Boiling Lake

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Boiling Lake
Ilustracja
Położenie
Państwo

 Dominika

Lokalizacja

Parafia św. Patryka

Wysokość lustra

750[1] m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

0,28 ha

Położenie na mapie Dominiki
Mapa konturowa Dominiki, blisko centrum po prawej na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Boiling Lake”
Ziemia15°19′06″N 61°17′39″W/15,318333 -61,294167

Boiling Lake (Wrzące Jezioro) – gorące jezioro wulkaniczne[1] na Dominice, w parafii świętego Patryka, na obszarze Parku Narodowego Morne Trois Pitons[2], wpisanego na listę światowego dziedzictwa UNESCO, 8 km na wschód od Roseau[2] – stolicy państwa. Jest drugim co do wielkości gorącym zbiornikiem na świecie[3] po nowozelandzkim Frying Pan[4].

Przybliżona powierzchnia jeziora to 0,28 ha[5]. Głębokości nie da się jednoznacznie określić, gdyż stale zmienia ono swój poziom[1]. Temperatura wody zależy od ilości opadów i aktywności ekshalacji wulkanicznych[1]. Przy brzegu oscyluje w granicach od +80 do +90°C[1]. W części centralnej jeziora, przy normalnym poziomie wody, tworzą się strefy, w których woda ciągle wrze[1].

Jezioro znajduje się na zboczach wulkanu Morne Watt[6]. Powstało w wyniku wypełnienia krateru wulkanicznego wodami opadowymi oraz strumieniami spływającymi po stokach[1]. Wysoka temperatura zbiornika jest efektem położenia na jego dnie fumaroli[1], czyli typu ekshalacji wulkanicznych, polegających na wydostawaniu się przez skorupę ziemską różnego rodzaju gazów o temperaturze kilkuset stopni Celsjusza. W okresie zwiększonej aktywności fumaroli nad jeziorem tworzą się kłęby pary, zawierającej m.in. dwutlenek węgla, dwutlenek siarki i siarkowodór w różnym stężeniu[1]. 4 stycznia 1880 roku w pobliżu jeziora, w Valley of Desolation (Dolinie Spustoszenia), miała miejsce erupcja freatyczna[7][1], w wyniku której poziom wody w jeziorze obniżył się do około 12-15 stóp (3,56-4,56 m)[8].

28 grudnia 2004 roku zaobserwowano niemal całkowicie pusty krater, bez aktywności fumaroli, wewnątrz którego temperatura wynosiła +20°C[1]. Dwa tygodnie później jezioro z powrotem powróciło do normalnego poziomu[1]. 10 lutego 2005 roku jezioro ponownie było prawie zupełnie puste, ale już dnia następnego odnotowano wypełnienie się zbiornika[1].

Istnienie jeziora pod raz pierwszy odnotowali w 1870 r. E. Watt i H. Nicholls, dwaj Anglicy pracujący w tamtym czasie na Dominice[6][2]. W 1875 r. zlecono zbadanie zbiornika botanikowi H. Prestoe i H. Nichollsowi. Zmierzyli oni wówczas temperaturę wody wzdłuż krawędzi. Otrzymali wyniki w zakresie od 180-197°F (+82 do +92°C). Nie dokonali pomiaru temperatury na środku jeziora, gdzie woda wrzała. Głębokość oszacowali na więcej niż 195 stóp (59 m)[2].

W 1901 r., w okresie niskiego poziomu wody, nad jeziorem zmarły dwie osoby, prawdopodobnie w wyniku uduszenia się dwutlenkiem węgla[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k l m n N. Fournier, F. Witham, M. Moreau-Fournier, L. Bardou: Boiling Lake of Dominica, West Indies: High-temperature volcanic crater lake dynamics. Journal of Geopsyhical Research, 2009.
  2. a b c d Dominica: Export-Import, Trade and Business Directory. T. 1: Strategic Information and Contact. International Business Publications, 2013, s. 139. ISBN 1-4387-1429-7.
  3. The World Factbook – Dominika. Central Intelligence Agency. [dostęp 2014-08-18]. (ang.).
  4. Carol Stewart: Hot springs, mud pools and geysers - Hot springs and related features. Te Ara - the Encyclopedia of New Zealand. [dostęp 2014-08-19]. (ang.).
  5. 10 niezwykłych jezior świata. odyssei.com. [dostęp 2014-08-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-19)]. (pol.).
  6. a b Boiling Lake w Wondermondo. wondermondo.com. [dostęp 2014-08-18]. (ang.).
  7. Monte Watt w Global Volcanism Program. volcano.si.edu. [dostęp 2014-08-18]. (ang.).
  8. Volcanic Hazard Atlas of The Lesser Antilles. uwiseismic.com. [dostęp 2014-08-18]. (ang.).