Bawełna strzelnicza

Fragment łańcucha całkowicie zestryfikowanej nitrocelulozy (zawartość azotu 14,1%)

Bawełna strzelnicza − rodzaj nitrocelulozy o wysokiej zawartości azotu, stosowana do produkcji materiałów wybuchowych^[1]. Otrzymywana przez estryfikację włókien bawełny mieszaniną nitrującą.

Bawełna strzelnicza występuje w dwóch odmianach^[2]:

Bawełna strzelnicza nr 1, BS₁ (właściwa bawełna strzelnicza^[1]) – zawierająca 13,0–13,7% azotu, nierozpuszczalna w mieszaninie alkoholu i eteru, rozpuszczalna w acetonie i octanie etylu^[1].
Bawełna strzelnicza nr 2, BS₂ (bawełna kolodionowa^[1]) – zawierająca 11,1–12,3% azotu i rozpuszczalna także w mieszaninie alkoholowo–eterowej.

Do produkcji prochów bezdymnych miesza się obie odmiany, aby uzyskać pożądane właściwości^[2]. Spala się z wytworzeniem produktów gazowych: N₂, H₂, H₂O, CO i CO₂^[1].

Odkrywcą był niemiecki chemik Christian Friedrich Schönbein w 1845^[3].

Zobacz też

proch nitrocelulozowy

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Encyklopedia techniki. Chemia, WładysławW. Gajewski (red.), Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1965, OCLC 33835352 .
↑ ^a ^b Encyklopedia Techniki Wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1978.
↑ Materiały wybuchowe

Bibliografia

MikołajM. Korzun MikołajM., 1000 słów o materiałach wybuchowych i wybuchu, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1986, ISBN 83-11-07044-X, OCLC 69535236 .

[Encyklopedia-1] Encyklopedia techniki. Chemia, WładysławW. Gajewski (red.), Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1965, OCLC 33835352 .

[ETW-2] Encyklopedia Techniki Wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1978.

[3] Materiały wybuchowe

[1]

[2]

[3]