Bałkarzy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania

Bałkarzy, Bałkarowie[1] – grupa etniczna zamieszkująca Kaukaz Północny[2] (a zwłaszcza Kabardo-Bałkarię[3]). Posługują się językiem karaczajsko-bałkarski (wspólnym z Karaczajami), należącym do języków tureckich, stosując pismo cyrylickie[3].

Od XVIII w. wyznają islam sunnicki (wcześniej wyznając chrześcijaństwo i animizm)[3]. Zajmują się przede wszystkim pasterstwem, częściowo rolnictwem[3].

W 1944 r. przez władze radzieckie wysiedleni w głąb ZSRR, do Azji Środkowej[4][3]. Powrócili w 1957 r.[3]

W 1991 r. powstała Bałkarska Rada Narodowa[3].

Pod koniec lat 90. ich liczebność szacowana była na 70 000[2]-90 000[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Leonarda Dacewicz, Этнонимы в русских и польских лексикографических работах, „Studia Wschodniosłowiańskie”, 14, s. 165-178.
  2. a b Rozdział III - Europa Wschodnia oraz Azja Północna i Zachodnia (Federacja Rosyjska, Kaukaz, Azja Środkowa); 2. Kaukaz, [w:] Zbigniew Jasiewicz, Andrzej Furier, Wielka encyklopedia geografii świata. Tom XVIII. Świat grup etnicznych, Aleksander Posern-Zieliński (red.), Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2000, s. 74, ISBN 83-87621-77-3.
  3. a b c d e f g h Bałkarzy, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-12-26].
  4. Rozdział III - Europa Wschodnia oraz Azja Północna i Zachodnia (Federacja Rosyjska, Kaukaz, Azja Środkowa); 2. Kaukaz, [w:] Zbigniew Jasiewicz, Andrzej Furier, Wielka encyklopedia geografii świata. Tom XVIII. Świat grup etnicznych, Aleksander Posern-Zieliński (red.), Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2000, s. 71, ISBN 83-87621-77-3.