Cezary Pazura

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Cezary Pazura
Ilustracja
Cezary Pazura (2009)

CezaryPazurasignature.jpeg

Data i miejsce urodzenia 13 czerwca 1962
Tomaszów Mazowiecki
Zawód aktor, reżyser
Współmałżonek Żaneta Pazura
(1989–1994)
Weronika Marczuk
(1995–2007)
Edyta Pazura
(od 2009)
Lata aktywności od 1986
Commons Multimedia w Wikimedia Commons
Wikicytaty Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa
Cezary Pazura
Serwis YouTube
Gatunek wideoblog
Lata aktywności od 2015
Liczba wyświetleń 62,4 mln[1]
Liczba obserwujących 0,7 mln[1]
Sieć partnerska Gamellon
Język polski
Strona internetowa

Cezary Andrzej Pazura (ur. 13 czerwca 1962[2] w Tomaszowie Mazowieckim) – polski aktor teatralny i filmowy, reżyser, prezenter telewizyjny, artysta kabaretowy, piosenkarz i youtuber.

Zadebiutował w 1986 rolą druha Pumy w filmie Czarne Stopy. Uznanie widzów i popularność zdobył dzięki kreacji Edwarda Wiadernego w filmie Kroll w reż. Władysława Pasikowskiego, za którą dostał nagrodę za najlepszą drugoplanową rolę męską na 16. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni.

Do najważniejszych ról w jego aktorskiej karierze należą występy w filmach: V.I.P., Psy, Polska śmierć, Psy 2. Ostatnia krew, Nic śmiesznego, Tato, Kiler, Sara, Szczęśliwego Nowego Jorku, Sztos, Kiler-ów 2-óch, Ajlawju, Chłopaki nie płaczą, E=mc², Kariera Nikosia Dyzmy, Show, Sztos 2 i Pitbull. Ostatni pies oraz w serialach telewizyjnych: Pogranicze w ogniu, 13 posterunek, Czego się boją faceci, czyli seks w mniejszym mieście, Faceci do wzięcia, Przypadki Cezarego P. i Powiedz tak!. Z dubbingu został zapamiętany jako leniwiec Sid z pięcioczęściowej serii filmu animowanego Epoka lodowcowa, Numernabis w filmach komediowych Asterix i Obelix: Misja Kleopatra (2001) i Asterix na olimpiadzie (2008), rybka Oscar z Rybek z ferajny, świnia Specek Zawiotki z Kurczaka Małego i karzeł Rumpelstiltskin z filmu Shrek Forever.

Uznawany za jednego z najpopularniejszych aktorów polskiego kina lat 90.[3]. Zdobywca licznych nagród filmowych, w tym dwóch Złotych Lwów i dwóch Złotych Kaczek, a także Telekamery i Świra, ale też antynagrody Węża. Laureat wielu festiwali filmowych, w tym Ogólnopolskiego Festiwalu Teatrów Jednego Aktora, Kaliskich Spotkań Teatralnych, Festiwalu Filmów Akcji, Międzynarodowego Festiwalu Aktorskim „Stożary”, Festiwalu Komedii Polskich i Festiwalu Filmów Optymistycznych „Multimedia Happy End”.

Młodość[edytuj | edytuj kod]

Jest starszym synem Zdzisława i Jadwigi Pazurów[4], którzy pobrali się w sierpniu 1961[5]. Ma młodszego o siedem lat brata Radosława[4], który również jest aktorem. Jego matka była technikiem normowania w Wytwórni Wyrobów Precyzyjnych „Niewiadów Predom Prespol”[6], a ojciec był nauczycielem muzyki w Szkole Podstawowej w Osiedlu Niewiadów[7] oraz prowadził teatr amatorski[4]. Jego rodzicami chrzestnymi są Marian Stackiewicz[8] i Tola Piasecka, przyjaciółka jego matki z okresu panieństwa, która zmarła na raka piersi, gdy Cezary miał 8 lat[6].

4. Wacław Pazura
(1907–1962)		      
    2. Zdzisław Pazura
(1937–)
5. Anna Pazura        
      1. Cezary Pazura
6. Antoni Sowa    
    3. Jadwiga Pazura    
7. Józefa Sowa      
 

Wychował się w Osiedlu Niewiadów, gdzie przez pewien czas był zawodnikiem Stali Niewiadów[9]. Jest absolwentem II Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Żeromskiego w Tomaszowie Mazowieckim[10]. Ukończył też szkołę muzyczną w klasie klarnetu[11] i uczył się w Policealnym Studium Gastronomicznym, gdy za pierwszym razem nie dostał się do szkoły teatralnej[12]. Będąc w liceum, założył zespół rockowy[13].

