Bitwa pod Yingkou
40°40′23″N 122°13′52″E/40,673000 122,231000| Wojna chińsko-japońska (1894–1895) | |||
| |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Terytorium | |||
| Wynik |
zwycięstwo wojsk japońskich | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Liaoningu  | |||
Położenie na mapie Chin  | |||
| 40°40′23″N 122°13′52″E/40,673000 122,231000
| |||
Bitwa pod Yingkou – seria operacji zmierzających do zakończenia podboju półwyspu Liaodong i połączenia sił japońskich walczących w Mandżurii, w okolicach portu Yingkou, w czasie wojny chińsko-japońskiej w marcu 1895 roku.
Bitwa[edytuj | edytuj kod]
Po zdobyciu w styczniu 1895 Gaiping, 2. Armia japońska uderzyła na północ, w kierunku Yingkou, by tam połączyć się z nacierającą od wschodu 1. Armią. 24 lutego w zaciętej walce Japończycy zdobyli wzgórze Dapingshan, górujące nad traktem do Yingkou, co kosztowało ich ponad 280 ludzi (chińskie straty były ponad tysiąc). 4 marca 1. Armia zdobyła szturmem Niuzhuang, dwa dni później oddziały 2. Armii weszły bez walki do Yingkou, zdobywając tam 45 dział i zapasy żywności. Ostateczne starcie miało miejsce 9 marca w Tianzhuangtai, między Yingkou a Niuzhuang. Po czterogodzinnej walce, Chińczycy ulegli pięciokrotnie silniejszej artylerii przeciwnika i obie armie japońskie spotkały się, kończąc podbój Liaodongu.
Zakończenie działań w Mandżurii i wcześniejsze zdobycie Weihaiwei pozwoliło Japończykom zagrozić dwustronnym atakiem na Pekin. Wobec takiej groźby, Cesarstwo Chińskie zwróciło się o rozejm i wojna została ostatecznie zakończona traktatem z Shimonoseki.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- The Sino-Japanese War and Partitioning. W: Bruce A. Elleman: Modern Chinese Warfare, 1795-1989. London i New York: Routledge, 2001, s. 110-11. ISBN 978-0415214742.