Bit (narzędzie)

Ten artykuł od 2013-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Bit – końcówka robocza przystosowana do wkręcania i wykręcania wkrętów, mocowania w uchwycie ręcznym lub z napędem elektrycznym. Bit wykonany jest z sześciokątnego profilu stalowego. Jeden z końców jest odpowiednio wyprofilowany, całość utwardzona. Końcówki robocze, tzw. groty, najczęściej mają kształt odpowiadający kształtom nacięć łbów wkrętów:

płaskich
krzyżowych (Phillips, Pozidriv, Torq-Set)
gwiazdkowych Torx
trójkątnych Tri-Wing
kwadratowych
sześciokątnych (imbusowych)

Ideą stosowania bitów była oszczędność – zamiast całego narzędzia wymieniana jest jedynie końcówka robocza, mająca bezpośredni kontakt z wprawianym w ruch elementem złącznym, i najbardziej się zużywająca.

Nazwa „bit” przyjęta została z języka angielskiego. Nazwa „grot” wydaje się być najlepszym określeniem w języku polskim, choć lokalnie spotykana jest też nazwa „czubek”.

W handlu spotykane luzem lub w zestawach. Zestawy najczęściej posiadają dodatkowo narzędzie umożliwiające zamocowanie i operowanie grotem – ręczne („obsadkę”) lub z napędem elektrycznym (wkrętarkę). Zestaw taki może być uniwersalnym kompletem wkrętaków, jednak ze względu na znaczną grubość mocowania bitu zastosowanie takiego narzędzia jest ograniczone.