Baskunczak
48°10′N 46°53′E/48,166667 46,883333
| |
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość lustra |
21 m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
106 km² |
| Hydrologia | |
| Rodzaj jeziora |
słone |
Położenie na mapie obwodu astrachańskiego  | |
Położenie na mapie Rosji  | |
| 48°10′N 46°53′E/48,166667 46,883333
| |
Baskunczak (ros. Баскунчак) – bezodpływowe, okresowe słone jezioro w Rosji, na Nizinie Nadkaspijskiej. Drugie najniżej położone miejsce na lądzie w Europie. Z jego terenu wydobywa się sól kamienną[1].
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Jezioro leży ok. 50 km na wschód od Achtuby, lewej odnogi Wołgi i ok. 60 km na południowy wschód od Achtubinska, na półpustynnych terenach Niziny Nadkaspijskiej. Na jego zachodnim brzegu leży miejscowość Niżny Baskunczak. Powierzchnia dna jeziora znajduje się na wysokości 21 m p.p.m.[2]
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Jezioro ma kształt nieregularno-owalny, długość z północnego zachodu na południowy wschód ok. 19 km, szerokość ok. 9 km. Ma zmienną powierzchnię, ze względu na zasypywanie przez nawiewane z pustyni piaski na początku lat 60. XX w. określaną na 115 km²[2], obecnie na 106 km².
Warstwy soli wypełniają całą misę jeziorną. Wiercenia doprowadzone do głębokości 257 m nie przebiły pokładów soli. Badania geofizyczne pozwoliły określić jej grubość na ponad 600 m. Cały zapas soli w jeziorze oceniono wówczas na ok. 400 miliardów ton. W latach 60. XX w. pozyskiwano stąd ok. 2/3 całkowitego wydobycia soli w ZSRR[2]. Nad jeziorem znajduje się Rezerwat przyrody „Bogdinsko-Baskunczakskij”[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Encyklopedia Powszechna PWN. T. 1. A-F. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974, s. 219.
- ↑ a b c Jacek Gontar. Jezioro Baskunczak. „Poznaj Świat”. R. XII (nr 7 (140)), s. 31–32, lipiec 1964. Polskie Towarzystwo Geograficzne. (pol.).
- ↑ Богдинско-Баскунчакский [online] [dostęp 2021-12-28] (ros.).