W 1986 ukończył Łódzką Szkołę Filmową, promotorem jego pracy magisterskiej pt. Mój błazen[12] była dr Wanda Renik[14]. W trakcie studiów dorabiał, pracując jako kelner na weselach[15].

Do 27. roku życia był ministrantem[12].

Kariera zawodowa[edytuj | edytuj kod]

Początki kariery na scenie i debiut filmowy[edytuj | edytuj kod]

W 1983 rozpoczął pracę w Teatrze Ochoty w Warszawie, w którym występował do 1991[16]. Był też aktorem Teatru Studyjnego ’83 im. Juliana Tuwima w Łodzi[16]. W 1985 zagrał Błazna Pierwszego w spektaklu Maria i Woyzeck w reżyserii Adama Hanuszkiewicza[17]. Sztuka została wyróżniona Grand Prix Festiwalu Szkół Teatralnych w Alès[18]. Wystąpił też w dwóch etiudach szkolnych: Pogo i Jesienna nuda.

W 1986 zadebiutował jako aktor filmowy, grając w przygodowym filmie w reżyserii Waldemara Podgórskiego Czarne Stopy. Rok później za monodram Człowiek z przedmieścia otrzymał nagrodę jury i dziennikarzy na XXI Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Jednego Aktora w Toruniu[16]. W 1988 zagrał pierwszą główną rolę serialową, Czarka Adamskiego w Pograniczu w ogniu (1992). W maju tego samego roku otrzymał powołanie do wojska[19], został wcielony do 92. plutonu Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Łączności w Zegrzu[20], jednocześnie kontynuował pracę w Teatrze Ochoty[21]

Lata 1991–2000[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu służby wojskowej odszedł z Teatru Ochoty. W 1991 premierę miał film Kroll, w którym zagrał kaprala Edwarda Wiadernego. Kreacja zapewniła mu uznanie widzów i krytyków, którzy nagrodzili go Złotym Lwem. Zaczął też występować w warszawskim Teatrze Powszechnym, z którego odszedł w 1992. W tym czasie nawiązał roczną współpracę ze stołecznym teatrem „Scena Prezentacje”, a także zadebiutował jako aktor Teatrze Telewizji[16], zaczął pracę w dubbingu i pojawił się w roli podporucznika Waldemara Morawca w filmie kryminalnym Władysława Pasikowskiego Psy.

W 1993 za rolę w sztuce Kaczo odebrał nagrodę dla młodych aktorów na XXXIII Kaliskich Spotkaniach Teatralnych[16], a kinową premierę miał film Człowiek z..., w którym zagrał Bolka Rylskiego. Poprowadził galę finałową Miss Polonia 1993[22]; w trakcie gali błędnie odczytał laureatki tytułów komplementarnych, co wywołało kontrowersje ze względu na ryzyko niewypłacenia aktorowi honorarium w wysokości ok. 100 dolarów[23]. Ostatecznie gażę wypłacono[23].

W 1994 odebrał nagrodę dla najlepszego odtwórcę roli męskiej na Festiwalu Filmów Akcji w Valenciennes za kreację ppor. Waldemara Morawca w filmie Psy 2. Ostatnia krew[16] oraz wystąpił jako Osso w filmie sensacyjnym Waldemara Krzystka Polska śmierć i Andrzeja w dramacie Barbary Sass Tylko strach. W 1995 za rolę Cezarego Kujawskiego w Tato odebrał Złotego Lwa za najlepszą drugoplanową rolę męską[16], a także wcielił się w postać Adasia Miauczyńskiego w komediodramacie Marka Koterskiego Nic śmiesznego. W tym czasie występował w warszawskim teatrze Scena Na Woli[16] i użyczył głosu Trumpowi w filmie animowanym Zakochany kundel, a także wyjechał do Niemiec, gdzie zagrał Andrzeja w dramacie Aniołek. Po powrocie do Polski premierę miały kolejne filmy z udziałem Pazury: thriller sensacyjny Wirus, Sara i Szczęśliwego Nowego Jorku.

W 1997 umocnił wizerunek aktora komediowego[24], kreując postać Kazika Czarneckiego w Sztosie, za co był nominowany do Złotych Kaczek dla najlepszego aktora. Popularność wśród telewidzów zdobył dzięki roli Cezarego Cezarego, głównego bohatera seriali komediowych 13 posterunek (1997–1998) i 13 posterunek 2 (1999–2000). W 1998 za kreację Jerzego Killera w Kilerze (1997) odebrał swoją pierwszą Złotą Kaczkę dla najlepszego aktora[16], a także otrzymał tytuł Idola roku w plebiscycie czytelników miesięcznika „Machina”[16]. W 1999 za rolę Adasia Miauczyńskiego w Ajlawju był nominowany do Złotej Kaczki w kategorii „najlepszy kochanek”, otrzymał Telekamerę „Tele Tygodnia” w kategorii „aktor” i wystąpił jako Fred w komedii Chłopaki nie płaczą. Odrzucił główną rolę Adasia Miauczyńskiego w filmie Marka Koterskiego Dzień świra[25].

