Bernard Strean
Vice Admiral | |
Data i miejsce urodzenia |
16 grudnia 1910 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
1 czerwca 2002 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1933–1971 |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy |
Bernard Max Strean (ur. 16 grudnia 1910 w Big Cabin, zm. 1 czerwca 2002 w Arlington) – amerykański wojskowy, wiceadmirał United States Navy, pilot marynarki w wojnie na Pacyfiku, w latach 60. dowódca pierwszego zespołu floty złożonego wyłącznie z okrętów o napędzie jądrowym.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Bernard M. Strean ukończył Akademię Marynarki Wojennej w 1933 roku. Dwa lata później, po ukończeniu kursu pilotażu, został lotnikiem morskim. W maju 1943 roku objął dowodzenie 1. dywizjonem myśliwskim na pokładzie lotniskowca „Yorktown”, w latach 1944–1945 dowodził 98. i 75 Grupą Powietrzną. Brał udział w bitwie na Morzu Filipińskim i walkach nad Marianami.
Po zakończeniu wojny obejmował różne funkcje liniowe i sztabowe, służył między innymi w biurze Szefa Operacji Morskich. W 1961 roku został dowódcą Patrol Force Siódmej Floty i jednocześnie dowódcą US Taiwan Patrol Force. W 1963 roku objął dowodzenie 2 Eskadrą Lotniskowców, rok później poprowadził w wokółziemskim rejsie (operacja Sea Orbit) pierwszy w historii zespół operacyjny floty złożony wyłącznie z okrętów o napędzie jądrowym. W latach 1968–1971 służył w bazie lotniczej w Pensacoli. W 1971 roku przeszedł w stan spoczynku w stopniu wiceadmirała (Vice Admiral). Był konsultantem przy produkcji filmu Bitwa o Midway (1976)[1].
Na emeryturze osiadł w Arlington w stanie Wirginia. Zmarł w tamtejszym szpitalu 1 czerwca 2002 roku[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- John T. Mason Jr.: The Pacific War Remembered: An Oral History Collection. Annapolis: 2003. ISBN 1-59114-478-7.