Bitwa pod An-Nasirijją
| II wojna w Zatoce Perskiej | |||
 Inwazja na Irak | |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium | |||
| Przyczyna |
inwazja na Irak | ||
| Wynik |
zwycięstwo Amerykanów | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Iraku  | |||
| 31°03′N 46°16′E/31,050000 46,266667 | |||
Bitwa pod An-Nasirijją – jedna z pierwszych dużych bitew w trakcie II wojny w Zatoce Perskiej. Ciężkie walki rozegrały się w rejonie miasta An-Nasirijja, leżącego w południowej części Iraku nad Eufratem, w dniach 23–29 marca 2003.
An-Nasirijja w trakcie wojny była siedzibą III Korpusu irackiej armii, złożonego z 11. Dywizji Piechoty, 51. Dywizji Piechoty Zmechanizowanej i 6. Dywizji Pancernej.
Przebieg bitwy
[edytuj | edytuj kod]
Walki rozpoczęły się 23 marca o godzinie 6:00, kiedy konwój 507. kompanii remontowej US Army (liczący 31 żołnierzy w 18 pojazdach) przejeżdżał przez miasto i został zaatakowany przez Irakijczyków. W zasadzce zginęło 11 Amerykanów, a 6 wzięto do niewoli[3]. Wśród jeńców była kobieta – Jessica Lynch. Żołnierze amerykańscy zostali zaatakowani przez Irakijczyków ukrytych w ciężarówkach poruszających się po autostradzie. W trakcie starcia amerykańska ciężarówka, biorąca udział w konwoju, zdołała uszkodzić iracki czołg typu 69, co było jedyną stratą po stronie irackiej.
Po odsieczy, której zadaniem było uwolnienie żołnierzy z zasadzki i która zakończyła się po 7 rano, walki przeniosły się na północ miasta. Tam 2 Brygada Ekspedycyjna Piechoty Morskiej Task Force Tarawa prowadziła ofensywę mającą na celu zajęcie mostów nad Kanałem Saddama. W starciach tych poległo 18 marines.
Na początku walk oddział lotniczy Pennsylvania Air National Guard ostrzelał omyłkowo amerykański pojazd, zabijając dwóch Amerykanów. Kolejnych 12 poległo w wyniku wymiany ognia w walce o kontrolę nad mostami. W zaciętych walkach w nocy 24 marca czołg M1 Abrams spadł do kanału, w wyniku czego utonęła jego załoga: kapral Evan Tyler James[4] i sierżant Bradley Steven Korthaus[5].
W następnym dniu walk (24 marca) armia iracka atakowała przeciwnika głównie z zaskoczenia, stosując granatniki przeciwpancerne. 24 marca do jednostek amerykańskich dołączyli Regimental Combat Team 1 (płk Joe Dowdy) oraz Light Armored Reconnaissance Battalion (LAR, ppłk Eddie Ray). LAR atakowało wroga od północnej strony autostrady w An-Nasirijji. W trakcie patrolowania miasta Amerykanie ostrzeliwali napotkanych żołnierzy armii Saddama Husajna z samochodów opancerzonych. Nad miastem latały samoloty wojskowe USA, śmigłowce AH-1 Cobra, a do walki na lądzie przystąpiły czołgi M1A1. W wyniku udanych akcji militarnych LAR usuwał wroga z miasta.
Mimo porażek, jakich doznała armia iracka pod dowództwem Ali Hassan al-Madżida w pierwszych dwóch dniach bitwy, w nocy z 24 na 25 marca z miasta położonego na południe od An-Nasirijji, Kut, ruszyło irackie natarcie. By nie ryzykować utraty kontroli nad mostami, amerykańscy dowódcy postanowili przemieścić część sił na południe miasta, gdzie spodziewano się ataku. W nocy udała się tam grupa żołnierzy z 3. batalionu piechoty, Task Force Tarawa oraz później RCT (Regimental Combat Team), wzmocniona czołgami, pojazdami artyleryjskimi, samolotami oraz śmigłowcami Cobra. Z kolei siły LAR pozostały na północy miasta, strzegąc zdobytych mostów. Pierwsi na pole walki przybyli Amerykanie, którzy przed bitwą przygotowali sobie stanowiska. Gdy do An-Nasirijji dotarli Irakijczycy i rozpoczęły się walki, było jeszcze ciemno[6]. Amerykanie rozgromili armię iracką, głównie dzięki wsparciu lotniczemu, i jeszcze przed świtem został odparty ostatni atak wroga. Szacuje się, iż w walkach mogło zginąć 200–300 irackich żołnierzy, około 300 wzięto do niewoli, przy czym po stronie amerykańskiej tylko jeden z marines odniósł rany. Była to pierwsza tak dotkliwa porażka wojska irackiego w tej wojnie[1].
W czasie nocnej bitwy amerykańskie samoloty zniszczyły wiele pojazdów i budynków cywilnych. Nie jest znana liczba ofiar wśród ludności cywilnej. Tuż przed końcem walk na miejsce starcia przybył oddział RCT. Za zwłokę i niestawienie się na czas na polu boju dowództwo armii USA zwolniło później z funkcji dowódcę tej formacji, pułkownika Joego Dowdy'ego[7].
