Przejdź do zawartości

Biuro Konstrukcyjne Lazurit

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Biuro Konstrukcyjne Lazuritradzieckie biuro konstrukcyjne okrętów podwodnych, założone w 1930 roku jako grupa konstrukcyjna stoczni Krasnoje Surmowo w Gorki.

W 1953 roku grupa otrzymała samodzielny byt jako SKB-112, wciąż jednak była podporządkowana stoczni. W tym czasie, z biura CKB-18 (późniejszy Rubin) otrzymała wchodzący właśnie do masowej produkcji projekt 613 (NATO: Whiskey). W roku 1956 SKB-112 uzyskała niezależność, i jako niezależne biuro CKB-112, opracowało konstrukcję okrętów drugiej generacji o napędzie atomowym projektu 670, okręty podwodne o napędzie spalinowo-elektrycznym oraz podwodne pojazdy specjalistyczne.

W 1968 roku, biuro zostało przemianowane na "Sudoprojekt", a w 1974 roku przyjęło współczesna nazwę "Lazurit". Po zakończeniu zimnej wojny Lazurit zaprzestał pracy na potrzeby wojska, skupiając się pojazdach naukowo-badawczych, ratowniczych oraz komercyjnych pojazdach podwodnych.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K. J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.