Artropatia neurogenna
Staw Charcota w prawej kończynie dolnej u pacjenta z HSANIV | |
| Synonimy |
Stawy Charcota |
|---|---|
| Specjalizacja |
Ortopedia, neurologia |
| Klasyfikacje | |
| ICD-10 | |
Artropatia neurogenna, inaczej stawy Charcota[1] – zmiany zwyrodnieniowe stawów rozwijające się na podłożu zaburzeń czucia dotyku, propriocepcji i kontroli mięśni szkieletowych przez nerwy ruchowe. Pierwotnie termin odnosił się do zmian w kile, wraz z rozwojem leczenia tej choroby zmiany te coraz rzadziej są obserwowane w tej chorobie. Obecnie (stan na rok 2020) najczęstszą przyczyną jest neuropatia cukrzycowa. Inne, rzadsze przyczyny to m.in. jamistość rdzenia oraz urazy[1][2]. Występuje ona u od 0.1% to 7.5% pacjentów z cukrzycą oraz u 29% do 35% pacjentów z cukrzycową polineuropatią obwodową[3].
Patofizjologia
[edytuj | edytuj kod]Stawy Charcota powstają najczęściej na skutek licznych drobnych uszkodzeń, które nie są zauważane przez pacjenta, gdyż na skutek polineuropatii obwodowej nie czuje on bólu i nie może reagować na nieprawidłowe ułożenie stopy lub innych stawów. Uszkodzone osteoklasty powodują miejscową osteoporozę. W patofizjologii bierze też udział mechanizm naczyniowy, który polega na resorpcji tkanki kostnej na skutek zwiększonego przepływu krwi[4].
Objawy
[edytuj | edytuj kod]Objawy to obrzęk, rumień, ocieplenie i deformacja stawu[1]. Cukrzycowa artropatia neurogenna najczęściej dotyczy stawów stopy i kostki[3]. Zmiany przewlekłe mogą ulec zaostrzeniu, naśladując objawy spotykane w zapaleniu stawu (np. na skutek dny moczanowej) lub zapaleniu skóry[1]. Często są ucieplone, mogą być zarówno bezbolesne, jak i silnie bolesne[3]. W przeciwieństwie do infekcji nie ma objawów ogólnych zakażenia (gorączki, osłabienia)[4].
W przypadku jamistości rdzenia zmiany najczęściej dotyczą stawu barkowego i są bezbolesne[1].
Diagnostyka
[edytuj | edytuj kod]Zmiany są kategoryzowane na podstawie radiografii według zmodyfikowanej klasyfikacji Eichenholtza (skala jest czterostopniowa)[4].
Leczenie
[edytuj | edytuj kod]Leczenie w zaostrzeniu polega na założeniu unieruchomienia na staw. W dalszej perspektywie możliwe jest leczenie zachowawcze za pomocą zaopatrzenia ortopedycznego lub operacja. Leczenie przyczynowe polega m.in. na obniżeniu glikemii lub leczeniu osteoporozy[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e William W. Campbell: Objawy kliniczne w neurologii. Wyd. I. Wrocław: Edra Urban&Partner, 2019, s. 290. ISBN 978-83-66067-89-9.
- ↑ Patricia Ruth Farrugia, Drew Bednar, Colby Oitment. Charcot Arthropathy of the Spine. „J Am Acad Orthop Surg”. 30(21, Listopad 2022. DOI: 10.5435/JAAOS-D-22-00212. (ang.).
- ↑ a b c Jong Han Choi i in.. Musculoskeletal complications in patients with diabetes mellitus. „Korean J Intern Med .”, 27.10.2022. DOI: 10.3904/kjim.2022.168. (ang.).
- ↑ a b c d Michael S Pinzur. Republication of “An Evidence-Based Introduction to Charcot Foot Arthropathy”. „Foot Ankle Orthop.”, 25.06.2023. DOI: 10.1177/24730114231188128. (ang.).