Pajęcznik kreskowany
| Arachnothera magna[1] | |||
| (Hodgson, 1836) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
pajęcznik kreskowany | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
Pajęcznik kreskowany[4] (Arachnothera magna) – gatunek małego ptaka z rodziny nektarników (Nectariniidae).
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Wyróżniono kilka podgatunków A. magna[5][2]:
- A. magna magna – środkowe Himalaje i wschodni Bangladesz do południowych Chin i północnej Mjanmy.
- A. magna aurata – środkowa i wschodnia Mjanma.
- A. magna musarum – południowo-wschodnia Mjanma, północna Tajlandia, Laos i północny Wietnam.
- A. magna remota – południowo-środkowy i południowy Wietnam.
- A. magna pagodarum – Półwysep Malajski.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Zasiedla południową i południowo-wschodnią Azję od Nepalu i sąsiednich krajów po Mjanmę, Tajlandię, Laos i Wietnam, na Półwyspie Malajskim izolowana populacja.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała 16,5–18 cm, rozpiętość skrzydeł 20,5–25,5 cm. Osiąga masę ciała 23–34 g. Nie występuje dymorfizm płciowy. Krępa sylwetka. Dziób długi, mocny, zagięty do dołu, czarniawy. Wierzch ciała złotooliwkowy, na głowie, szyi i ramionach czarno kreskowany. Spód ciała jasnożółty, również czarno kreskowany, przy krótkim ogonie ciemny pas. Nogi jasnopomarańczowe albo żółte.
Tryb życia[edytuj | edytuj kod]
Zamieszkuje głównie wyżynne lasy i skraje lasów. Na pokarm składają się owady, pająki i nektar. Przebywa samotnie albo parami, niekiedy z innymi gatunkami ptaków. Ruchliwy i hałaśliwy. Bogaty repertuar głosów, zazwyczaj ostrych. Piosenkę rozpoczyna kilka miękkich sylab, następnie przyśpiesza w serię monotonnych dźwięków. Gniazdo umieszczone na spodzie dużego liścia, ma kształt miseczki z roślinności. Składa 2–3 jaja.
Status[edytuj | edytuj kod]
IUCN uznaje pajęcznika kreskowanego za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Trend liczebności populacji uznawany jest za stabilny[3]. W niektórych częściach zasięgu pospolity, m.in. w Bhutanie i w Mjanmie, poza tym występowanie wyspowe albo rzadkie.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Arachnothera magna, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Streaked Spiderhunter (Arachnothera magna). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-30)]. (ang.).
- ↑ a b Arachnothera magna, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Nectariniidae Vigors, 1825 – nektarniki – Sunbirds (wersja: 2021-01-16). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-02-08].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Dippers, leafbirds, flowerpeckers, sunbirds. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-02-08]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- David Chandler, Dominic Couzens, Euan Dunn, Jonathan Elphick, Rob Hume, Derek Niemann, Tony Whitehead, John Woodward: Ptaki. Warszawa: Multico, 2008, s. 231, seria: Fakty o zwierzętach Świata. ISBN 978-83-7495-075-6.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).