Białczański Kociołek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Białczański Kociołek (niem. Froschkesselchen, słow. Bielovodský kotlíček, węg. Békás-katlanocska[1]) – skalisty kocioł w Dolinie Żabiej Białczańskiej w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się u podnóży wschodniej grzędy Zadniej Białczańskiej Baszty (ok. 2105 m). Nad kociołkiem znajduje się ściana opadająca z Białczańskiej Szczerbiny (ok. 2015 m). Wcina się w nią 30-metrowej wysokości kominek. Poniżej Białczańskiego Kociołka natomiast opada potężny Komin Kurczaba[2].

Przez Białczański Kociołek prowadziły taternickie drogi wspinaczkowe. Obecnie jednak cała Dolina Żabia Białczańska to zamknięty dla turystów i taterników obszar ochrony ścisłej Tatrzańskiego Parku Narodowego[2].

Autorem nazwy kociołka jest Władysław Cywiński[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2020-05-27] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
  2. a b c Władysław Cywiński, Grań Żabiego. Przewodnik szczegółowy, tom 7, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1999, ISBN 83-7104-024-5