Cezary Pazura

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Cezary Pazura
Ilustracja
Cezary Pazura (2017)
Data i miejsce urodzenia

13 czerwca 1962
Tomaszów Mazowiecki

Zawód

aktor, reżyser, youtuber

Współmałżonek

Żaneta Pazura
(1989–1994)
Weronika Marczuk
(1995–2007)
Edyta Pazura
(od 2009)

Lata aktywności

od 1986

Zespół artystyczny
Teatr Ochoty w Warszawie (1983–1992)
Teatr Powszechny w Warszawie (1992–1993)
Teatr Scena Prezentacje w Warszawie
(1992-1993)
Teatr im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie
(1994)
Scena na Woli im. Tadeusza Łomnickiego w Warszawie (2006)
Teatr 6. piętro (od 2012)
Teatr Capitol
(2020)
Faksymile
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Cezary Andrzej Pazura (ur. 13 czerwca 1962[1] w Tomaszowie Mazowieckim) – polski aktor teatralny, filmowy, i dubbingowy, reżyser, producent, artysta kabaretowy i youtuber, okazjonalnie także prezenter telewizyjny i piosenkarz.

Zadebiutował w 1986 rolą druha Pumy w filmie Czarne Stopy. Popularność zdobył dzięki kreacji Edwarda Wiadernego w filmie Kroll w reż. Władysława Pasikowskiego, za którą dostał nagrodę za najlepszą drugoplanową rolę męską na 16. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Z powodzeniem współpracował z reżyserami, takimi jak: Marek Koterski, Władysław Pasikowski, Maciej Ślesicki, Juliusz Machulski, Olaf Lubaszenko i Jacek Bromski. Grał role tytułowe, główne, drugoplanowe oraz epizodyczne. Do najważniejszych ról w jego aktorskiej karierze należą występy w filmach: Psy, Pożegnanie z Marią, Polska śmierć, Psy 2. Ostatnia krew, Nic śmiesznego, Tato, Dzieci i ryby, Kiler, Sara, Szczęśliwego Nowego Jorku, Sztos, Kiler-ów 2-óch, Ajlawju, Chłopaki nie płaczą, E=mc², Kariera Nikosia Dyzmy, Złoty środek, Sztos 2, 7 uczuć, Pitbull. Ostatni pies i Psy 3. W imię zasad, a także w serialach telewizyjnych: Pogranicze w ogniu, 13 posterunek, Faceci do wzięcia, Przypadki Cezarego P. i Ślepnąc od świateł. Z dubbingu został zapamiętany jako leniwiec Sid z pięcioczęściowej serii filmu animowanego Epoka lodowcowa, Numernabis w filmach komediowych Asterix i Obelix: Misja Kleopatra i Asterix na olimpiadzie, Prezes z Looney Tunes znowu w akcji, rybka Oscar z Rybek z ferajny, świnia Specek Zawiotki z Kurczaka Małego i karzeł Rumpelstiltskin z filmu Shrek Forever. Przez wiele lat występował na deskach Teatru Ochoty w Warszawie, był też aktorem Teatru Scena Prezentacje, po czym został aktorem Teatru 6. piętro. Ponadto wystąpił gościnnie w rzeszowskim Teatrze im. Wandy Siemaszkowej (1994) i na Scenie na Woli im. Tadeusza Łomnickiego (2006).

Uznawany za jednego z najpopularniejszych aktorów polskiego kina lat 90.[2] Zdobywca nagród filmowych, w tym dwóch Złotych Lwów i dwóch Złotych Kaczek, a także Telekamery i Świra, ale też antynagrody Węża. Laureat festiwali filmowych, w tym Ogólnopolskiego Festiwalu Teatrów Jednego Aktora, Kaliskich Spotkań Teatralnych, Festiwalu Filmów Akcji, Międzynarodowego Festiwalu Aktorskiego „Stożary”, Festiwalu Komedii Polskich i Festiwalu Filmów Optymistycznych „Multimedia Happy End”.

Młodość[edytuj | edytuj kod]

Wychował się w Osiedlu Niewiadów, gdzie przez pewien czas był zawodnikiem Stali Niewiadów[3]. Jest absolwentem II Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Żeromskiego w Tomaszowie Mazowieckim[4]. Ukończył też szkołę muzyczną w klasie klarnetu[5] i uczył się w Policealnym Studium Gastronomicznym, gdy za pierwszym razem nie dostał się do szkoły teatralnej[6]. Będąc w liceum, założył zespół rockowy[7].

W 1986 ukończył Łódzką Szkołę Filmową, promotorem jego pracy magisterskiej pt. Mój błazen[6] była dr Wanda Renik[8]. W trakcie studiów dorabiał, pracując jako kelner na weselach[9]. Do 27. roku życia był ministrantem[6].

Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Początki kariery na scenie i debiut filmowy[edytuj | edytuj kod]

W 1983 rozpoczął pracę w Teatrze Ochoty w Warszawie, w którym występował do 1991[10]. Był też aktorem Teatru Studyjnego ’83 im. Juliana Tuwima w Łodzi[10]. W 1985 zagrał Błazna Pierwszego w spektaklu Maria i Woyzeck w reżyserii Adama Hanuszkiewicza[11]. Sztuka została wyróżniona Grand Prix Festiwalu Szkół Teatralnych w Alès[12]. Wystąpił też w dwóch etiudach szkolnych: Pogo i Jesienna nuda.

W 1986 zadebiutował jako aktor filmowy, grając w przygodowym filmie w reżyserii Waldemara Podgórskiego Czarne Stopy. Rok później za monodram Człowiek z przedmieścia otrzymał nagrodę jury i dziennikarzy na XXI Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Jednego Aktora w Toruniu[10]. W 1988 zagrał pierwszą główną rolę serialową, Czarka Adamskiego w Pograniczu w ogniu (1992). W maju tego samego roku otrzymał powołanie do wojska[13], został wcielony do 92. plutonu Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Łączności w Zegrzu[14], jednocześnie kontynuował pracę w Teatrze Ochoty[15].

Lata 1991–2000[edytuj | edytuj kod]

Cezary Pazura (2012)

Po ukończeniu służby wojskowej odszedł z Teatru Ochoty. W 1991 premierę miał film Kroll, w którym zagrał kaprala Edwarda Wiadernego. Kreacja zapewniła mu uznanie widzów i krytyków, którzy nagrodzili go Złotym Lwem, nagrodą przyznawaną na Festiwalu Filmowym w Gdyni. Zaczął też występować w warszawskim Teatrze Powszechnym, z którego odszedł w 1992. W tym czasie nawiązał roczną współpracę ze stołecznym teatrem „Scena Prezentacje”, a także zadebiutował jako aktor Teatru Telewizji[10], zaczął pracę w dubbingu i pojawił się w roli podporucznika Waldemara Morawca w Psach Władysława Pasikowskiego.

W 1993 za rolę w sztuce Kaczo odebrał nagrodę dla młodych aktorów na XXXIII Kaliskich Spotkaniach Teatralnych[10], a kinową premierę miał film Człowiek z..., w którym zagrał Bolka Rylskiego. Poprowadził galę finałową Miss Polonia 1993[16]; w trakcie gali błędnie odczytał laureatki tytułów komplementarnych, co wywołało kontrowersje ze względu na ryzyko niewypłacenia aktorowi honorarium w wysokości ok. 100 dolarów[17]. Ostatecznie gażę wypłacono[17].

W 1994 odebrał nagrodę dla najlepszego odtwórcę roli męskiej na Festiwalu Filmów Akcji w Valenciennes za kreację ppor. Waldemara Morawca w filmie Psy 2. Ostatnia krew[10] oraz wystąpił jako Osso w filmie sensacyjnym Waldemara Krzystka Polska śmierć i Andrzeja w dramacie Barbary Sass Tylko strach. W 1995 za rolę Cezarego Kujawskiego w Tato odebrał Złotego Lwa za najlepszą drugoplanową rolę męską[10], a także wcielił się w postać Adasia Miauczyńskiego w komediodramacie Marka Koterskiego Nic śmiesznego. W tym czasie występował w warszawskim teatrze Scena Na Woli[10] i użyczył głosu Trampowi w filmie animowanym Zakochany kundel, a także wyjechał do Niemiec, gdzie zagrał Andrzeja w dramacie Aniołek. Po powrocie do Polski premierę miały kolejne filmy z udziałem Pazury: Wirus, Sara i Szczęśliwego Nowego Jorku.

W 1997 umocnił wizerunek aktora komediowego[18], kreując postać Kazika Czarneckiego w Sztosie, za co był nominowany do Złotych Kaczek dla najlepszego aktora. Popularność wśród telewidzów zdobył dzięki roli Cezarego Cezarego, głównego bohatera seriali komediowych 13 posterunek (1997–1998) i 13 posterunek 2 (1999–2000). W 1998 za kreację Jerzego Killera w Kilerze (1997) odebrał swoją pierwszą Złotą Kaczkę dla najlepszego aktora[10], a także otrzymał tytuł Idola roku w plebiscycie czytelników miesięcznika „Machina”[10]. W 1999 za rolę Adasia Miauczyńskiego w Ajlawju był nominowany do Złotej Kaczki w kategorii „najlepszy kochanek”, otrzymał Telekamerę „Tele Tygodnia” w kategorii „aktor” i wystąpił jako Fred w komedii Chłopaki nie płaczą. Odrzucił główną rolę Adasia Miauczyńskiego w filmie Marka Koterskiego Dzień świra[19]. Ostatecznie zagrał w tym filmie epizodyczną rolę.

