Śliz pospolity

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Barbatula barbatula)
Śliz pospolity
Barbatula barbatula[1]
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Rząd

karpiokształtne

Rodzina

przylgowate

Rodzaj

Barbatula

Gatunek

śliz pospolity

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Śliz pospolity[3], śliz[4], śliz zwyczajny[5] (Barbatula barbatula) – gatunek słodkowodnej ryby karpiokształtnej z rodziny przylgowatych (Balitoridae).

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Śliz występuje w Europie z wyjątkiem Włoch, Półwyspu Pirenejskiego, Grecji, północnej Szkocji, Norwegii, północnej Szwecji i Finlandii, przez Azję do Chin. W Polsce jest pospolity w rzekach górskich.

Śliz występuje w rzekach, zarówno nizinnych jak i górskich, oraz w wodach stojących. Żyje przy dnie, ukryty wśród kamieni, korzeni i pod nawisami brzegowymi. Jest odporny na zanieczyszczenie wody.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Śliz osiąga 12–18 (21) cm długości. Ma ciało mocno wydłużone, pokryte grubą warstwą śluzu, brzuch spłaszczony. 4 wąsiki w środkowej części wargi górnej i 2 w kącikach ust. Płetwy grzbietowa i ogonowa mają równo ścięte krawędzie.

Ubarwienie grzbietu i boków jest szarobrązowe bądź brązowozielone z ciemniejszymi plamami, brzuch jest biały lub żółtawy. Płetwy pokryte są rzędami ciemnych plamek.

Odżywianie[edytuj | edytuj kod]

Śliz żywi się larwami owadów wodnych i nicieniami.

Rozród[edytuj | edytuj kod]

Śliz trze się od III do V na piaszczystym lub kamienistym podłożu. Tarło odbywa się porcyjnie, samica składa ikrę na żwirze lub kamieniach. Złożona ikra jest strzeżona przez samca.

Ochrona[edytuj | edytuj kod]

Na terenie Polski śliz jest objęty częściową ochroną gatunkową[6][7].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Barbatula barbatula, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Barbatula barbatula, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. G. Nikolski: Ichtiologia szczegółowa. Tłum. Franciszek Staff. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1970.
  4. Ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976, seria: Mały słownik zoologiczny.
  5. Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby słodkowodne. Leksykon przyrodniczy. Henryk Garbarczyk, Eligiusz Nowakowski i Jacek Wagner. Warszawa: Świat Książki, 1997. ISBN 83-7129-441-7.
  6. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 7 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2014 r. poz. 1348)
  7. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r., poz. 2183). [dostęp 2017-01-16]..

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Barbatula barbatula. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 25 marca 2009]