Barbara Dennerlein
Barbara Dennerlein (ur. 25 września 1964 w Monachium, Niemcy), jest organistką jazzową która gra na organach hammond b3.
Spis treści
Kariera[edytuj]
Wczesne lata[edytuj]
W wieku lat 11, Dennerlein zaczęła grać na organach elektronicznych . Gdy zaczęła uczyć się gry na instrumencie, nauczyła się grać dwoma rękoma z pedałem. Po półtora roku pobierania lekcji kontynuowała naukę bez formalnego nauczania. W wieku 15 lat grała w klubach jazzowych po raz pierwszy. Kiedy prowadziła własne zespoły, Dennerlein często była najmłodszym muzykiem w grupie i nauczyła się współpracować z bardziej doświadczonymi muzykami. Jej lokalna reputacja zapewniła jej przydomek "Tornado organów z Monachium", który rozpowszechnił się dzięki telewizji w 1982.
Nagrania[edytuj]
Kiedy jej trzecia płyta "Bebab" została wydana to, Dennerlein założyła siedzibę w Monachium i własną wytwórnię w 1985 roku. Otrzymała nagrodę niemieckiej krytyki jazzowej. Następnie zrobiła trzy nagrania dla Enja Records i trzy dla International Jazz Label Verve Records. Na tych nagraniach pracowała z Ray Anderson, Randy Brecker, Dennis Chambers, Roy Hargrove, Mitch Watkins, Jeff 'Tain' Watts
Wydajność skonfigurowań[edytuj]
Barbara używa w swoich organach Samplerów MIDI które pozwalają uzyskać wiele ciekawych brzmień mniej lub bardziej znanych. Po wielu projektach i po grze z renomowanymi niekonwencjonalnymi muzykami, takimi jak Friedrich Gulda , Dennerlein zaczęła grać na organach piszczałkowych w 1994 roku. W 2002 roku nagrała pierwsze jej dwie (do tej pory) albumy jazzowe na organy kościelne. Od 2003 roku opracowała również projekty jazz z orkiestrami symfonicznymi
Kompozycje[edytuj]
W pierwszym albumie Barbary znajdują się cztery jej własne tytuły. Kompozycje różnią się od tradycyjnych systemów blues, romantyczne, melancholijne ballady na tempo napędzany kompozycje z elementami swing, bebop, funk i rytmy Łacińskie. Szybkie tempa i rytmiczne figury używa w interpretacji znanych standardów, a także w wielu jej własnych kompozycji, wymaga szybkiego grania na pedale. Dennerlein często wykorzystuje zmiany metrum (np. 3 / 4 na 4 / 4), a także niekonwencjonalnych zmian harmonicznych, aby dodać wyraz jej kompozycji.
Nagrody[edytuj]
- 1995: "German Record Critics Award" ("Preis der deutschen Schallplattenkritik") za "Take Off"
- 1995: "Jazz Award" za "Take Off" i zajął ten album pierwsze miejsce na niemieckiej liście Jazz przez kilka miesięcy i jest najlepiej sprzedającym się albumem Jazz roku w Niemczech
Dyskografia[edytuj]
- 1983: Jazz Live
- 1984: Orgelspiele
- 1985: Bebab
- 1986: Days Of Wine And Roses
- 1987: Tribute To Charlie
- 1988: Straight Ahead! and Barbara Dennerlein gra klasykę
- 1989: Live On Tour
- 1990: Hot Stuff and Barbara Dennerlein Duo (Bootleg)
- 1991: (Friedrich Gulda) Mozart No End
- 1992: That's Me and Solo
- 1995: Take Off!
- 1997: Junkanoo
- 1999: Outhipped
- 2001: Love Letters
- 2002: Spiritual Movement No.1 (Church organ recording)
- 2004: In A Silent Mood
- 2005: It's Magic
- 2006: The Best Of Barbara Dennerlein
- 2007: Change Of Pace (z Orkiestrą)
- 2008: Spiritual Movement No. 2 (Na żywo z Kaiser William Memorial Church w Berlinie)
- 2010: Bebabaloo
- 2012: Spiritual Movement No. 3