Również w 1999 zadebiutował jako piosenkarz, wydając album studyjny pt. Płyta stereofoniczna, na który nagrał utwory skomponowane przez Jacka Kochana z tekstami Rafała Bryndala, Szymona Majewskiego i Piotra Bukartyka[20]. Album promował trzema singlami: „Mam chorą wyobraźnię”[21], „Przystojny jestem”[22] i „Był pochmurny dzień”[23]. Singiel „Przystojny jestem” notowany był na 27. miejscu listy przebojów Programu III Polskiego Radia[24].

Cezary Pazura i Paweł Wilczak, odtwórcy głównych ról w serialu Faceci do wzięcia
Cezary Pazura podczas występu w Stopnicy, 30.08.2009

W 2000 odebrał Kryształowy Granat dla najlepszego aktora komediowego na IV Festiwalu Komedii Polskich w Lubomierzu[10] oraz ponownie był nominowany do Telekamery, jednak tym razem nie zdobył nagrody.

Lata 2001–2009[edytuj | edytuj kod]

W 2001 powrócił do kina niemieckiego rolą Janka w filmie Zutaten für Träume. Po powrocie do Polski zagrał główne lub pierwszoplanowe role w filmach Kariera Nikosia Dyzmy, Ramzesa w E=mc² i Show. W 2002 użyczył głosu leniwcowi Sidowi w filmie animowanym Epoka lodowcowa, postać zdubbingował też na potrzeby czterech kolejnych części filmowej sagi[25]. Również w 2002 ogłoszono, że poprowadzi program rozrywkowy TVP1 Dancing[26], ale później poinformowano, że gospodarzem jednak będzie Maciej Miecznikowski[27]. W grudniu 2002 ogłoszono, że z Krzysztofem Skibą poprowadzi satyryczno-rozrywkowy program Polsatu Pazury Skiby[28].

W 2003 był gospodarzem koncertu „Top” podczas festiwalu TOPtrendy[29]. W latach 2003–2005 grał Gustawa Milskiego w serialu Czego się boją faceci, czyli seks w mniejszym mieście[30][31]. W tym czasie odrzucił propozycję zagrania podkomisarza Artura Banasia w serialu TVP1 Glina; ofertę przyjął Maciej Stuhr[32].

W 2004 po raz pierwszy poprowadził program „Kabareton” podczas festiwalu TOPtrendy 2004[33] oraz wystąpił ze własnymi skeczami w programie HBO na stojaka![34]. Ponadto zadebiutował jako prezenter radiowy, prowadząc audycję Wieczór ze złotymi przebojami w Radiu Złote Przeboje[35]. Odebrał też Złotą Kaczkę dla najlepszego aktora w plebiscycie czytelników miesięcznika „Film”[10]. W 2005 ponownie poprowadził sopocki „Kabareton”[36], wystąpił w ogólnopolskiej kampanii reklamowej klejów do glazury firmy Atlas[37] oraz otrzymał nagrodę specjalną na Międzynarodowym Festiwalu Aktorskim „Stożary” w Kijowie za „mistrzowskie kreacje aktorskie”[10], tj. potrójną rolę w Nienasyceniu (2003)[38].

Cezary Pazura (2009)

W 2005 w Teatrze STU w Krakowie odbył się benefis Cezarego Pazury, podczas którego wystąpili m.in. Piotr Rzymyszkiewicz, Jan Machulski, Olaf Lubaszenko, Piotr Siejka, Adrianna Biedrzyńska i Zbigniew Suszyński. W tym samym roku objął funkcję prezesa zarządu Stowarzyszenia Aktorów Filmowych i Telewizyjnych (SAFT), którą piastował do 2013[39]. W 2006 zagrał Tomasza Kozłowskiego w Ja wam pokażę![40] i podinspektora Marka Sznajdera w serialu sensacyjno-kryminalnym TVP2 Oficerowie oraz Trzeci oficer[41][42], a także został obsadzony w roli Wiktora Maliszewskiego, jednego z głównych bohaterów serialu Faceci do wzięcia, w którym występował do 2010 wspólnie z Pawłem Wilczakiem i Wojciechem Paszkowskim[43]. Był nominowany do nagrody Jetix Kids 2006 w kategorii „najlepszy aktor/aktorka”[44].