Również w 1999 zadebiutował jako piosenkarz, wydając album studyjny pt. Płyta stereofoniczna, na który nagrał utwory skomponowane przez Jacka Kochana z tekstami Rafała Bryndala, Szymona Majewskiego i Piotra Bukartyka[26]. Album promował trzema singlami: „Mam chorą wyobraźnię”[27], „Przystojny jestem”[28] i „Był pochmurny dzień”[29]. Singiel „Przystojny jestem” notowany był na 27. miejscu listy przebojów Programu III Polskiego Radia[30].

W 2000 odebrał Kryształowy Granat dla najlepszego aktora komediowego na IV Festiwalu Komedii Polskich w Lubomierzu[16] oraz ponownie był nominowany do Telekamery, jednak tym razem nie zdobył nagrody.

Lata 2001–2009[edytuj | edytuj kod]

W 2001 powrócił do kina niemieckiego rolą Janka w filmie Zutaten für Träume. Po powrocie do Polski zagrał główne lub pierwszoplanowe role w filmach Kariera Nikosia Dyzmy, Ramzesa w E=mc² i Show. W 2002 użyczył głosu leniwcowi Sidowi w filmie animowanym Epoka lodowcowa, postać zdubbingował też na potrzeby czterech kolejnych części filmowej sagi[31]. Również w 2002 ogłoszono, że poprowadzi program rozrywkowy TVP1 Dancing[32], ale później poinformowano, że gospodarzem jednak będzie Maciej Miecznikowski[33]. W grudniu 2002 ogłoszono, że z Krzysztofem Skibą poprowadzi satyryczno-rozrywkowy program Polsatu Pazury Skiby[34].

W 2003 był gospodarzem koncertu „Top” podczas festiwalu TOPtrendy[35]. W latach 2003–2005 grał Gustawa Milskiego w serialu Czego się boją faceci, czyli seks w mniejszym mieście[36][37]. W tym czasie odrzucił propozycję zagrania podkomisarza Artura Banasia w serialu TVP1 Glina; ofertę przyjął Maciej Stuhr[38].

W 2004 po raz pierwszy poprowadził program „Kabareton” podczas festiwalu TOPtrendy 2004[39] oraz wystąpił ze własnymi skeczami w programie HBO na stojaka![40]. Ponadto zadebiutował jako prezenter radiowy, prowadząc audycję Wieczór ze złotymi przebojami w Radiu Złote Przeboje[41]. Odebrał też Złotą Kaczkę dla najlepszego aktora w plebiscycie czytelników miesięcznika „Film”[16]. W 2005 ponownie poprowadził sopocki „Kabareton”[42], wystąpił w ogólnopolskiej kampanii reklamowej klejów do glazury firmy Atlas[43] oraz otrzymał nagrodę specjalną na Międzynarodowym Festiwalu Aktorskim „Stożary” w Kijowie za „mistrzowskie kreacje aktorskie”[16], tj. potrójną rolę w Nienasyceniu (2003)[44].

W 2005 objął funkcję prezesa zarządu Stowarzyszenia Aktorów Filmowych i Telewizyjnych (SAFT), którą piastował do 2013[45]. W 2006 zagrał Tomasza Kozłowskiego w Ja wam pokażę![46] i podinspektora Marka Sznajdera w serialu sensacyjno-kryminalnym TVP2 Oficerowie[47][48], a także został obsadzony w roli Wiktora Maliszewskiego, jednego z głównych bohaterów serialu Faceci do wzięcia, w którym występował do 2010[49]. Był nominowany do nagrody Jetix Kids 2006 w kategorii „najlepszy aktor/aktorka”[50].

Cezary Pazura (2009)

W 2007 zadebiutował jako reżyser, realizując jeden z odcinków Facetów do wzięcia, a także odebrał nagrodę Świra dla najbardziej zakręconego aktora[51] i współprowadził galę rozdania Telekamer[52]. W 2007 i 2008 prowadził kolejne „Kabaretony” podczas festiwalu TOPtrendy[53][54]. W 2008 wystąpił ze swymi skeczami w programie Piotr Bałtroczyk przedstawia[55]. W latach 2008–2009 był gospodarzem teleturnieju Polsatu Strzał w 10[56][57]. Za swoją działalność telewizyjną był nominowany do Wiktora 2008 dla osobowości telewizyjnej[58][59] i Telekamery 2009 w kategorii „osobowość w rozrywce”[60]. Ponadto w tym okresie kontynuował karierę aktorską, grając m.in. inspektora marka Sznajdera w Trzecim oficerze (2008) i Stefana w Złotym środku (2009)[61].

