Przejdź do zawartości

Biała (dopływ Supraśli)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Biała
Ilustracja
Biała w Białymstoku koło pałacu Branickich
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Rzeka 4 rzędu
Długość 32,7[1] km
Spadek

1,62‰

Powierzchnia zlewni

133,37[1] km²

Średni przepływ

1,2[1] m³/s Zawady

Ident. PRNG

4243

Źródło
Miejsce przy wsi Protasy
Wysokość

168 m n.p.m.

Współrzędne

53°03′55″N 23°17′29″E/53,065278 23,291389

Ujście
Recypient Supraśl
Miejsce

Fasty

Wysokość

115 m n.p.m.

Współrzędne

53°10′42″N 23°01′37″E/53,178333 23,026944

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast w centrum znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie powiatu białostockiego
Mapa konturowa powiatu białostockiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”

Rzeka Biała, Białka – lewy dopływ Supraśli. Kierunek biegu rzeki północno-zachodni. Przeciętny spadek koryta rzeki – 2,1‰[2].

Przebieg rzeki

[edytuj | edytuj kod]

Rzeka bierze swój początek pod Protasami na wysokości ok. 168 m n.p.m. (53°03′55″N 23°17′29″E/53,065278 23,291389), uchodzi do Supraśli na wysokości 115 m n.p.m. niedaleko Fast (53°10′42″N 23°01′37″E/53,178333 23,026944[3]). W jej zlewni znajduje się aglomeracja białostocka, a sama rzeka przepływa przez Białystok i jest odbiornikiem większości wód opadowych z terenu miasta oraz oczyszczonych ścieków przemysłowo-bytowych.

Zanieczyszczenie

[edytuj | edytuj kod]

Rzeka posiada równomiernie rozwiniętą sieć hydrograficzną. Według badań rzeki Białej przeprowadzonych przez Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w 2003, na całej długości znajduje się w klasie III pod względem zanieczyszczenia fizykochemicznego i ma pozaklasowe zanieczyszczenie bakteriologiczne[4].

Historyczne znaczenie

[edytuj | edytuj kod]

Od 1528, kiedy doszło do sprzedaży dóbr dojlidzkich, na krótkim odcinku między dzisiejszymi ulicami Białegostoku: Orzeszkowej i Jagiellońską Biała stanowiła granicę między dobrami białostockimi i zabłudowskimi, tym samym rozdzielając województwo podlaskie i trockie. Od 1569 była to granica Wielkiego Księstwa Litewskiego i Korony[5].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Sylwester Tyszewski i inni, Studium hydrograficzne doliny rzeki Białej z wytycznymi do zagospodarowania rekreacyjno–wypoczynkowego i elementami małej retencji oraz prace hydrologiczne niezbędne do sporządzenia dokumentacji hydrologicznej, Warszawa: Pracownia gospodarki wodnej „PRO-WODA”, wrzesień 2009 [dostęp 2016-02-29] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05].
  2. Gospodarka wodno ściekowa: Rzeki, cieki, rowy, stawy na terenie miasta. [dostęp 2012-05-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-11)]. (pol.).
  3. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 8, ISBN 83-239-9607-5.
  4. Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Białymstoku. Monitoring środowiska.
  5. Wiesław Wróbel: Historia. W: Piotr Znaniecki, Elżbieta Kozłowska-Świątkowska: Skorupy. Dzieje dzielnicy. Białystok: Agencja Wydawnicza Ekopress, 2018, s. 18. ISBN 978-83-62069-44-6.