W 2007 zadebiutował jako reżyser, realizując jeden z odcinków Facetów do wzięcia, a także odebrał nagrodę Świra dla najbardziej zakręconego aktora[45] i współprowadził galę rozdania Telekamer[46]. W 2007 i 2008 prowadził kolejne „Kabaretony” podczas festiwalu TOPtrendy[47][48]. W 2008 wystąpił ze swymi skeczami w programie Piotr Bałtroczyk przedstawia[49]. W latach 2008–2009 był gospodarzem teleturnieju Polsatu Strzał w 10[50][51]. Za swoją działalność telewizyjną był nominowany do Wiktora 2008 dla osobowości telewizyjnej[52][53] i Telekamery 2009 w kategorii „osobowość w rozrywce”[54]. Ponadto w tym okresie kontynuował karierę aktorską, grając m.in. inspektora marka Sznajdera w Trzecim oficerze (2008) i Stefana w Złotym środku (2009)[55].

Lata 2010–2019[edytuj | edytuj kod]

W 2010 pojawił się w roli Krzysztofa Dzikowskiego w Skrzydlatych świniach i Mariusza Marzędy w filmie Belcanto oraz odebrał nagrodę honorową na 8. Festiwalu Filmów Optymistycznych Multimedia Happy End w Rzeszowie[10]. Był też gościem programu Polsat Café Dzieciaki nie płaczą[56] i jurorem w programie Polsatu Stand up. Zabij mnie śmiechem[57]. Ponadto zaliczył pełnometrażowy debiut reżyserski filmem Weekend[58], który też wyprodukował pod szyldem własnej firmy producenckiej Cezar 10[59]. Za film odebrał antynagrodę Węża 2012 dla najgorszego reżysera[60]. W 2011 powrócił jako „Synek” Czarnecki w filmie Sztos 2[61]. 21 października 2011 z okazji 25-lecia pracy artystycznej w katowickim Spodku odbył się benefis Pazury[62], na którym, oprócz samego jubilata, wystąpili: Kabaret Ani Mru-Mru, Kabaret Młodych Panów, Paweł Małaszyński, Jerzy Kryszak, Marcin Daniec i Kabaret Moralnego Niepokoju oraz zespół Life Club Band[62].

W 2012 został aktorem Teatru 6. piętro w Warszawie[10], jednym z gospodarzy audycji Babie lato w RMF FM[63] i prowadzącym „Kabareton” na TOPtrendy 2012[64]. W 2013 wystąpił z programem kabaretowym podczas festiwalu TOPtrendy 2013[65].

Cezary Pazura
Serwis

YouTube

Gatunek

wideoblog

Lata aktywności

od 2015

Liczba wyświetleń

74,3 mln[66]

Liczba obserwujących

0,7 mln[66]

Sieć partnerska

Gamellon

Język

polski

Strona internetowa

W 2015 zagrał tytułową rolę w filmie Przypadki Cezarego P. i Andrzeja Domirskiego w serialu obyczajowym TVN Aż po sufit!, a także założył kanał w serwisie internetowym YouTube[67], na którym początkowo publikował występy kabaretowe, a następnie zaczął prowadzić autorski vlog[68].

W 2016 wrócił do śpiewania, a wykonany przez niego utwór „Ogórek Olo” znalazł się na albumie studyjnym dla dzieci pt. Jarzynki i Przyjaciele[69]. W tym czasie grał Oskara Adamczyka w serialu obyczajowym Polsatu Powiedz tak! oraz był ponownie nominowany do Telekamery w kategorii „aktor”. Następnie zagrał brata Zeno w Dwóch koronach (2017), „Zibiego” w Trzeciej połowie (2018) i „Gawrona” w filmie Pitbull. Ostatni pies (2018). W 2019 wystąpił w roli Kajetana Rybaka w thrillerze Canal+ Żmijowisko i Jarosza w Diablo. Wyścig o wszystko. Wystąpił również w filmie Kurier jako lokator mieszkania kontaktowego[70].

Od 2020[edytuj | edytuj kod]

W 2020 ponownie wcielił się w Waldemara Morawca, tym razem na potrzeby filmu Psy 3. W imię zasad, a także zagrał „Dzika” w Futrze z misia i ojca Wandy w szwajcarskim komediodramacie Wanda, mein Wunder. W tym samym roku wystąpił w świątecznej komedii romantycznej Listy do M. 4.

Od 2021 wciela się w jedną z głównych ról, Andrzeja Żurawskiego w serialu Tajemnica zawodowa udostępnianym na platformie VOD Player i emitowanym na antenie stacji telewizyjnej TVN. Od tego samego roku gra rolę Marka Nowickiego, ojca Moniki w serialu Netfliksa pt. Sexify. Ponadto wystąpił w komedii romantycznej pt. Druga połowa, a pod koniec roku dołączył do obsady serialu Chyłka, w którym odgrywał rolę Feliksa.

Wpływ na popkulturę[edytuj | edytuj kod]

Gwiazda w łódzkiej Alei Gwiazd

Uznawany za jednego z najpopularniejszych aktorów polskiego kina lat 90.[2] i gwiazdę filmową[71].

