Boks na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1952 – waga średnia mężczyzn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Letnie Igrzyska Olimpijskie 1952
Boks
Waga średnia mężczyzn
Złoty medal

Stany Zjednoczone Floyd Patterson

Srebrny medal

Vasile Tiță

Brązowy medal

Szwecja Stig Sjölin
Boris Nikołow

Boks na
Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1952
waga musza mężczyźni
waga kogucia mężczyźni
waga piórkowa mężczyźni
waga lekka mężczyźni
waga lekkopółśrednia mężczyźni
waga półśrednia mężczyźni
waga lekkośrednia mężczyźni
waga średnia mężczyźni
waga półciężka mężczyźni
waga ciężka mężczyźni

Turniej bokserski w wadze średniej (do 75 kg) rozgrywany w ramach Igrzysk Olimpijskich w 1952 w Helsinkach

Hala[edytuj | edytuj kod]

Zawody odbyły się w Messuhalli I. Oprócz pojedynków bokserskich miały tam również miejsce konkurencje gimnastyczne oraz zapaśnicze. Na płycie hali zostały wydzielone dwa ringi bokserskie, na których równolegle organizowano walki[1].

Trybuny miały 4000 miejsc. Podczas walk bokserskich, ze względu na niewykorzystanie całej powierzchni boiska, do hali weszło 5376 kibiców. Ponieważ przed finałem zdemontowano jeden z dwóch ringów, na trybunach zmieściło się 5856 widzów. Trybuny zostały podzielone na 4 klasy sektorów. Cena biletu zależała od miejsca. Na walki eliminacyjne wynosiła 1050, 600, 450 i 300 marek fińskich, wstęp na walki półfinałowe i finałowe kosztował 2 100, 1 050, 600 i 300[1].

Zapleczem treningowym był Käpylä Sports Park, w którym znajdowało się 6 pełnowymiarowych ringów bokserskich[1].

Tabela końcowa[edytuj | edytuj kod]

Lp. Państwo Zawodnik
1. Stany Zjednoczone Stany Zjednoczone Floyd Patterson
2. Rumunia Vasile Tiță
3. Szwecja Szwecja Stig Sjölin
3. Bułgaria Boris Nikołow
5. Niemcy RFN Dieter Wemhöner
5. Holandia Holandia Leen Jansen
5. Włochy Włochy Valter Sentimenti
5. Australia Australia Antony Madigan
9. Francja Francja Omar Tebakka
9. Kanada Kanada Robert Malouf
9. ZSRR Boris Silczew
9. Finlandia Finlandia Börje Grönroos
9. Czechosłowacja Czechosłowacja Bedřich Koutný
9. Wielka Brytania Wielka Brytania Terry Gooding
9. Brazylia Brazylia Nelson Andrade
9. Pakistan Pakistan Muhammad Khan
17. Argentyna Argentyna Héctor Maturano
17. Luksemburg Luksemburg Fred Stuermer
17. Egipt Moustafa Fahim
17. Irlandia Irlandia William Duggan
17. Węgry Mátyás Plachy
17. Szwajcaria Hans Niederhauser
17. Polska Polska Henryk Nowara

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c OR1952.pdf. [dostęp 2011-05-02]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]