Belcanto (film)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Belcanto
Gatunek

tragikomedia

Rok produkcji

2010

Data premiery

9 grudnia 2011

Kraj produkcji

Polska

Język

polski

Czas trwania

110 min

Reżyseria

Ryszard Maciej Nyczka

Scenariusz

Ryszard Maciej Nyczka

Główne role

Cezary Pazura
Magdalena Różczka
Piotr Gąsowski

Muzyka

Janusz Grudziński

Zdjęcia

Paweł Wendorff

Scenografia

Krzysztof Baumiller

Kostiumy

Agnieszka Kaczyńska

Montaż

Paweł Potocki, Ludwika Zugaj

Produkcja

Studio Filmowe Anima-Pol

Dystrybucja

Vivarto

Belcanto – polska tragikomedia, w reżyserii Ryszarda Nyczki. Zdjęcia do filmu rozpoczęto 1 kwietnia 2009, a zakończono w maju 2009 roku.

Miejsce akcji[edytuj | edytuj kod]

Akcja filmu rozgrywa się w 1966 roku na Pomorzu Zachodnim, w mieście S. (Stargard), które jest położone w pobliżu olbrzymiego rosyjskiego lotniska wojskowego K. (Lotnisko Kluczewo).

Opis fabuły[edytuj | edytuj kod]

Główny bohater – Mariusz Marzęda – prowincjonalny tenor operowo – operetkowy jest ulubieńcem całego miasteczka. Z jednaką ochotą śpiewa na akademiach organizowanych przez komunistów, jak i podczas uroczystości kościelnych. W swoim repertuarze Mariusz Marzęda ma również piosenki legionowe, akowskie, harcerskie, lwowskie, wileńskie, hiszpańskie, rosyjskie, a nawet – żydowskie. Pewnego dnia Marzęda popada jednak w konflikt sąsiedzki z mieszkającą za ścianą piękną kobietą, która w mieście S. pełni funkcję tak zwanej "gejszy". Nasz tenor zwykł ćwiczyć nad ranem głos – podczas gdy jego sąsiadka chce odsypiać ciężko przepracowane noce. Z uwagi na olbrzymie wpływy kobiety w sferach rządzących miasteczkiem – Marzęda traci pracę i zostaje zepchnięty na samo dno życia społecznego. Wtedy na drodze Marzędy staje jego stary znajomy – Rosjanin, generał major Ogórcow – dowódca wojsk stacjonujących na lotnisku w K. – zdeklarowany wielbiciel muzyki – a więc również alkoholu, wszelkich tańców i śpiewów. Ogórcow, tak samo jak Marzęda jest zdania, że nikczemność kobiet nie zna właściwie granic. Właśnie opuściła go trzecia żona! Uciekła z agentem kontrwywiadu, podobno do samego Berlina Zachodniego. Po krótkim zastanowieniu generał major podejmuje decyzję, że osobiście zrzuci dwie bomby atomowe na Berlin Zachodni. Chce w ten sposób sprawić honorowy, oficerski pogrzeb sobie samemu, swojej żonie, a przy okazji – pogrzebać cały ten okrutny i nikczemny Świat. Marzęda i Ogórcow wsiadają do samolotu bombowego TU 16. Wybuch Trzeciej Wojny Światowej wisi właściwie na włosku.

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Film uzyskał dofinansowanie z Zachodniopomorskiego Funduszu Filmowego Pomerania Film w wysokości 350 tys. zł. Celem jest wsparcie produkcji filmowej związanej poprzez tematykę, twórców lub miejsce realizacji z województwem zachodniopomorskim[1].

Obsada[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Konkursowe belcanto, Kurier Szczeciński, Aneta Dolega, 23.07.2009. [dostęp 2010-07-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-26)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]