Bolesław Bachman
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data śmierci | |
Profesor | |
Specjalność: technologia fermentacji | |
Alma Mater | |
Profesura |
1966 |
Uczelnia | |
Okres zatrudn. |
1961–2008 |
Dziekan | |
Wydział | |
Okres spraw. |
1956–1958 i 1969–1970 |
Odznaczenia | |
Bolesław Bachman (ur. 14 kwietnia 1911 w Drohobyczu, zm. 2002) – polski technolog żywności i żywienia.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Studia wyższe ukończył w 1936 roku na Wydziale Chemicznym Politechniki Lwowskiej i w tymże roku podjął pracę w Katedrze Technologii Rolnej tej uczelni. W 1939 roku brał czynny udział w walkach z Niemcami. Następnie był internowany w łagrze w rejonie Wołogdy. W czasie okupacji pracował w dziedzinie gorzelnictwa rolniczego. Po wyzwoleniu był dyrektorem Oddziału Łódzko–Kieleckiego Zrzeszenia Gorzelni Rolniczych. W 1947 roku podjął pracę w Zakładzie Technologii Przemysłu Fermentacyjnego w Wyższej Szkole Gospodarstwa Wiejskiego w Łodzi. W 1950 roku przeszedł do nowo tworzącego się Wydziału Chemii Spożywczej Politechniki Łódzkiej, którego był jednym z współorganizatorów. W 1952 roku objął w nim funkcję kierownika Zakładu Technologii Spirytusu i Drożdży. W 1954 roku otrzymał nominację na zastępcę profesora, a w 1966 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego.
Prowadził szerokie badania z zakresu chemii i technologii ubocznych produktów fermentacji alkoholowej, zmian zachodzących podczas suszenia drożdży, otrzymywania drożdży paszowych z niekonwencjonalnych surowców (ropy naftowej, metanolu). Był autorem i współautorem kilkudziesięciu publikacji, współredaktorem i redaktorem dwóch podręczników i jednego skryptu. Wypromował 11 doktorów.
W latach 1956–1958 i 1969-1970 pełnił funkcję dziekana Wydziału Chemii Spożywczej Politechniki Łódzkiej oraz prodziekana w latach 1959–1960. Ponadto brał czynny udział w pracach różnych instytucji naukowych. Był przewodniczącym Rady Naukowej Centralnego Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Przemysłu Gastronomicznego i Artykułów Spożywczych. W organizacji NOT był członkiem założycielem Oddziału Łódzkiego SITSpoż. i Rady Głównej NOT. Był wieloletnim kuratorem klubu AZS przy PŁ oraz prezesem Zarządu Środowiskowego AZS w Łodzi.
Współzałożyciel Łódzkiego Oddziału Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów południowo-wschodnich powstałego w 1989 roku[1].
W 1981 roku przeszedł na emeryturę, utrzymując stały kontakt z Politechniką Łódzką.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]15 lutego 1946 roku jako pierwszy otrzymał Srebrny Krzyż Zasługi za pracę społeczną. Za swą szeroką działalność był wyróżniany licznymi odznaczeniami, m.in. Krzyżem Oficerskim i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Medalem im. Bolesława Rumińskiego, Złotą Odznaką Honorową NOT i Honorową Odznaką SITSpoż., a także medalem „Za Udział w Wojnie Obronnej 1939”[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Historia – zarys. Łódzki Oddział Towarzystwa Miłośników Lwowa i Kresów południowo-wschodnich. [dostęp 2015-01-24].
- ↑ Bolesław Bachman (1911-2002). sitspoz.pl. [dostęp 2015-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-28)].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ewa Chojnacka, Zbigniew Piotrowski, Ryszard Przybylski (red.): Profesorowie Politechniki Łódzkiej 1945–2005. Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2006, s. 13.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Prof. mgr inż. Bolesław Bachman, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-01-23] .
- Polscy technolodzy żywności
- Absolwenci Politechniki Lwowskiej
- Wykładowcy Politechniki Lwowskiej
- Wykładowcy Politechniki Łódzkiej
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski
- Odznaczeni Medalem Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaczeni medalem „Za udział w wojnie obronnej 1939”
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (Polska Ludowa)
- Urodzeni w 1911
- Zmarli w 2002
- Ludzie urodzeni w Drohobyczu