Uplasował się na 7. miejscu w kategorii „najpopularniejsi aktorzy polscy” w opublikowanym przez Google Zeitgeist rankingu najczęściej wyszukiwanych haseł w polskim Internecie w 2003[72] oraz na trzecim miejscu w tejże kategorii w zestawieniu za rok 2005[73].

Był jedną ze „100 najcenniejszych gwiazd polskiego show-biznesu” według danych „Forbes Polska”; jego wizerunek został wyceniony przez reklamodawców na: 280 tys. zł w 2008 (97. miejsce)[74], 304,5 tys. zł w 2010 (86. miejsce)[75], 271,5 tys. zł w 2013 (96. miejsce)[76] i 207 tys. w 2014 (85. miejsce)[77].

Utwory „Pazury Cezara” i „Pazury Cezara 2” z albumu Gra? (2007) zespołu L-Dópa stanowią odniesienie do osoby Cezarego Pazury. Piosenka „Czarek” z albumu Poradnik sukcesu (2020) rapera Bobera jest nawiązaniem do ról Pazury.

Działalność społeczna[edytuj | edytuj kod]

Cezary Pazura w Prudniku (2005)

Angażuje się w akcje społeczne. W 2006 wystąpił w koncercie z okazji 10-lecia działalności Fundacji Polsat[78], współpracował ze Stowarzyszeniem SOS Wioski Dziecięce (2009)[79], a w 2010 był ambasadorem Europejskich Letnich Igrzysk Olimpiad Specjalnych 2010[80]. W 2013 poparł inicjatywę budowy nowego stadionu Widzewa Łódź[81]. W 2020 podczas światowej pandemii COVID-19 został ambasadorem rządowej kampanii społecznej #SzczepimySię[82].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Jest starszym synem Zdzisława i Jadwigi Pazurów[83], którzy pobrali się w sierpniu 1961[84]. Ma młodszego o siedem lat brata Radosława[83], który również jest aktorem. Jego matka była technikiem normowania w Wytwórni Wyrobów Precyzyjnych „Niewiadów Predom Prespol”[85], a ojciec był nauczycielem muzyki w Szkole Podstawowej w Osiedlu Niewiadów[86] oraz prowadził teatr amatorski[83]. Jego rodzicami chrzestnymi są Marian Stackiewicz[87] i Tola Piasecka, która zmarła na raka piersi, gdy Cezary miał osiem lat[85].

4. Wacław Pazura
(1907–1962)		      
    2. Zdzisław Pazura
(1937–)
5. Anna Pazura        
      1. Cezary Pazura
6. Antoni Sowa    
    3. Jadwiga Pazura    
7. Józefa Sowa      
 

Trzykrotnie żonaty[83]. 1 kwietnia 1989 poślubił Żanetę[83], z którą ma córkę, Anastazję (ur. 29 października 1988[88]). W 1994 rozwiódł się z żoną[83]. Od 1995 do końca 2007 był mężem Weroniki Marczuk[89][90]. 1 maja 2009 poślubił młodszą o 26 lat Edytę Zając[91]. Mają troje dzieci, Amelię (ur. 2009)[92], Antoniego Józefa (ur. 2012) i Ritę (ur. 2018). Jest katolikiem[93].

W 2000 poparł Aleksandra Kwaśniewskiego przed wyborami prezydenckimi[6]. Dekadę później w wywiadzie dla magazynu „Playboy” uznał, że żałuje wyrażenia publicznego poparcia dla kandydata, bo „artyście nie wolno robić takich rzeczy”[6].

Jest członkiem koła łowieckiego „Dzik” w Człuchowie, a wcześniej koła łowieckiego w Morągu. Egzamin z umiejętności strzeleckich zdał w Miastku przy kole łowieckim „Słonka”. Do myślistwa był zachęcany m.in. przez Bogusława Lindę, który także jest myśliwym[94]. Ponadto interesuje się piłką nożną. W młodości kibicował Widzewowi Łódź[95].

W 2008 pozwał serwis Pudelek.pl za naruszenie dóbr osobistych. Po przegraniu sprawy w 2010 zapowiedział apelację od wyroku[96]. W 2012 sąd apelacyjny wydał wyrok na korzyść aktora[97][98].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Filmografia Cezarego Pazury.

