Przejdź do zawartości

Astydamia latifolia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Astydamia)
Astydamia latifolia
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

selerowce

Rodzina

selerowate

Rodzaj

Astydamia

Gatunek

Astydamia latifolia

Nazwa systematyczna
Astydamia latifolia (L.f.) Baill.
Hist. Pl. 7: 208 1879[3]
Synonimy
  • Astydamia canariensis (Spreng.) DC.
  • Astydamia ifniensis Caball.
  • Bupleurum canariense Spreng.
  • Buprestis latifolia (L.f.) Spreng.
  • Crithmum latifolium L.f.
  • Heracleum canariense Choisy ex DC.
  • Laserpitium crithminum Link
  • Levisticum latifolium (L.f.) Batt.
  • Tenoria canariensis Spreng.[4]

Astydamia latifoliagatunek rośliny z rodziny selerowatych (Apiaceae). Jest jedynym przedstawicielem monotypowego rodzaju Astydamia A. P. de Candolle, Collect. Mém. 5: 53. 12 Sep 1829[5][3]. Klasyfikowany jest do podrodziny Apioideae[6]. Gatunek występuje na Wyspach Kanaryjskich i Selvagens oraz w Maroku, Saharze Zachodniej i przy Przylądku Białym w Mauretanii[7]. Rośnie na wybrzeżach; na skałach i piaskach[8]. Korzenie są jadalne po ugotowaniu[9].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Roślina dwuletnia lub krótkotrwała bylina. Korzeń mięsisty, głęboki[8]. Pęd osiąga zwykle do 50 cm wysokości i jest nagi[7], w dole rozgałęzia się skrętolegle, w górze naprzeciwlegle i okółkowo[8].
Liście
Mięsiste, z pochwą liściową obejmującą łodygę. Blaszka do 30 cm długości[8], podwójnie trójlistkowa, poszczególne listki wcinano-ząbkowane[7].
Kwiaty
Zebrane w półkulistawe baldachy złożone. Wsparte są one 5–12 okazałymi, liściastymi pokrywami. Składają się z 18−25 równych szypuł zakończonych baldaszkami. Te wsparte są 5–7 pokrywkami i składają się z 15–20 krótkich szypułek (do 5 mm długości) zakończonych kwiatami. Te są promieniste, żółte[7].
Owoce
Jajowate rozłupnie rozpadające się na dwie rozłupki o długości do 10 mm i szerokości do 4,5 mm[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2020-10-24] (ang.).
  3. a b Astydamia latifolia (L.f.) Baill.. [w:] The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2020-10-24].
  4. Astydamia latifolia (L.f.) Baill.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2020-10-24].
  5. Astydamia. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2020-10-24].
  6. List of Genera in APIACEAE, [w:] Vascular plant families and genera, Kew Gardens & Missouri Botanical Garden [dostęp 2020-10-24] (ang.).
  7. a b c d e Astydamia latifolia. [w:] Flore du Maroc [on-line]. [dostęp 2020-10-24].
  8. a b c d Astydamia latifolia (L. f.) Kuntze. [w:] Base de données des plantes d'Afrique [on-line]. Conservatoire et Jardin botaniques & South African National Biodiversity Institute. [dostęp 2020-10-24].
  9. Alexandre Chevalier, Elena Marinova, Leonor Pena-Chocarro: Plants and People: Choices and Diversity through Time. Oxbow Books, 2014, s. 222. ISBN 978-1-78297-033-0.