Lata 2010–[edytuj | edytuj kod]

W 2010 pojawił się w roli Krzysztofa Dzikowskiego w Skrzydlatych świniach i Mariusza Marzędy w filmie Belcanto oraz odebrał nagrodę honorową na 8. Festiwalu Filmów Optymistycznych Multimedia Happy End w Rzeszowie[16]. Był też gościem programu Polsat Café Dzieciaki nie płaczą[62] i jurorem w programie Polsatu Stand up. Zabij mnie śmiechem[63]. Ponadto zaliczył pełnometrażowy debiut reżyserski filmem Weekend[64], który też wyprodukował pod szyldem własnej firmy producenckiej Pazur 10[65]. Za film odebrał antynagrodę Węża 2012 dla najgorszego reżysera[66]. W 2011 powrócił jako „Synek” Czarnecki w filmie Sztos 2[67].

W 2012 został aktorem Teatru 6. piętro w Warszawie[16], jednym z gospodarzy audycji Babie lato w RMF FM[68] i prowadzącym „Kabareton” na TOPtrendy 2012[69]. W 2013 wystąpił z programem kabaretowym podczas festiwalu TOPtrendy 2013[70].

W 2015 zagrał tytułową rolę w filmie Przypadki Cezarego P. i Andrzeja Domirskiego w serialu obyczajowym TVN Aż po sufit!, a także założył kanał w serwisie internetowym YouTube[71], na którym początkowo publikował występy kabaretowe, a następnie zaczął prowadzić autorski vlog[72].

W 2016 wrócił do śpiewania, a wykonany przez niego utwór „Ogórek Olo” znalazł się na albumie studyjnym dla dzieci pt. Jarzynki i Przyjaciele[73]. W tym czasie grał Oskara Adamczyka w serialu obyczajowym Polsatu Powiedz tak! oraz był ponownie nominowany do Telekamery w kategorii „aktor”. Następnie zagrał brata Zeno w Dwóch koronach (2017), „Zibiego” w Trzeciej połowie (2018) i „Gawrona” w filmie Pitbull. Ostatni pies (2018). W 2019 wystąpił w roli Kajetana Rybaka w thrillerze Canal+ Żmijowisko i Jarosza w Diablo. Wyścig o wszystko. W 2020 ponownie wcielił się w Waldemara Morawca, tym razem na potrzeby filmu Psy 3. W imię zasad, a także zagrał „Dzika” w Futrze z misia i ojca Wandy w szwajcarskim komediodramacie Wanda, mein Wunder.

Wpływ na popkulturę[edytuj | edytuj kod]

Uznawany za jednego z najpopularniejszych aktorów polskiego kina lat 90.[3] i gwiazdę filmową[74].

Uplasował się na 7. miejscu w kategorii „najpopularniejsi aktorzy polscy” w opublikowanym przez Google Zeitgeist rankingu najczęściej wyszukiwanych haseł w polskim Internecie w 2003[75] oraz na trzecim miejscu w tejże kategorii w zestawieniu za rok 2005[76].

Był jedną ze „100 najcenniejszych gwiazd polskiego show-biznesu” według danych „Forbes Polska”; jego wizerunek został wyceniony przez reklamodawców na: 280 tys. zł w 2008 (97. miejsce)[77], 304,5 tys. zł w 2010 (86. miejsce)[78], 271,5 tys. zł w 2013 (96. miejsce)[79] i 207 tys. w 2014 (85. miejsce)[80].

Utwory „Pazury Cezara” i „Pazury Cezara 2” z albumu Gra? (2007) zespołu muzycznego L-Dópa stanowią odniesienie do osoby Cezarego Pazury.

Benefisy[edytuj | edytuj kod]

Gwiazda w łódzkiej Alei Gwiazd

W 2005 w Teatrze STU w Krakowie odbył się benefis Cezarego Pazury. Wystąpili w nim jego wieloletni przyjaciele i współpracownicy, m.in. Piotr Rzymyszkiewicz, Jan Machulski, Olaf Lubaszenko, Piotr Siejka, Adrianna Biedrzyńska.

