Atlas XH-1 Alpha

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Atlas XH-1 Alpha
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Południowa Afryka

Producent

Atlas Aircraft Corporation

Typ

śmigłowiec szturmowy

Konstrukcja

metalowo-kompozytowa

Załoga

2

Historia
Data oblotu

3 lutego 1985

Dane techniczne
Napęd

1 x Silnik turbowałowy Turbomeca Artouste IIIB

Moc

410 kW

Wymiary
Średnica wirnika

11,02 m główny
1,7 m ogonowy

Długość kadłuba

10 m

Wysokość

2,73 m

Masa
Własna

1 400 kg

Startowa

2 200 kg

Osiągi
Prędkość maks.

210 km/h

Prędkość przelotowa

191 km/h

Wznoszenie maks. w locie poziomym

4,6 m/s

Promień działania

277 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
1 x GA-1 Rattler 20 mm

Atlas XH-1 Alphapołudniowoafrykański śmigłowiec szturmowy wyprodukowany przez firmę Atlas Aircraft Corporation a będący demonstratorem technologii wykorzystanych później w budowie śmigłowca Denel Rooivalk. Wybudowano jeden egzemplarz, który obecnie można oglądać w South African Air Force Museum.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Doświadczenia zebrane przez South African Air Force podczas walk prowadzonych w latach 70. na terenie Angoli uwidoczniły potrzebę posiadania wyspecjalizowanego śmigłowca szturmowego. Niestety z powodu sankcji nałożonych na RPA przez Organizację Narodów Zjednoczonych za stosowanie w kraju polityki apartheidu, nie można było nabyć takich maszyn w krajach, w których były produkowane. W 1975 roku w wytówrni Atlas uruchomiono linię montażową śmigłowca Aérospatiale Alouette III. Inżynierowie Atlasa postanowili dokonać daleko posunietej modyfikacji Alouette III w celu przystosowania go do wypełniania zadań szturmowych. Zmieniono kształt kadłuba, montując fotele pilota i operatora uzbrojenia w układzie tandem. Zmieniono podwozie z trójkołowego z przednim podparciem na podwozie z kółkiem tylnym. Nowa maszyna miała być jedynie sprawdzianem możliwości wytwórni, zastosowanych rozwiązań konstrukcyjnych i technologii w produkcji docelowego śmigłowca jakim miał być przyszły Denel Rooivalk.

Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]

Śmigłowiec szturmowy z miejscami załogi umieszczonymi jedno za drugim, tylny fotel zajmuje pilot. Metalowa kabina załogi o konstrukcji półskorupowej, w której konstrukcji wykorzystano również elementy kompozytowe. Za kabiną pojedynczy silnik turbowałowy napędzający trójłopatowy wirnik główny i trójłopatowe śmigło ogonowe. Zastrzałowy statecznik poziomy o prostokątnym obrysie z dwiema brzegowymi tarczami o dodatnim skosie umieszczonymi na jego końcach. Z prawej strony śmigła ogonowego znajduje się statecznik pionowy. Zastrzałowe podwozie główne skałdające się z dwóch goleni po obu stronach kadłuba oraz pojedyncze kółko ogonowe zamontowane na długim wahaczu umieszczonym na końcu belki ogonowej. Uzbrojenie stałe tworzy działko kalibru 20 mm GA-1 Rattler zamontowane pod kadłubem.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]