Teatr[edytuj | edytuj kod]

Teatr Telewizji

1993: Lunia – Alfred

  • 1993: Palec Boży – policjant Pete
  • 1993: Złamana noga Babci – pan Piotr
  • 1994: Dwaj panowie z Werony – Piskorz
  • 1994: Matka chrzestna – Kossowski
  • 1994: Wszystko zależy od dziadka – Biniu
  • 1995: Gry małżeńskie – Piotr
  • 1995: Klimaty – Filip
  • 1996: Tajny detektyw – Julian Cristoforou
  • 1998: Farrago – Farrago
  • 2000: Klub kawalerów – Piorunowicz
  • 2000: Przetarg – Tadzio
  • 2015: Rybka Canero – Bolesław Lachowicz
  • 2019: Czapa, czyli śmierć na raty – Kuźma
  • 2020: Trójkąt bermudzki
  • 2021: Druga połowa

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy
Tytuł Dane dot. albumu
Płyta stereofoniczna
  • Data: 1999
  • Wydawca: Zic Zac
Single
Tytuł Rok Pozycja na liście Album
LP3
[24]
„Mam chorą wyobraźnię” 1999 – Płyta stereofoniczna
„Przystojny jestem” 27
„Był pochmurny dzień” –
„–” singel nie był notowany.