21 października 2011 z okazji 25-lecia pracy artystycznej w katowickim Spodku odbył się benefis Pazury[81]. Na scenie, oprócz samego jubilata, pojawili się: Kabaret Ani Mru-Mru, Kabaret Młodych Panów, Paweł Małaszyński, Jerzy Kryszak, Marcin Daniec i Kabaret Moralnego Niepokoju oraz zespół Life Club Band[82].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Trzykrotnie żonaty[4]. 1 kwietnia 1989 poślubił Żanetę[4], z którą ma córkę, Anastazję (ur. 29 października 1988[83]). W 1994 rozwiódł się z żoną[4]. Od 1995 do końca 2007 był mężem Weroniki Marczuk[84][85]. 1 maja 2009 poślubił młodszą o 26 lat Edytę Zając[86]. Mają troje dzieci, Amelię (ur. 2009)[87], Antoniego Józefa (ur. 2012) i Ritę (ur. 2018).

Deklaruje się jako chrześcijanin[88].

W 2000 poparł Aleksandra Kwaśniewskiego przed wyborami prezydenckimi[12]. Kilka lat później w jednym z wywiadów przyznał, że żałuje wyrażenia publicznego poparcia dla kandydata, bo – jak stwierdził – „artyście nie wolno robić takich rzeczy”[12].

Angażuje się w akcje społeczne. W 2006 wystąpił w koncercie z okazji 10-lecia działalności Fundacji Polsat[89], współpracował ze Stowarzyszeniem SOS Wioski Dziecięce (2009)[90], a w 2010 był ambasadorem Europejskich Letnich Igrzysk Olimpiad Specjalnych 2010[91].

Jest członkiem koła łowieckiego „Dzik” w Człuchowie, a wcześniej koła łowieckiego w Morągu. Egzamin z umiejętności strzeleckich zdał w Miastku przy kole łowieckim „Słonka”. Do myślistwa był zachęcany m.in. przez Bogusława Lindę, który także jest myśliwym[92]. Ponadto interesuje się piłką nożną.

W 2008 pozwał serwis Pudelek.pl za naruszenie dóbr osobistych. Po przegraniu sprawy w 2010 zapowiedział apelację od wyroku[93]. W 2012 sąd apelacyjny wydał wyrok na korzyść aktora[94][95].

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Filmografia Cezarego Pazury.

Teatr[edytuj | edytuj kod]

Teatr Telewizji
  • 1992: W niedzielę po południu – Andrzej
  • 1993: Lunia – Alfred
  • 1993: Palec Boży – policjant Pete
  • 1993: Złamana noga Babci – pan Piotr
  • 1994: Dwaj panowie z Werony – Piskorz
  • 1994: Matka chrzestna – Kossowski
  • 1994: Wszystko zależy od dziadka – Biniu
  • 1995: Gry małżeńskie – Piotr
  • 1995: Klimaty – Filip
  • 1996: Tajny detektyw – Julian Cristoforou
  • 1998: Farrago – Farrago
  • 2000: Klub kawalerów – Piorunowicz
  • 2000: Przetarg – Tadzio
  • 2015: Rybka Canero – Bolesław Lachowicz
  • 2019: Czapa, czyli śmierć na raty – Kuźma
  • 2020: Trójkąt bermudzki

