Przejdź do zawartości

Biblioteka Narodowa Madagaskaru

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Biblioteka Narodowa Madagaskaru
Bibliothèque nationale de Madagascar
Państwo

 Madagaskar

Miejscowość

Antananarywa

Adres

Rue Me Pierre Stibbe

Data założenia

1961

Położenie na mapie Madagaskaru
Mapa konturowa Madagaskaru, w centrum znajduje się punkt z opisem „Biblioteka Narodowa Madagaskaru”
Ziemia18°54′54,9″S 47°31′00,5″E/-18,915250 47,516806

Biblioteka Narodowa Madagaskarubiblioteka narodowa w Republice Madagaskaru z siedzibą w Antananarywie w dzielnicy Ampefiloha.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Początki istnienia biblioteki sięgają 1905 roku, gdy powstała Bibliothèque du Gouvernement Général. Pierwszym bibliotekarzem był Eugène Jaeglé[1], który jako bibliotekarz przygotowywał i wydawał tematyczne bibliografie dokumentów m.in. na temat rolnictwa, przemysłu czy handlu. Gromadził zdjęcia, dokumenty i wycinki dotyczące historii Madagaskaru. Przygotował trzy broszury (łącznie 329 stron) bibliografii Madagaskaru z lat 1905–1930, a w Bibliotece Narodowej Madagaskaru zachowało się około 100 albumów jego autorstwa ze zdjęciami i wycinkami[2][3]. Siedzibą biblioteki była rezydencja Gubernatora kolonii, obecnie Palais d'Ambohitsorohitra[4].

Biblioteka uzyskała status narodowej w 1961 roku. Ponieważ posiada cenne zbiory z zakresu historii Madagaskaru z których korzystają badacze i studenci w 2017 roku rozpoczęto proces digitalizacji.

Zbiory

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsze rozporządzenie w sprawie egzemplarza obowiązkowego wydał 16 marca 1896 Hyppolyte Laroche stojący na czele Gouvernement Général i dotyczyło ono przekazywania gazet i czasopism. Do 1960 roku wydano kilka rozporządzeń. Egzemplarze obowiązkowe wydawnictw trafiały do działającej przy nim Bibliothèque du Gouvernement Général i do Biblioteki Narodowej Francji. Po odzyskaniu niepodległości ukazało się kilka aktów prawnych[5]. Zgodnie z ustawą nr 90-031 z dnia 21 grudnia 1990 roku obowiązek przekazywania egzemplarza spoczywa na drukarni, a z drugiej na wydawcy. Przekazują oni 6 egzemplarzy do Ministerstwa spraw Wewnętrznych, które zatrzymuje 2 kopie[6]. Biblioteka Narodowa ma prawo do dwóch egzemplarzy obowiązkowych[5].

Zbiory biblioteki w 2011 roku liczyły 236 470 woluminów[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Chronique locale, „La Tribune de Madagascar et dépendances : paraissant les mardi et vendredi”, Gallica, 23 kwietnia 1938 [dostęp 2020-07-20] (fr.).
  2. À la Bibliothèque nationale de Madagascar [online], Un train en Afrique, 12 kwietnia 2014 [dostęp 2020-07-20] (fr.).
  3. La Bibliothèque du Gouvernement Général de Madagascar, „Les Annales coloniales : organe de la "France coloniale moderne" / directeur : Marcel Ruedel”, Gallica, 30 maja 1931 [dostęp 2020-07-20] (fr.).
  4. La bibliothèque du Gouvernement Général, „Le Trait d'union. Organe de liaison France-Madagascar”, Gallica, 15 kwietnia 1931 [dostęp 2020-07-21] (fr.).
  5. a b Bodoarimanana Rambahasina, Jean-Marie R. Andrianiaina, Le dépôt légal et le droit d’auteurà Madagascar [online], 2010 [dostęp 2020-07-21].
  6. BIBLIOTHÈQUES NATIONALES ETINSTITUTIONS QUI EN TIENNENT LIEU [online] [dostęp 2020-07-21].
  7. Marlies Janson, Helmut Opitz, World Guide to Special Libraries, Walter de Gruyter, 22 grudnia 2011, ISBN 978-3-11-091785-7 [dostęp 2020-07-21] (ang.).