Biolekt
Biolekt – odmiana funkcjonalna języka uzależniona od czynników biologicznych takich jak płeć oraz wiek, którym towarzyszą czynniki społeczno-kulturowe oraz psychologiczne[1]. Różnice pomiędzy biolektami nie mają charakteru systemowego. Termin ten został wprowadzony przez Aleksandra Wilkonia w 1987 roku.
Język kobiet a język mężczyzn[edytuj | edytuj kod]
Według Aleksandra Wilkonia cechy języka kobiet to między innymi: wysoka skala ekspresji fonicznej, zachowawczość, większa staranność względem języka mężczyzn, szczegółowość, grzeczność oraz mniejsza agresywność[1]. Badacz zauważa również, że wiele negatywnych zjawisk występujących współcześnie w języku, takich jak wulgaryzacja i technicyzacja, jest wynikiem oddziaływania na polszczyznę języka mężczyzn[1].
Również tematyka rozmów zmienia się ze względu na płeć: przeważnie tematy opowiadań mężczyzn to rzeczy postrzegane jako niezwykłe, zaś kobiety rozmawiają o sprawach codziennych[2]. Ponadto mężczyźni rzadziej niż kobiety cytują wypowiedzi innych osób oraz puentują historie morałami[2].
Polską badaczką zajmującą się językiem kobiet jest Kwiryna Handke[1].
Język a wiek[edytuj | edytuj kod]
Dokładne porównanie języka młodzieżowego oraz języka ludzi dorosłych (w tym języka osób najstarszych) nie jest możliwe ze względu na niedostateczną liczbę badań dotyczących tego drugiego[3].
Zasadnicze różnice między językami ludzi przynależących do innych pokoleń dotyczą leksyki oraz znajomości frazeologii[3]. Dodatkowymi czynnikami różnicującymi, skorelowanymi z wiekiem, są: różnice w zakresie aksjologicznym, zakres tabu, zmiany w modelu grzeczności, zmiany stereotypów, inne kody semiotyczne w komunikacji oraz podejście do języka ojczystego[3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Aleksander Wilkoń, Typologia odmian językowych współczesnej polszczyzny, wyd. 2, Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2000, s. 103–105.
- ↑ a b Katarzyna Wyrwas, Jak opowiadają mężczyźni, [w:] Style konwersacyjne, pod red. Bożeny Witosz, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2006, s. 99.
- ↑ a b c Małgorzata Kita, Style komunikacji międzypokoleniowej, [w:] Style konwersacyjne, pod red. Bożeny Witosz, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2006, s. 81–85.