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Albumy
Tytuł Dane dot. albumu
Płyta stereofoniczna
  • Data: 1999
  • Wydawca: Zic Zac
Single
Tytuł Rok Pozycja na liście Album
LP3
[30]
„Mam chorą wyobraźnię” 1999 – Płyta stereofoniczna
„Przystojny jestem” 27
„Był pochmurny dzień” –
„–” singel nie był notowany.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Cezary Pazura, YouTube [dostęp 2020-01-31].
  2. ↑ Pazura 2018 ↓, s. 29.
  3. ↑ a b Pazura Cezary, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2019-12-21].
  4. ↑ a b c d e f Luiza Nowak: Cezary Pazura i jego brat zawojowali show-biznes. Nie mniejszą popularnością cieszą się też ich żony (pol.). plejada.pl, 2020-01-17. [dostęp 2020-07-24].
  5. ↑ Pazura 2018 ↓, s. 229.
  6. ↑ a b Pazura 2018 ↓, s. 15.
  7. ↑ Pazura 2018 ↓, s. 20.
  8. ↑ Pazura 2018 ↓, s. 49.
  9. ↑ Pazura: Świat oszalał, czy ja zwariowałem?
  10. ↑ Pazura 2018 ↓, s. 22.
  11. ↑ Pazura 2018 ↓, s. 67.
  12. ↑ a b c d e Arkadiusz Bartosiak, Łukasz Klinke: Cezary Pazura / PLAYBOY nr 12, 2010 rok (pol.). W: Playboy [on-line]. wywiadowcy.pl, 2010. [dostęp 2020-02-05].
  13. ↑ Pazura 2018 ↓, s. 76.
  14. ↑ Pazura 2018 ↓, s. 140.
  15. ↑ Pazura 2018 ↓, s. 91.
  16. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Cezary Pazura ::: Osoby ::: Encyklopedia teatru polskiego (pol.). encyklopediateatru.pl. [dostęp 2020-02-05].
  17. ↑ Pazura 2018 ↓, s. 145.
  18. ↑ Pazura 2018 ↓, s. 157.
  19. ↑ Pazura 2018 ↓, s. 165.
  20. ↑ Pazura 2018 ↓, s. 166.
  21. ↑ Pazura 2018 ↓, s. 171.
  22. ↑ Miss Polonia 1993 (pol.). zarchiwummiss.eu. [dostęp 2020-02-15].
  23. ↑ a b Byłem TAŃSZY od TAŚMY FILMOWEJ! (pol.). youtube.com, 2019-05-15. [dostęp 2020-02-15].
  24. ↑ Małgorzata Gołota: Być jak Pazura. Jak naczelny komik Polaków zamienił się w ich mentora (pol.). natemat.pl, 2015-08-13. [dostęp 2020-07-21].
  25. ↑ Q&A #2 – której odrzuconej roli żałuje najbardziej? (pol.). youtube.com, 2017-03-08. [dostęp 2020-08-12].
  26. ↑ Cezary Pazura – Płyta Stereofoniczna (ang.). discogs.com. [dostęp 2015-12-23].
  27. ↑ Cezary Pazura – Mam Chorą Wyobraźnię (ang.). discogs.com. [dostęp 2015-12-23].
  28. ↑ Cezary Pazura – Przystojny Jestem (ang.). discogs.com. [dostęp 2015-12-23].
  29. ↑ Cezary Pazura – Był Pochmurny Dzień (ang.). discogs.com. [dostęp 2015-12-23].
  30. ↑ a b LP3 – statystyki dla wykonawcy Cezary Pazura (pol.). lp3.pl. [dostęp 2015-12-23].
  31. ↑ rp: Gwiazdy dubbingują „Epokę lodowcową 2" (pol.). wirtualnemedia.pl, 2005-12-12. [dostęp 2020-02-10].
  32. ↑ Show Cezarego Pazury (pol.). wirtualnemedia.pl, 2002-08-23. [dostęp 2020-02-10].
  33. ↑ Leszcze zamiast Pazury (pol.). wirtualnemedia.pl, 2002-09-20. [dostęp 2020-02-10].
  34. ↑ „Pazury Skiby” w Polsacie (pol.). wirtualnemedia.pl, 2002-12-06. [dostęp 2020-02-10].
  35. ↑ Pierwszy festiwal Polsatu zakończony (pol.). wirtualnemedia.pl, 2003-07-04. [dostęp 2020-02-10].
  36. ↑ Cezary Pazura w nowym serialu Polsatu (pol.). wirtualnemedia.pl, 2003-06-30. [dostęp 2020-02-10].
  37. ↑ Cezary Pazura znów w Polsacie (pol.). wirtualnemedia.pl, 2004-01-13. [dostęp 2020-02-10].
  38. ↑ Cezary Pazura: Q&A – Co sądzę o NOWYM pokoleniu AKTORÓW? (pol.). youtube.com, 2019-06-12. [dostęp 2020-02-10].
  39. ↑ Kabarety w Polsacie (pol.). wirtualnemedia.pl, 2004-06-01. [dostęp 2020-02-10].
