Biełintersat-1
| |
| Indeks COSPAR |
2016-001A |
|---|---|
| Indeks NORAD |
41238 |
| Model satelity |
oparty na platformie DFH-4 |
| Rakieta nośna | |
| Miejsce startu | |
| Orbita (docelowa, początkowa) | |
| Perygeum |
35 779,8 km[1] |
| Apogeum |
35 806,5 km[1] |
| Okres obiegu |
1436,1 min[1] |
| Nachylenie |
0,01°[1] |
| Czas trwania | |
| Początek misji |
15 stycznia[1] 2016 |
| Wymiary | |
| Wymiary |
2,36 m × 2,1 m × 3,6 m |
| Masa całkowita |
5 200 kg |
Biełintersat-1 (biał. Белінтэрсат-1, ang. Belintersat-1, uprzednio także Belarus Sat 1[2]) – białoruski geostacjonarny satelita telekomunikacyjny, w 2016 roku umieszczony na orbicie na pozycji 51,5° E.
Zbudowany przez China Aerospace Science and Technology Corporation na bazie chińskiej platformy DFH-4 i z użyciem osprzętu telekomunikacyjnego dostarczonego przez Thales Alenia Space. Wyposażony w 38 transponderów: 20 transponderów 36 MHz działających w paśmie C oraz 14 transponderów 36 MHz i 4 transpondery rozszerzone 54 MHz działające w paśmie Ku[2][3][4]. Biełintersat-1 to drugi białoruski sztuczny satelita umieszczony na orbicie Ziemi, po mniejszym BiełKA-2 z 2012 roku[5][6].
Kontrakt i budowa[edytuj | edytuj kod]
Dostawca satelity został wstępnie wybrany we wrześniu 2011 roku – był to pierwszy zdobyty w Europie przez chińską China Great Wall Industry Corporation (spółkę-córkę China Aerospace Science and Technology Corporation) kontrakt na budowę satelity telekomunikacyjnego[2][7]. Zamówienie obejmowało budowę satelity opartego na platformie Dongfanghong-4, wyniesienie go przy pomocy rakiety Długi Marsz 3B z Centrum Startowego Satelitów Xichang, budowę stacji naziemnej w Mińsku oraz szkolenia białoruskich techników[7]. Kontrakt został ostatecznie podpisany w połowie 2012 roku[8][5]. W końcu 2015 roku ogłoszono, że przetarg na usługi związane z testami i obsługą satelity na orbicie wygrał nigeryjski operator satelitarny NigComSat (Nigerian Communications Satellite)[9].
Satelity zbudowane na chińskiej platformie DFH-4 mają wymiary 2,36 m × 2,1 m × 3,6 m, przy masie startowej 5200 kg. Moc paneli słonecznych o rozpiętości 22 metrów wynosi 10,5 kW (przy końcu służby), zaś moc osprzętu telekomunikacyjnego 8 kW.
Wystrzelenie i operacje[edytuj | edytuj kod]
Biełintersat-1 został wystrzelony z wyrzutni LC-3 Centrum Startowego Satelitów Xichang przy pomocy rakiety Długi Marsz 3B/G2 15 stycznia 2016 roku o 16:57 UTC[10][5]. Satelita ma przez minimum 15 lat przekazywać sygnał telewizyjny, radiowy oraz transmisje Internetu bezprzewodowego. Przywódcy krajów Alaksandr Łukaszenka i Xi Jinping wymienili listy gratulacyjne z okazji współpracy międzypaństwowej[10].
Satelita obsługuje trzy kontynenty: Europę, Afrykę i Azję. Sygnał 38 transponderów (20 transponderów 36 MHz w paśmie C oraz 14 transponderów 36 MHz i czterech 54 MHz w paśmie Ku) został podzielony na trzy wiązki – europejską (pasmo Ku), afrykańską (pasma Ku i C) i wschodnią (pasmo C), z ograniczoną możliwością relokacji transponderów[3]. Polska znalazła się w centrum wiązki europejskiej i z bardzo dużą siłą sygnału. W latach 2017–2018 w tej wiązce nadawano pakiet ponad 100 programów słowackich, czeskich i węgierskich słowackiego operatora Pantelio[11].
Część transponderów satelity została odsprzedana China Satcom pod nazwą ZX-15 Zhongxing-15 (lub ChinaSat-15)[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e BELINTERSAT 1. N2YO. [dostęp 2020-07-22]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- ↑ a b c Belintersat 1 (ZX 15, ChinaSat 15) [online], space.skyrocket.de [dostęp 2020-07-05].
- ↑ a b BELINTERSAT-1 HANDBOOK, Mińsk: The National System of Satellite Communication and Broadcast of The Republic of Belarus, 2016 (ang.).
- ↑ NASA Space Science Data Coordinated Archive: Belintersat 1 [online], nssdc.gsfc.nasa.gov [dostęp 2020-05-31] (ang.).
- ↑ a b c d Rui C. Barbosa, China opens 2016 campaign with Long March 3B launch of Belintersat-1 [online], NASASpaceFlight.com, 15 stycznia 2016 [dostęp 2020-05-31] (ang.).
- ↑ Białoruś ma swojego satelitę komunikacyjnego z Chin [online], PolskieRadio.pl, 20 stycznia 2016 [dostęp 2020-05-31] (pol.).
- ↑ a b Jeffrey Hill, China Wins First European Satellite Construction, Launch Contract [online], Satellite TODAY Insider, 21 września 2011 [dostęp 2020-07-05] (ang.).
- ↑ Belarus and China to jointly build a communications satellite, „The China Times”, 23 czerwca 2012 [dostęp 2020-07-05] (ang.).
- ↑ Emmanuel Elebeke, Nigeria wins bid to manage Belarus's satellite for 15 years [online], Vanguard News, 30 grudnia 2015 [dostęp 2020-07-05] (ang.).
- ↑ a b Chiny wystrzeliły satelitę Łukaszence. Ma zapewniać Białorusi internet [online], polsatnews.pl, 16 stycznia 2016 [dostęp 2020-07-05] (pol.).
- ↑ Rafał Olchowik, Jak odbierać kanały z pozycji orbitalnej 51,5°E? [online], SATKurier.pl, 26 lutego 2020 [dostęp 2020-07-05] (pol.).