Błotniarka wędrowna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Błotniarka wędrowna
Pseudosuccinea columella[1]
(Say, 1817)
Ilustracja
Górna strona muszli
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

mięczaki

Gromada

ślimaki

Podgromada

płucodyszne

Rząd

nasadooczne

Rodzina

błotniarkowate

Rodzaj

Pseudosuccinea

Gatunek

błotniarka wędrowna

Synonimy
  • Lymnaea columella Say, 1817[2]
  • Limnaea columella Say, 1817[2]
  • Limnaeus columella (Say, 1817)[2]
  • Limnophysa columella (Say, 1817)[2]
  • Lymnaeus columellus (Say, 1817)[2]
  • Radix columella (Say, 1817)[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Błotniarka wędrowna (Pseudosuccinea columella) – gatunek słodkowodnego ślimaka z rodziny błotniarkowatych (Lymnaeidae), podobny do bursztynkowatych (Succineidae), stąd rodzajowa nazwa Pseudosuccinea, tzn. „nibybursztynka”[4]. Prowadzi ziemno-wodny tryb życia. Żywi się martwymi częściami roślinnymi i zwierzęcymi[4]. Jest żywicielem pośrednim motylicy wątrobowej[5].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Naturalny zasięg występowania tego ślimaka obejmuje wschodnią Amerykę Północną, Amerykę Środkową i północną część Ameryki Południowej[6]. Przebywa w wodach stojących, na brzegach jezior, stawów, wolno płynących i błotnistych strumieni, wśród lilii i trzcin.

W ciągu kilku ostatnich dziesięcioleci błotniarka wędrowna wykazała duże zdolności inwazyjne[5]. Została zawleczona (prawdopodobnie z wodnymi roślinami ozdobnymi[4]) do zachodnich stanów USA, do Australii, Afryki Południowej i Europy (Szwajcaria, Austria, Węgry, Grecja i Minorka)[6] oraz na niektóre wyspy Pacyfiku[5]. Rozpowszechniła się w ogrodach botanicznych. Licznie występuje zwłaszcza w cieplarnianych basenach. Przebywa także poza wodą, na pływających liściach roślin wodnych[6]. W warunkach europejskich nie przetrzymuje zimy, ale w południowej Francji stwierdzono jej występowanie w warunkach naturalnych nad brzegiem rzeki Lot[5].

Budowa ciała[edytuj | edytuj kod]

Muszla jajowata, cienka, prześwitująca, krucha[6], z poprzecznymi i spiralnymi prążkami na powierzchni, tworzącymi regularną kratkę[4]. Jej ostatni skręt jest silnie rozszerzony, a otwór bardzo duży. Wymiary muszli: 15–20 × 8–13 mm[6]. Ubarwienie żywych osobników jest ciemne, niemal czarne[4], z białawymi plamami. Oczy małe, czarne, osadzone po wewnętrznej stronie nasady czułków[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Pseudosuccinea columella, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d e f MolluscaBase eds., Pseudosuccinea columella (Say, 1817), [w:] MolluscaBase [online] [dostęp 2024-05-07] (ang.).
  3. Pseudosuccinea columella, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. a b c d e Bezkręgowce. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1984, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0428-6.
  5. a b c d Pointier et al. Pseudosuccinea columella (Say 1817) (Gastropoda, Lymnaeidae), snail host of Fasciola hepatica: first record for France in the wild. „Parasitology Research”. 101 (5), s. 1389–1392, 2007. DOI: 10.1007/s00436-007-0656-y. (ang.). 
  6. a b c d e f Species summary for Pseudosuccinea columella. AnimalBase, 2011. [dostęp 2011-12-10]. (ang.).