  40. ↑ Jesień w HBO (pol.). wirtualnemedia.pl, 2004-09-21. [dostęp 2020-02-10].
  41. ↑ Radiowa audycja Pazury i Lubaszenki (pol.). wirtualnemedia.pl, 2004-05-31. [dostęp 2020-02-10].
  42. ↑ masz: Festiwal TOPtrendy 2005 nadchodzi (pol.). wirtualnemedia.pl, 2005-06-15. [dostęp 2020-02-10].
  43. ↑ mimp: Atlas z Pazurą (pol.). wirtualnemedia.pl, 2005-03-08. [dostęp 2020-02-10].
  44. ↑ Multimedia mecenasem kultury (pol.). wirtualnemedia.pl, 2003-11-23. [dostęp 2020-02-10].
  45. ↑ SAFT: Władze.
  46. ↑ Robert Patoleta: Nowości kinowe: Czas, który pozostał, Z ust do ust, Ja wam pokażę!... (pol.). wirtualnemedia.pl, 2006-02-10. [dostęp 2020-02-10].
  47. ↑ masz: Powstaje nowy serial TVP2 (pol.). wirtualnemedia.pl, 2006-06-22. [dostęp 2020-02-10].
  48. ↑ ‘Oficerowie’ znów wkroczą do akcji (pol.). wirtualnemedia.pl, 2007-07-12. [dostęp 2020-02-10].
  49. ↑ łk: Pazura i Wilczak w nowym serialu „Jedynki” (pol.). wirtualnemedia.pl, 2006-05-05. [dostęp 2020-02-10].
  50. ↑ łk: Jetix Kids Awards 2006 (pol.). wirtualnemedia.pl, 2006-11-20. [dostęp 2020-02-10].
  51. ↑ iar-kk: Doda wśród „Świrów 2007” (pol.). wirtualnemedia.pl, 2007-04-14. [dostęp 2020-02-10].
  52. ↑ kk: Telekamery 2007: Wielki sukces TVN (pol.). wirtualnemedia.pl, 2007-01-23. [dostęp 2020-02-10].
  53. ↑ masz: Chajzer i Cichopek na TOPTrendach (pol.). wirtualnemedia.pl, 2007-05-29. [dostęp 2020-02-10].
  54. ↑ łk: Polsat: gwiazdy na festiwalu Top Trendy (pol.). wirtualnemedia.pl, 2008-06-03. [dostęp 2020-02-10].
  55. ↑ tw: ‘Piotr Bałtroczyk przedstawia’ po raz trzeci w Polsacie (pol.). wirtualnemedia.pl, 2008-03-07. [dostęp 2020-02-10].
  56. ↑ pp: Milion do wygrania w teleturnieju 'Strzał w 10' (pol.). wirtualnemedia.pl, 2008-03-25. [dostęp 2020-02-10].
  57. ↑ pp: Cezary Pazura nie daje rady Orłosiowi, ‘Brzyduli’ i 'Superniani' (pol.). wirtualnemedia.pl, 2008-10-07. [dostęp 2020-02-10].
  58. ↑ pp: Kinga Rusin, Tomasz Lis, Monika Olejnik i Szymon Majewski walczą o Wiktory (pol.). wirtualnemedia.pl, 2009-04-28. [dostęp 2020-02-10].
  59. ↑ pp: Wiktory 2008: Piotr Kraśko, Tomasz Lis i Lech Wałęsa wśródnagrodzonych (pol.). wirtualnemedia.pl, 2009-05-12. [dostęp 2020-02-10].
  60. ↑ pp: Kto został nominowany do Telekamer 2009? (pol.). wirtualnemedia.pl, 2008-12-16. [dostęp 2020-02-10].
  61. ↑ dd: Paweł Wilczak gejem (pol.). wirtualnemedia.pl, 2008-10-22. [dostęp 2020-02-10].
  62. ↑ Patryk Pallus: Nowe gwiazdy w wiosennej ramówce Polsat Cafe (pol.). wirtualnemedia.pl, 2010-03-09. [dostęp 2020-02-10].
  63. ↑ ks: Cezary Pazura i Jerzy Kryszak w nowym show Polsatu (pol.). wirtualnemedia.pl, 2010-09-17. [dostęp 2020-02-10].
  64. ↑ tw: theWork dla debiutu reżyserskiego Cezarego Pazury (pol.). wirtualnemedia.pl, 2010-04-13. [dostęp 2020-02-10].
  65. ↑ pr: „Kac Wawa” triumfatorem Węży 2013. Oto najgorsze filmy minionego roku (pol.). wirtualnemedia.pl, 2013-04-14. [dostęp 2020-02-10].
  66. ↑ Węże 2011: Dziennikarze wybrali, „Wyjazd integracyjny” najgorszym filmem (pol.). 2012-04-02. [dostęp 2012-04-02].
  67. ↑ pr/zsam: „Sztos 2": grają Borys Szyc, Bogusław Linda i Cezary Pazura (wideo) (pol.). wirtualnemedia.pl, 2011-09-27. [dostęp 2020-02-10].
  68. ↑ pp: Cezary Pazura i Piotr Cyrwus latem w RMF FM (pol.). wirtualnemedia.pl, 2012-06-29. [dostęp 2020-02-10].
