Apteka Królewska w Toruniu

Apteka Królewska w Toruniu
	nr rej. A/924 10 października 1929
	; Fasada kamienicy (stan z 2012 roku)
Państwo	Polska
Województwo	kujawsko-pomorskie
Miejscowość	Toruń
Adres	Rynek Staromiejski 4
Typ budynku	kamienica
	Położenie na mapie Torunia Apteka Królewska w Toruniu
	Położenie na mapie Polski Apteka Królewska w Toruniu
	Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego Apteka Królewska w Toruniu
	53°00′38,25″N 18°36′18,43″E/53,010625 18,605119
	Multimedia w Wikimedia Commons

Apteka Królewska w Toruniu – historyczna apteka działająca w latach 1389–2011 w Toruniu, znająca się na terenie Zespołu Staromiejskiego, w południowej pierzei Rynku Staromiejskiego, pod numerem 4^[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Apteka została założona w 1389 roku i jest pierwszym udokumentowanym obiektem tego typu w Toruniu^[2]. Do czasu likwidacji w 2011 roku była to druga (po aptece w Dubrowniku) najstarsza na świecie ciągle funkcjonująca apteka^[1]. Założycielem apteki był pochodzący z Wrocławia Albert, określany również jako „apteker” lub „apotheker”. Apteka mogła powstać dzięki umowie zawartej między Toruniem a Wrocławiem. Apteka początkowo nazywała się „Pod Orłem”. Kamienica, w której mieściła się apteka, wielokrotnie przebudowywano^[2]. Przez kilkaset lat apteka ta była uważana za najlepiej wyposażoną w Toruniu^[3]. 12 lutego 1652 roku aptekę nazwano mianem „Królewskiej”. W tym samym dniu na elewacji budynku umieszczono królewskiego orła^[4]. W 1851 roku przeprowadzony gruntowny remont apteki, w wyniku którego zniszczono większość średniowiecznej elewacji^[1]. W 1853 roku Rada Miejska zaleciła zmianę nazwy z „Königliche Apotheke” („Apteka Królewska”) na „Königlich privilegierte Apotheke” („Królewska Apteka Uprzywilejowana”). Zmianie nazwie sprzeciwiał się ówczesny właściciel apteki, Ferdynand Fryderyk Taege. Pomimo zalecenia Rady Miejskiej, Taege oraz jego następca zachowali pierwotną nazwę^[4].

W 1929 roku obiekt wpisano do rejestru zabytków^[5]. Podczas remontu apteki w 1969 roku, po wybiciu szczeliny w ścianie odnaleziono list pochodzący z połowy XIX wieku, autorstwa Ferdynanda Fryderyka Taege. Poprzedni właściciel napisał o tym, w jakich okolicznościach kupił aptekę, jakie czerpał dochody oraz skąd kupował towar. Taege wspominał, że poprzedni właściciel zaniedbywał obiekt. W liście znalazły się również wspomnienia o Aptece Radzieckiej i Aptece pod Złotym Lwem^[3].

W 2011 roku zmarła ostatnia właścicielka apteki, Sylwia Siwiec-Kant. Po jej śmierci aptekę zamknięto. Obecnie na miejscu apteki mieści się restauracja i cukiernia^[6].