Do 27 marca opór armii irackiej ustał. Od tego czas Amerykanie tworzyli kolumnę mającą udać się w dalszą drogę, której celem był Bagdad. Do 29 marca w sporadycznych starciach udział brały małe grupy milicji Saddama, które atakowały marines z broni ręcznej i RPG. Ataki te były nieskoordynowane i fedaini ponosili w nich duże straty.
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]
W całej bitwie zginęło 29 amerykańskich żołnierzy, 60 zostało rannych[2]. Amerykańskich jeńców wojennych, pojmanych podczas zasadzki na autostradzie 23 marca, odbito 1 kwietnia. Po stronie irackiej poległo ok. 400 żołnierzy, 1000 odniosło rany, a 300 wzięto do niewoli.
27 marca na dnie Kanału Saddama odnaleziono czołg M1 Abrams, który spadł do rzeki 24 marca. Wewnątrz znaleziono ciała dwóch marines.
Kalendarium bitwy
[edytuj | edytuj kod]- 23 marca godz. 6:00 – w zasadzce na autostradzie ginie 11 Amerykanów
- 23 marca godz. 7:00 – akcja ratująca żołnierzy z zasadzki
- 23 marca południe, wieczór – walka (Ambush Alley) o mosty w An-Nasirijji – 17 zabitych Amerykanów
- 24 marca noc – do rzeki wpada czołg M1 Abrams, ginie dwóch amerykańskich żołnierzy
- 24 marca – objęcie kontroli nad mostami, sporadyczne wymiany ognia w dzień
- 25 marca – rusza ofensywa iracka w Kut, rozgrywa się nad ranem bitwa, w której ginie 200–300 Irakijczyków
- 27 marca – kapitulacja wojska irackiego w An-Nasirijji, Amerykanie tworzą kolumnę mającą się udać na Bagdad
- 29 marca – kapitulacja milicji fedainów Saddama, koniec walk w An-Nasirijji.
Oddziały wojsk biorące udział w bitwie
[edytuj | edytuj kod]
- USA
- Task Force Tarawa
- Regimental Combat Team 2
- 2nd Light Armored Reconnaissance Battalion
- 2nd Assault Amphibian Battalion
- 2nd Marine Division
- 1st Battalion 2nd Marines
- 1st Battalion 10th Marines
- Parachute Regiment
- 2nd Battalion 8th Marines
- 3rd Battalion 1st Marines
- 3rd Battalion 2nd Marines
- Marine Aircraft Group 29
- 15th Marine Expeditionary Unit
- 24th Marine Expeditionary Unit
- 507th Maintenance Company
- Regimental Combat Team 2
- Task Force Tarawa
- Irak
- 11 Dywizja Armii Iraku
- 23 Brygada
- 45 Brygada
- 47 Brygada
- 21 Oddział Czołgów
- Fedaini Saddama
- Armia Al-Quds
- 11 Dywizja Armii Iraku
Lista zabitych amerykańskich żołnierzy
[edytuj | edytuj kod]- Zabici w zasadzce na autostradzie:
- Jamaal Rashard Addison
- Edward Buggs
- Robert John Dowdy
- Ruben Estrella-Soto
- Howard Johnson II
- James Michael Kiehl
- Johnny Villareal Mata
- Lori Ann Piestewa
- Ulysses Sloan
- Donald Ralph Walters
- Edward John Anguiano
- Zabici podczas akcji w Ambush Alley:
- Michael Edward Bitz
- David Keith Fribley
- Jose Angel Garibay
- Jorge Alonso Gonzalez
- Phillip Andrew Jordan
- Thomas Jonathan Slocum
- Brian Rory Buesing
- Randal Kent Rosacker
- Michael Jason Williams
- Patrick Ray Nixon
- Brendon Curtis Reiss
- Tamario Demetrice Burkett
- Donald John Cline Jr.
- Nolen Ryan Hutchings
- Jonathan Lee Gifford
- Kemaphoom "Ahn" Chanawongse
- Evan Tyler James – utonął w Kanale Saddama
- Bradley Steven Korthaus – utonął w Kanale Saddama
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Nasiriyah area. comw.org.
- ↑ a b Basra area. icasualties.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-26)].
- ↑ Attack on the 507th Maintenance Company".. U.S. Army.. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ DefenseLink News Release: Evan Tyler James
- ↑ Defenselink News Release: Bradley Steven Korthaus
- ↑ With the 1st Marine Division in Iraq.. USMC. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-06)].
- ↑ Key Marine Commander Is Removed; No Explanation Given for Decision. globalsecurity.org.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Richard S. Lowry, Marines in the Garden of Eden: The Battle for An Nasiriyah, New York: Berkley Caliber, 2006, ISBN 0-425-20988-1, OCLC 62593756.
- Gary Livingston, An Nasiriyah: The Fight for the Bridges, [Vernon, NY]: Caisson Press, 2003, ISBN 1-928724-04-3, OCLC 57319413.
- Ambush Alley: The Most Extraordinary Battle of the Iraq War Tim Pritchard ISBN 0-89141-911-X
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Memoirs of the Battle of An Nasiriyah. nasiriyahdiary.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-07)]. iraqi-freedom-diary.com
- Marine Artillery in the Battle of An Nasiriyah Artillery. sill-www.army.mil. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-06-17)]. sill-www.army.mil
- Basra area. icasualties.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-03-26)].