Bitwa pod Łowiczem
|
|||
| Czas | 25 sierpnia 1656 | ||
| Miejsce | Łowicz | ||
| Przyczyna | próba opanowania basenu Morza Bałtyckiego przez Szwedów | ||
| Wynik | zwycięstwo Polaków | ||
| Strony konfliktu | |||
|
|||
| Dowódcy | |||
|
|||
| Siły | |||
|
|||
| Straty | |||
|
|||
| Potop szwedzki |
|---|
|
Ujście - Sobota - Piątek - Żarnów - Nowy Dwór - Kraków (1) - Wojnicz - Kościan (1655) - Jasna Góra - Krosno - Gołąb - Jarosław - Nisko - Kozienice - Warka - Kłecko - Kcynia - Warszawa (1) - Tykocin - Warszawa (2) - Łowicz - Lubrze - Prostki - Filipów - Chojnice - Skałat - Warszawa (3) - Magierów - Czarny Ostrów - Kraków (2) - Toruń - Szkudy |
| II wojna północna |
|---|
|
Ujście - Sobota - Piątek - Żarnów - Nowy Dwór - Kraków (1655) - Wojnicz - Kościan (1655) - Jasna Góra - Krosno - Gołąb - Jarosław - Nisko - Kozienice - Warka - Kłecko - Kcynia - Warszawa (1) - Tykocin - Warszawa (2) - Łowicz - Lubrz - Prostki - Filipów - Chojnice - Warszawa (3) - Magierów - Czarny Ostrów - Skałat - Ängelholm - Kraków (1657) - Genevadsbro - Mön - Hjärtum - Kattarp - Frederiksodde - Tybrindvig - Toruń - Sund - Koldynga (oblężenie) - Koldynga (bitwa) - Szkudy - Głowa - Nyborg |
Bitwa pod Łowiczem miała miejsce 25 sierpnia 1656 roku podczas II wojny północnej.
Dywizja polska Stefana Czarnieckiego wycięła pod Łowiczem potężny oddział szwedzki liczący 1500 żołnierzy. Z pogromu uszło podobno tylko 30 rajtarów. Szwedami dowodził generał major Hans Böddeker.
W czasie bitwy Czarniecki został postrzelony w nogę i aż przez dwa miesiące musiał leczyć ranę.
Bitwa pod Łowiczem była pierwszym poważnym sukcesem wojsk Rzeczypospolitej od czasu porażki w trzydniowej bitwie pod Warszawą. Wkrótce energiczne działania Czarnieckiego zmusiły Szwedów i Brandenburczyków do odwrotu na północ.
Literatura[edytuj]
- Leszek Podhorodecki, Rapier i koncerz, Warszawa 1985, ISBN 83-05-11452-X, s. 324
- Miroław Nagielski, Warszawa 1656, Warszawa 1990, Wydawnictwo Bellona, ISBN 83-11-07786-X, s. 233
