Arachnothera
| Arachnothera[1] | |||
| Temminck, 1826[2] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – pajęcznik długodzioby (A. longirostra) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Arachnothera | ||
| Gatunki | |||
| |||
Arachnothera – rodzaj ptaków z rodziny nektarników (Nectariniidae).
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Azji[3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała 13,3–22 cm, masa ciała 8,8–49 g[4].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
Nazwa rodzajowa jest połączeniem słów z języka greckiego: αραχνης arakhnēs – „pająk” oraz -θηρας -thēras – „łowca” (θηραω thēraō – „polować” (θηρ thēr, θηρος thēros – „bestia, zwierzę”))[5].
Gatunek typowy[edytuj | edytuj kod]
Nectarinia chrysogenys Temminck
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[6]:
- Arachnothera crassirostris – pajęcznik grubodzioby
- Arachnothera robusta – pajęcznik wielkodzioby
- Arachnothera flammifera – pajęcznik żółtobrzuchy – takson wyodrębniony ostatnio z A. longirostra[7][8][9]
- Arachnothera longirostra – pajęcznik długodzioby
- Arachnothera juliae – pajęcznik brązowy
- Arachnothera clarae – pajęcznik nagolicy
- Arachnothera chrysogenys – pajęcznik żółtouchy
- Arachnothera magna – pajęcznik kreskowany
- Arachnothera flavigaster – pajęcznik okularowy
- Arachnothera affinis – pajęcznik szarobrzuchy
- Arachnothera modesta – pajęcznik ubogi
- Arachnothera everetti – pajęcznik łuskogłowy – takson wyodrębniony ostatnio z A. affinis[10][9]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Arachnothera, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ C.J. Temminck: Nouveau recueil de planches coloriées d'oiseaux, pour servir de suite et de complément aux planches enluminées de Buffon. Paryż: Dufour & d'Ocagne, 1826, s. ryc. 388 i tekst. (fr.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Dippers, leafbirds, flowerpeckers, sunbirds. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-07]. (ang.).
- ↑ R. Cheke, C. Mann: Family Nectariniidae (Sunbirds). W: J. del Hoyo, A. Elliott, D.A. Christie: Handbook of the Birds of the World. Cz. 13: Penduline-tits to Shrikes. Barcelona: Lynx Edicions, 2008, s. 317–320. ISBN 84-96553-45-0. (ang.).
- ↑ Arachnothera, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2022-02-17] (ang.), [archiwum].
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Nectariniidae Vigors, 1825 – nektarniki – Sunbirds (wersja: 2021-01-16). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-07].
- ↑ D.J. Lohman, K.K. Ingram, D.M. Prawiradilaga, K. Winker, F.H. Sheldon, R.G. Moyle, P.K.L. Ng, P.S. Ong, L.K. Wang, T.M. Braile, D. Astuti, R. Meier. Cryptic genetic diversity in "widespread" Southeast Asian bird species suggests that Philippine avian endemism is gravely underestimated. „Biological Conservation”. 143 (8), s. 1885–1890, 2010. DOI: 10.1016/j.biocon.2010.04.042. (ang.).
- ↑ M.A. Rahman, D.F.A. Gawin, C. Moritz. Patterns of genetic variation in the Little Spiderhunter (Arachnothera longirostra) in southeast Asia. „The Raffles Bulletin of Zoology”. 58 (2), s. 381–390, 2010. (ang.).
- ↑ a b R.G. Moyle, S.S. Taylor, C.H. Oliveros, H.Ch. Lim, Ch.L. Haines, M.A. Rahman, F.H. Sheldon. Diversification of an endemic Southeast Asian genus: Phylogenetic relationships of the spiderhunters (Nectariniidae: Arachnothera). „The Auk”. 128 (4), s. 777–788, 2011. DOI: 10.1525/auk.2011.11019. (ang.).
- ↑ C.G. Sibley, B.L. Monroe Jr.: Distribution and Taxonomy of the Birds of the World. New Haven: Yale University Press, 1990. ISBN 0-300-04969-2.