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Pazura 2018 ↓, s. 29.
  2. ↑ a b Pazura Cezary, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2019-12-21].
  3. ↑ Pazura: Świat oszalał, czy ja zwariowałem?
  4. ↑ Pazura 2018 ↓, s. 22.
  5. ↑ Pazura 2018 ↓, s. 67.
  6. ↑ a b c d e Arkadiusz Bartosiak, Łukasz Klinke: Cezary Pazura / PLAYBOY nr 12, 2010 rok. [w:] Playboy [on-line]. wywiadowcy.pl, 2010. [dostęp 2020-02-05]. (pol.).
  7. ↑ Pazura 2018 ↓, s. 76.
  8. ↑ Pazura 2018 ↓, s. 140.
  9. ↑ Pazura 2018 ↓, s. 91.
  10. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Cezary Pazura, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2020-02-05].
  11. ↑ Pazura 2018 ↓, s. 145.
  12. ↑ Pazura 2018 ↓, s. 157.
  13. ↑ Pazura 2018 ↓, s. 165.
  14. ↑ Pazura 2018 ↓, s. 166.
  15. ↑ Pazura 2018 ↓, s. 171.
  16. ↑ Miss Polonia 1993. zarchiwummiss.eu. [dostęp 2020-02-15]. (pol.).
  17. ↑ a b Byłem TAŃSZY od TAŚMY FILMOWEJ!. youtube.com, 2019-05-15. [dostęp 2020-02-15]. (pol.).
  18. ↑ Małgorzata Gołota: Być jak Pazura. Jak naczelny komik Polaków zamienił się w ich mentora. natemat.pl, 2015-08-13. [dostęp 2020-07-21]. (pol.).
  19. ↑ Q&A #2 – której odrzuconej roli żałuje najbardziej?. youtube.com, 2017-03-08. [dostęp 2020-08-12]. (pol.).
  20. ↑ Cezary Pazura – Płyta Stereofoniczna. discogs.com. [dostęp 2015-12-23]. (ang.).
  21. ↑ Cezary Pazura – Mam Chorą Wyobraźnię. discogs.com. [dostęp 2015-12-23]. (ang.).
  22. ↑ Cezary Pazura – Przystojny Jestem. discogs.com. [dostęp 2015-12-23]. (ang.).
  23. ↑ Cezary Pazura – Był Pochmurny Dzień. discogs.com. [dostęp 2015-12-23]. (ang.).
  24. ↑ a b LP3 – statystyki dla wykonawcy Cezary Pazura. lp3.pl. [dostęp 2015-12-23]. (pol.).
  25. ↑ rp: Gwiazdy dubbingują „Epokę lodowcową 2". wirtualnemedia.pl, 2005-12-12. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  26. ↑ Show Cezarego Pazury. wirtualnemedia.pl, 2002-08-23. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  27. ↑ Leszcze zamiast Pazury. wirtualnemedia.pl, 2002-09-20. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  28. ↑ „Pazury Skiby” w Polsacie. wirtualnemedia.pl, 2002-12-06. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  29. ↑ Pierwszy festiwal Polsatu zakończony. wirtualnemedia.pl, 2003-07-04. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  30. ↑ Cezary Pazura w nowym serialu Polsatu. wirtualnemedia.pl, 2003-06-30. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  31. ↑ Cezary Pazura znów w Polsacie. wirtualnemedia.pl, 2004-01-13. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  32. ↑ Cezary Pazura: Q&A – Co sądzę o NOWYM pokoleniu AKTORÓW?. youtube.com, 2019-06-12. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  33. ↑ Kabarety w Polsacie. wirtualnemedia.pl, 2004-06-01. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  34. ↑ Jesień w HBO. wirtualnemedia.pl, 2004-09-21. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  35. ↑ Radiowa audycja Pazury i Lubaszenki. wirtualnemedia.pl, 2004-05-31. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  36. ↑ masz: Festiwal TOPtrendy 2005 nadchodzi. wirtualnemedia.pl, 2005-06-15. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  37. ↑ mimp: Atlas z Pazurą. wirtualnemedia.pl, 2005-03-08. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  38. ↑ Multimedia mecenasem kultury. wirtualnemedia.pl, 2003-11-23. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  39. ↑ SAFT: Władze.
  40. ↑ Robert Patoleta: Nowości kinowe: Czas, który pozostał, Z ust do ust, Ja wam pokażę!.... wirtualnemedia.pl, 2006-02-10. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  41. ↑ masz: Powstaje nowy serial TVP2. wirtualnemedia.pl, 2006-06-22. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  42. ↑ ‘Oficerowie’ znów wkroczą do akcji. wirtualnemedia.pl, 2007-07-12. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  43. ↑ łk: Pazura i Wilczak w nowym serialu „Jedynki”. wirtualnemedia.pl, 2006-05-05. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  44. ↑ łk: Jetix Kids Awards 2006. wirtualnemedia.pl, 2006-11-20. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  45. ↑ iar-kk: Doda wśród „Świrów 2007”. wirtualnemedia.pl, 2007-04-14. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  46. ↑ kk: Telekamery 2007: Wielki sukces TVN. wirtualnemedia.pl, 2007-01-23. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  47. ↑ masz: Chajzer i Cichopek na TOPTrendach. wirtualnemedia.pl, 2007-05-29. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  48. ↑ łk: Polsat: gwiazdy na festiwalu Top Trendy. wirtualnemedia.pl, 2008-06-03. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  49. ↑ tw: ‘Piotr Bałtroczyk przedstawia’ po raz trzeci w Polsacie. wirtualnemedia.pl, 2008-03-07. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  50. ↑ pp: Milion do wygrania w teleturnieju 'Strzał w 10'. wirtualnemedia.pl, 2008-03-25. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  51. ↑ pp: Cezary Pazura nie daje rady Orłosiowi, ‘Brzyduli’ i ‘Superniani’. wirtualnemedia.pl, 2008-10-07. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  52. ↑ pp: Kinga Rusin, Tomasz Lis, Monika Olejnik i Szymon Majewski walczą o Wiktory. wirtualnemedia.pl, 2009-04-28. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  53. ↑ pp: Wiktory 2008: Piotr Kraśko, Tomasz Lis i Lech Wałęsa wśródnagrodzonych. wirtualnemedia.pl, 2009-05-12. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  54. ↑ pp: Kto został nominowany do Telekamer 2009?. wirtualnemedia.pl, 2008-12-16. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  55. ↑ dd: Paweł Wilczak gejem. wirtualnemedia.pl, 2008-10-22. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  56. ↑ Patryk Pallus: Nowe gwiazdy w wiosennej ramówce Polsat Cafe. wirtualnemedia.pl, 2010-03-09. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  57. ↑ ks: Cezary Pazura i Jerzy Kryszak w nowym show Polsatu. wirtualnemedia.pl, 2010-09-17. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  58. ↑ tw: theWork dla debiutu reżyserskiego Cezarego Pazury. wirtualnemedia.pl, 2010-04-13. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  59. ↑ pr: „Kac Wawa” triumfatorem Węży 2013. Oto najgorsze filmy minionego roku. wirtualnemedia.pl, 2013-04-14. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  60. ↑ Węże 2011: Dziennikarze wybrali, „Wyjazd integracyjny” najgorszym filmem. 2012-04-02. [dostęp 2012-04-02]. (pol.).
  61. ↑ pr/zsam: „Sztos 2": grają Borys Szyc, Bogusław Linda i Cezary Pazura (wideo). wirtualnemedia.pl, 2011-09-27. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  62. ↑ a b Magdalena Ślaska, Benefis Cezarego Pazury w Spodku, InSilesia.pl, 3 kwietnia 2011 [dostęp 2011-04-03] [zarchiwizowane z adresu 2011-04-04].
  63. ↑ pp: Cezary Pazura i Piotr Cyrwus latem w RMF FM. wirtualnemedia.pl, 2012-06-29. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  64. ↑ Patryk Pallus: TOPtrendy 2012: Rodowicz, Bajm, Lady Pank i specjalny jubileusz. wirtualnemedia.pl, 2012-05-09. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  65. ↑ kl: Festiwal TOPtrendy 2013 za nami. wirtualnemedia.pl, 2013-06-10. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  66. ↑ a b Cezary Pazura, YouTube [dostęp 2020-01-31].
  67. ↑ Cezary Pazura – Kanał YouTube. youtube.com. [dostęp 2020-02-05]. (pol.).
  68. ↑ Łukasz Muszyński: Rozmawiamy z Cezarym Pazurą. [w:] Filmweb [on-line]. filmweb.pl, 2019-01-25. [dostęp 2020-02-05]. (pol.).
  69. ↑ Jarzynki i przyjaciele – Various Artists. [w:] EMPiK [on-line]. empik.com. [dostęp 2020-02-05]. (pol.).
  70. ↑ FilmPolski.pl, FilmPolski [dostęp 2022-04-21] (pol.).
  71. ↑ łk: ‘Oficerowie’ hitem TVP 2. wirtualnemedia.pl, 2006-10-10. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  72. ↑ Czego szukali polscy internauci w 2003. wirtualnemedia.pl, 2004-01-07. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  73. ↑ masz: Czego szukaliśmy w Internecie w 2005 roku?. wirtualnemedia.pl, 2006-01-03. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  74. ↑ Patryk Pallus: Spadła wartość Lisa i Durczoka, zyskał Majewski – top 100 gwiazd show biznesu. wirtualnemedia.pl, 2008-07-31. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  75. ↑ tw: Tomasz Lis i Monika Olejnik mniej cenni reklamowo. wirtualnemedia.pl, 2010-07-30. [dostęp 2020-01-18]. (pol.).
  76. ↑ Patryk Pallus: Najcenniejsze polskie gwiazdy: na czele Robert Lewandowski – Wojewódzki i Prokop w górę. wirtualnemedia.pl, 2013-07-26. [dostęp 2020-01-18]. (pol.).
  77. ↑ Tomasz Wojtas: Lewandowski najcenniejszy reklamowo, skok Stocha – w dół Wojewódzki, Rubik, Janowicz i Boniek (TOP 100). wirtualnemedia.pl, 2014-08-01. [dostęp 2020-01-22]. (pol.).
  78. ↑ masz: „Fundacja Polsat” świętuje 10 lat. wirtualnemedia.pl, 2006-12-08. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  79. ↑ tw: Pazura, Michnik, Włatcy Móch i in. dla SOS Wiosek Dziecięcych. wirtualnemedia.pl, 2009-02-11. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  80. ↑ tw: Brodzik, Pazura, Linda i Wilczak ambasadorami ELIOS 2010. wirtualnemedia.pl, 2009-10-28. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  81. ↑ Lista poparcia dla nowego stadionu na Widzewie – WidzewToMy – Oficjalny portal kibiców Widzewa Łódź, WidzewToMy [dostęp 2021-01-17].
  82. ↑ COVID-19. Rząd zachęca do szczepień. Cezary Pazura twarzą kampanii, Warszawa i Mazowsze - najnowsze wiadomości w RDC [dostęp 2021-01-17] (pol.).
  83. ↑ a b c d e f Luiza Nowak: Cezary Pazura i jego brat zawojowali show-biznes. Nie mniejszą popularnością cieszą się też ich żony. plejada.pl, 2020-01-17. [dostęp 2020-07-24]. (pol.).
  84. ↑ Pazura 2018 ↓, s. 229.
  85. ↑ a b Pazura 2018 ↓, s. 15.
  86. ↑ Pazura 2018 ↓, s. 20.
  87. ↑ Pazura 2018 ↓, s. 49.
  88. ↑ Pazura 2018 ↓, s. 240.
  89. ↑ Byłem mężem Pazury, Dziennik.pl, 13 września 2007 [dostęp 2007-11-05] [zarchiwizowane z adresu 2008-10-16] (pol.).
  90. ↑ Weronika i Cezary Pazurowie są już po rozwodzie, Onet.pl, 21 grudnia 2007 [dostęp 2007-12-21] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-11].
  91. ↑ Pazura wziął ślub w pałacu na 100 par. se.pl. [dostęp 2009-05-02]. (pol.).
  92. ↑ Pazurowie zostali rodzicami. fakt.pl. [dostęp 2009-06-30]. (pol.).
  93. ↑ Aldona Sosnowska-Szczuka: CEZARY PAZURA w „Gali”: Boję się, że syn trafi na nieodpowiednia kobietę [WYWIAD]. [w:] Gala [on-line]. gala.pl, 2017-10-23. [dostęp 2020-02-05]. (pol.).
  94. ↑ Mateusz Węsierski, Cezary Pazura myśliwym. gdansk.naszemiasto.pl, 2015-07-08.
  95. ↑ Komu kibicował Cezary Pazura? „Zawsze kibicowałem Widzewowi. ŁKS kojarzył mi się z dotowaniem przez miasto”, tulodz.pl [dostęp 2021-01-17] (pol.).
  96. ↑ pp: Cezary Pazura przegrał proces z Pudelkiem. wirtualnemedia.pl, 2010-11-26. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  97. ↑ tw: Pudelek przegrał z Cezarym Pazurą. 50 tys. zł za naruszenie dóbr osobistych. wirtualnemedia.pl, 2012-04-20. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).
  98. ↑ pp: Pudelek.pl przeprosił Edytę i Cezarego Pazurów. wirtualnemedia.pl, 2012-10-08. [dostęp 2020-02-10]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Cezary_Pazura&oldid=68746222”