Badian japoński

Badian japoński
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	Austrobaileyanae
Rząd	Austrobaileyales
Rodzina	cytryńcowate
Rodzaj	badian
Gatunek	badian japoński
	Nazwa systematyczna
	Illicium anisatum L.; Syst. Nat., ed. 10. 2: 1050 (1759)
Synonimy
	Badianifera anisatum (L.) Kuntze; Badianifera officinarum Kuntze; Illicium anisatum var. roseum Makino; Illicium japonicum Siebold; Illicium linnaei Nakai; Illicium masa-ogatae (Makino) A.C.Sm.; Illicium religiosum Siebold & Zucc.; Illicium religiosum var. masa-ogatae Makino; Illicium variegatum Paxton & Lindl.;
	Badianifera anisatum (L.) Kuntze; Badianifera officinarum Kuntze; Illicium anisatum var. roseum Makino; Illicium japonicum Siebold; Illicium linnaei Nakai; Illicium masa-ogatae (Makino) A.C.Sm.; Illicium religiosum Siebold & Zucc.; Illicium religiosum var. masa-ogatae Makino; Illicium variegatum Paxton & Lindl.;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Badian japoński, anyż japoński^[4] (Illicium anisatum L.) – gatunek rośliny zaliczany albo do monotypowej rodziny badianowatych (Illiciaceae) (system Reveala z 1999), albo do obejmującej trzy rodzaje rodziny cytryńcowatych (system APG IV z 2016). Występuje w Japonii, na Półwyspie Koreańskim i Tajwanie^[3].

Owoce ma bardzo podobne do owoców badianu właściwego (anyżu gwiazdkowego) i czasem bywały one wykorzystywane do ich fałszowania. Owoce te mają bardziej nieregularny kształt, są mniejsze, bardziej żółtawe, inaczej zakrzywione na końcach^[4].

Olejek eteryczny zawarty w owocach zawiera mirystycynę, laktony seskwiterpenowe (w tym anizatynę o działaniu spastycznym, odpowiedzialną za właściwości trujące) oraz kwas szikimowy^[4].

W Chinach owoców tego gatunku używa się do trucia szczurów^[5].

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-01-24] (ang.).
↑ ^a ^b ^c Illicium anisatum L., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-12-23] .
↑ ^a ^b ^c Ben-Erik VanB.E.V. Wyk Ben-Erik VanB.E.V., MichaelM. Wink MichaelM., Rośliny lecznicze świata: ilustrowany przewodnik naukowy po najważniejszych roślinach leczniczych świata i ich wykorzystaniu, Wrocław: MedPharm Polska, 2008, s. 180, ISBN 978-83-60466-51-3 .
↑ Krzysztof Kmieć: Rośliny lecznicze. Ekslibris (XXVI) - Alma Mater 69.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-01-24] (ang.).

[powo-3] Illicium anisatum L., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-12-23] .

[wyk-4] Ben-Erik VanB.E.V. Wyk Ben-Erik VanB.E.V., MichaelM. Wink MichaelM., Rośliny lecznicze świata: ilustrowany przewodnik naukowy po najważniejszych roślinach leczniczych świata i ich wykorzystaniu, Wrocław: MedPharm Polska, 2008, s. 180, ISBN 978-83-60466-51-3 .

[5] Krzysztof Kmieć: Rośliny lecznicze. Ekslibris (XXVI) - Alma Mater 69.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]