Białczańska Ławka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Białczańska Ławka (niem. Froschband, słow. Bielovodská lávka, węg. Békás-pad[1]) – szeroki i trawiasty zachód w Dolinie Żabiej Białczańskiej w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się na wschodnich ścianach Żabiego Mnicha i Białczańskich Baszt. Ponad nim i pod nim znajdują się urwiste ściany. Południowy koniec Białczańskiej Ławki znajduje się powyżej najbardziej wciętej części Białczańskiego Kanionu[2].

Białczańską Ławką prowadzą taternickie drogi wspinaczkowe. Od dawna jednak cała Dolina Żabia Białczańska to zamknięty dla turystów i taterników obszar ochrony ścisłej Tatrzańskiego Parku Narodowego[2].

Autorem nazwy zachodu jest Władysław Cywiński[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2020-05-27] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
  2. a b c Władysław Cywiński, Grań Żabiego. Przewodnik szczegółowy, tom 7, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1999, ISBN 83-7104-024-5