Biegusy
| Arenariinae | |||
| Stejneger, 1885 | |||
 Przedstawiciel podrodziny – piaskowiec (Calidris alba) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Parvordo | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina |
biegusy | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Arenaria Brisson, 1760 | |||
| Synonimy | |||
| |||
| Plemiona | |||
| |||
Biegusy[1] (Arenariinae) – podrodzina ptaków z rodziny bekasowatych (Scolopacidae).
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Podrodzina obejmuje gatunki w sezonie lęgowym zamieszkujące głównie tundrę i morskie wybrzeża w północnej Eurazji i Ameryce Północnej[2]. Jeden gatunek – brodźczyk krótkodzioby (Prosobonia parvirostris) – jest endemitem archipelagu Tuamotu (Polinezja Francuska)[2].
Cechy charakterystyczne[edytuj | edytuj kod]
Charakteryzują się następującymi cechami:
- długość ciała 12–30 cm
- upierzenie zwykle brązowe lub szare, plamkowane
- cienki dziób, dość krótki jak na siewkowe
- żywią się drobnymi bezkręgowcami
- wędrowne.
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Do podrodziny należą następujące plemiona[1]:
- Prosoboniini Bonaparte, 1850
- Arenariini Stejneger, 1885
- Calidrini Reichenbach, 1849
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Arenariinae Stejneger, 1885 (1840) - biegusy (Wersja: 2021-10-03). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-12-21].
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-12-21]. (ang.).