  69. ↑ Patryk Pallus: TOPtrendy 2012: Rodowicz, Bajm, Lady Pank i specjalny jubileusz (pol.). wirtualnemedia.pl, 2012-05-09. [dostęp 2020-02-10].
  70. ↑ kl: Festiwal TOPtrendy 2013 za nami (pol.). wirtualnemedia.pl, 2013-06-10. [dostęp 2020-02-10].
  71. ↑ Cezary Pazura – Kanał YouTube (pol.). youtube.com. [dostęp 2020-02-05].
  72. ↑ Łukasz Muszyński: Rozmawiamy z Cezarym Pazurą (pol.). W: Filmweb [on-line]. filmweb.pl, 2019-01-25. [dostęp 2020-02-05].
  73. ↑ Jarzynki i przyjaciele – Various Artists (pol.). W: EMPiK [on-line]. empik.com. [dostęp 2020-02-05].
  74. ↑ łk: ‘Oficerowie’ hitem TVP 2 (pol.). wirtualnemedia.pl, 2006-10-10. [dostęp 2020-02-10].
  75. ↑ Czego szukali polscy internauci w 2003 (pol.). wirtualnemedia.pl, 2004-01-07. [dostęp 2020-02-10].
  76. ↑ masz: Czego szukaliśmy w Internecie w 2005 roku? (pol.). wirtualnemedia.pl, 2006-01-03. [dostęp 2020-02-10].
  77. ↑ Patryk Pallus: Spadła wartość Lisa i Durczoka, zyskał Majewski – top 100 gwiazd show biznesu (pol.). wirtualnemedia.pl, 2008-07-31. [dostęp 2020-02-10].
  78. ↑ tw: Tomasz Lis i Monika Olejnik mniej cenni reklamowo (pol.). wirtualnemedia.pl, 2010-07-30. [dostęp 2020-01-18].
  79. ↑ Patryk Pallus: Najcenniejsze polskie gwiazdy: na czele Robert Lewandowski – Wojewódzki i Prokop w górę (pol.). wirtualnemedia.pl, 2013-07-26. [dostęp 2020-01-18].
  80. ↑ Tomasz Wojtas: Lewandowski najcenniejszy reklamowo, skok Stocha – w dół Wojewódzki, Rubik, Janowicz i Boniek (TOP 100) (pol.). wirtualnemedia.pl, 2014-08-01. [dostęp 2020-01-22].
  81. ↑ Benefis Cezarego Pazury w Spodku. InSilesia.pl, 1 kwietnia 2011. [dostęp 3 kwietnia 2011].
  82. ↑ Benefis Cezarego Pazury w Spodku – fotorelacja. InSilesia.pl, 3 kwietnia 2011. [dostęp 3 kwietnia 2011].
  83. ↑ Pazura 2018 ↓, s. 240.
  84. ↑ Byłem mężem Pazury, Dziennik.pl, 13 września 2007 [dostęp 2007-11-05] [zarchiwizowane z adresu 2008-10-16] (pol.).
  85. ↑ Weronika i Cezary Pazurowie są już po rozwodzie (pol.). film.onet.pl. [dostęp 2007-12-21].
  86. ↑ Pazura wziął ślub w pałacu na 100 par (pol.). se.pl. [dostęp 2009-05-02].
  87. ↑ Pazurowie zostali rodzicami (pol.). fakt.pl. [dostęp 2009-06-30].
  88. ↑ Aldona Sosnowska-Szczuka: CEZARY PAZURA w „Gali”: Boję sie, że syn trafi na nieodpowiednia kobietę [WYWIAD] (pol.). W: Gala [on-line]. gala.pl, 2017-10-23. [dostęp 2020-02-05].
  89. ↑ masz: „Fundacja Polsat” świętuje 10 lat (pol.). wirtualnemedia.pl, 2006-12-08. [dostęp 2020-02-10].
  90. ↑ tw: Pazura, Michnik, Włatcy Móch i in. dla SOS Wiosek Dziecięcych (pol.). wirtualnemedia.pl, 2009-02-11. [dostęp 2020-02-10].
  91. ↑ tw: Brodzik, Pazura, Linda i Wilczak ambasadorami ELIOS 2010 (pol.). wirtualnemedia.pl, 2009-10-28. [dostęp 2020-02-10].
  92. ↑ Mateusz Węsierski, Cezary Pazura myśliwym. gdansk.naszemiasto.pl, 2015-07-08.
  93. ↑ pp: Cezary Pazura przegrał proces z Pudelkiem (pol.). wirtualnemedia.pl, 2010-11-26. [dostęp 2020-02-10].
  94. ↑ tw: Pudelek przegrał z Cezarym Pazurą. 50 tys. zł za naruszenie dóbr osobistych (pol.). wirtualnemedia.pl, 2012-04-20. [dostęp 2020-02-10].
  95. ↑ pp: Pudelek.pl przeprosił Edytę i Cezarego Pazurów (pol.). wirtualnemedia.pl, 2012-10-08. [dostęp 2020-02-10].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Cezary_Pazura&oldid=60606424”