1931 zamieszkiwały tu 42 osoby w 4 budynkach[4].

Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Duksztach. Podlegała pod Sąd Grodzki w Święcianach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w m. Duksztach[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Antonowo, dobra, powiat nowoaleksandrowski, gmina Dukszty, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 41.
  2. Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472
  3. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 6.
  4. a b Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 45.
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 46.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]