Przejdź do zawartości

Arnaut Daniel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wizerunek Arnauta pochodzący z rękopisu przechowywanego w Bibliotece Narodowej Francji

Arnaut Daniel (ur. 2 poł. XII w.[1] na zamku w Ribérac[2], zm. pocz. XIII w.[1]) – prowansalski trubadur tworzący hermetyczną poezję, działający ok. 1180–1200[2].

Był żonglerem na dworze Ryszarda I Lwie Serce. Odbywał podróże do Włoch i Hiszpanii. Zapoczątkował style pisania trobar ric i trobar clus. Z twórczości Arnaut zachowało się 16 poematów do których nie zachowała się melodia, 1 pieśń z melodią oraz sestyna Lo ferm voler qu'el cor m’intra (z melodią). Na jego sekstynie lirycznej wzorował się m.in. Dante Alighieri, który umieścił jego postać w Boskiej komedii. Francesco Petrarca uznawał Arnauta za najwybitniejszego trubadura oraz nazwał go „wielkim mistrzem miłości”[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Arnaut Daniel, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-06-26].
  2. a b c Jadwiga Kłobukowska, Arnaut Daniel, [w:] Elżbieta Dziębowska (red.), Encyklopedia muzyczna PWM: część biograficzna, t. I: AB, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 71, ISBN 83-224-0112-4, OCLC 6434503.