Belulah Marie Dix

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Belulah Marie Dix
Ilustracja
Belulah Marie Dix
Data i miejsce urodzenia

25 grudnia 1876
Kingston (Massachusetts)

Data i miejsce śmierci

25 września 1970
Woodland Hills, Los Angeles

Zawód

dramatopisarka, scenarzystka

Belulah Marie Dix (ur. 25 grudnia 1876 w Kingston, zm. 25 września 1970 w Woodland Hills)[1][2] – amerykańska dramatopisarka i scenarzystka.

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się 25 grudnia 1876 w Kingston. Talent pisarski wykazywała od najmłodszych lat[2]. I choć jej ojciec, z zawodu brygadzista, z trudem mógł opłacić czesne, w wieku 16 lat Dix rozpoczęła naukę w Radcliffe College[1][3]. Uczelnię ukończyła w 1897 roku summa cum laude. Za swoją rozprawę otrzymała (jako pierwsza kobieta w historii) nagrodę literacką George B. Sophier Prize[2].

Już w czasie studiów sprzedawała opowiadania do czasopism. Tworzyła też swoje pierwsze sztuki, przeznaczone do teatrów studenckich[3]. Po studiach zrezygnowała z podjęcia zawodu nauczycielki (który był typową ścieżką kariery dla kobiet w tamtym czasie i dzięki któremu miała zamiar zwrócić ojcu opłaty za studia[3]) i zajęła się twórczością literacką. Pisała dramaty, powieści historyczne i utwory dla dzieci[1] Pisarka twierdziła, że napisała łącznie ok. 30 powieści[4].

W 1916 roku udała się do Kalifornii, aby odwiedzić swoją agentkę, Beatrice deMille i podczas tego pobytu zdecydowała się podjąć pracę scenarzystki dla wytwórni Lasky Feature Play Film. Według Evelyn Flebbe Scott, córki Dix, pisarka zrobiła to dla zabawy[1]. W innym źródle można natomiast znaleźć informację, że motywacja miała charakter finansowy – mąż Dix, Niemiec z pochodzenia, miał problemy z utrzymaniem rodziny w czasie wojny[5]. Dix odniosła sukces w nowym zawodzie. Pisała szybko, była znana z tworzenia wyrazistych postaci historycznych, miała też talent do scen przemocy[1][6]. Choć scenopisarstwo było jej głównym zajęciem, zdarzało jej się też pełnić inne, bardzo różnorodne role na planie (było to typowe dla okresu kina niemego) – bywała asystentką reżysera, statystką, techniczką oświetlenia i montażystką[6]. Nie prowadziła życia gwiazdy i nie miała olśniewającego wizerunku. Obracała się w małym kręgu towarzyskim i wolała budować swoją karierę na pracy i talencie, nie na znajomościach. Była szanowana i uważana za rzetelną, czuła dumę ze swojego rzemiosła i wkładu w rozwój sztuki filmowej. Ze względu na szacunek, którym się cieszyła, kiedy przemysł filmowy borykał się z problemami wizerunkowymi po skandalu związanym ze śmiercią Virginii Rappe i oskarżeniami wobec Fatty’ego Arbuckle’a, studio Paramount Pictures wysłało ją w trasę z serią wykładów o pozytywnych stronach Hollywood[1].

W 1924 roku Dix opuściła Paramount i dołączyła do wytwórni DeMille Studios. Zdaniem jej córki nie była to jej własna decyzja – Paramount miał nie przedłużyć kontraktu ze scenarzystką po odejściu braci DeMille (Cecila B. DeMille’a i Williama C. de Mille’a), z którymi była towarzysko związana. Założono bowiem automatycznie, że nie będzie chciała zostać po ich odejściu[1].

Kariera Dix zwolniła po przełomie dźwiękowym w filmie, choć nadal pisywała scenariusze. Zmarła w 1970 roku[6].

Twórczość filmowa[edytuj | edytuj kod]

  • The Prison Without Walls (1917)
  • The Cost of Hatered (1917)
  • The Girl at Home (1917)
  • What Money Can’t Buy (1917)
  • The Hostage (1917)
  • Ghost House (1917)
  • The Sunset Trail (1917)
  • The Cost of East (1917)
  • Nan of Music Mountatin (1917)
  • On Record (1917)
  • The Hidden Pearls (1918)
  • Wild Youth (1918)
  • The Girl Who Came Back (1918)
  • Women’s Weapons (1918)
  • The Squaw Man (1918)
  • Fires of Faith (1919)
  • The Woman Thou Gavest Me (1919)
  • Secret Service (1919)
  • The Heart of Youth (1919)
  • In Mizzoura (1919)
  • Men, Women and Money (1919)
  • Held by the Enemy (1920)
  • Sweet Lavender (1920)
  • The Breed of the Treshams (1920)
  • The Easy Road (1921)
  • The Affairs of Anatol (1921)
  • Fool’s Paradise (1921)
  • Crimson Challenge (1922)
  • The Ordeal (1922)
  • For the Defense (1922)
  • Borderland (1922)
  • A Daughter’s Luxury (1922)
  • Hiszpańska tancerka (1923)
  • Nobody’s Money (1923)
  • Children of Jazz (1923)
  • The Fighting Blade (1923)
  • The Feet of Clay (1924)
  • Droga do jutra (1925)
  • Silence (1926)
  • Sunny Side Up (1926)
  • The Country Doctor (1927)
  • Fighting Love (1927)
  • The Leopard Lady (1928)
  • Ned McCobb’s Daughter (1928)
  • Girls Gone Wild (1929)
  • The Godless Girl (1929)
  • Black Magic (1929)
  • Ostatnia sprawa Trenta (1929)
  • Girl of the Port (1930)
  • Midnight Mystery (1930)
  • Conspiracy (1930)
  • Three Who Loved (1931)
  • The Life of Jimmy Dolan (1933)
  • Even in my Heart (1933)
  • College Scandal (1935)
  • They Made me a Criminal (1939)
  • Sweater Girl (1942)[6]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g Wendy Holliday, Beulah Marie Dix [online], Women Film Pioneers Project [dostęp 2019-12-07].
  2. ↑ a b c Denise Lowe, An encyclopedic dictionary of women in early American films, 1895-1930, New York: Haworth Press, 2005, s. 175, ISBN 978-1-84972-291-9, OCLC 234077475 [dostęp 2019-12-07].
  3. ↑ a b c S. Engle, New Women Dramatists in America, 1890-1920, Springer, 25 grudnia 2007, s. 112, ISBN 978-0-230-60936-5 (ang.).
  4. ↑ S. Engle, New Women Dramatists in America, 1890-1920, Springer, 25 grudnia 2007, s. 113, ISBN 978-0-230-60936-5 (ang.).
  5. ↑ Anna Everett i inni, Reclaiming the Archive: Feminism and Film History, Wayne State University Press, 2010, s. 295, ISBN 978-0-8143-3300-6 [dostęp 2019-12-07] (ang.).
  6. ↑ a b c d Denise Lowe, An encyclopedic dictionary of women in early American films, 1895-1930, New York: Haworth Press, 2005, s. 176, ISBN 978-1-84972-291-9, OCLC 234077475 [dostęp 2019-12-07].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Belulah_Marie_Dix&oldid=69373274”