Bolesław Zagórny

Bolesław Zarzycki
Jan
	major
Data i miejsce urodzenia	20 listopada 1898 ; Grodziec
Data i miejsce śmierci	14 sierpnia 1972 ; Bydgoszcz
	Przebieg służby
Lata służby	1919–1944
Siły zbrojne	Wojsko Polskie; Armia Krajowa
Główne wojny i bitwy	wojna polsko-bolszewicka,; II wojna światowa: kampania wrześniowa; operacja wileńska;
	Odznaczenia

Bolesław Zagórny ps. „Jan” (ur. 20 listopada 1898 w Grodźcu, zm. 14 sierpnia 1972 w Bydgoszczy) – major Wojska Polskiego i Armii Krajowej, dowódca dzielnicy A w Wilnie i batalionu AK w operacji Ostra Brama, więzień sowieckich łagrów.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Piotra Zagórnego i Józefy z domu Lazar. Po ukończeniu czteroklasowej szkoły powszechnej w Grodźcu podjął pracę fizyczną m.in. w kopalni węgla kamiennego „Grodziec II”. W 1918 r. brał udział w rozbrajaniu żołnierzy niemieckich w Będzinie i Dąbrowie Górniczej. Wstąpił do Milicji Ludowej PPS. Od 1919 r. w Wojsku Polskim, ukończył szkołę podoficerską. W wojnie polsko – bolszewickiej walczył w szeregach 13 Kresowego Pułk Artylerii Lekkiej. Następnie służył w 33 Wileńskim Dywizjonie Artylerii Lekkiej. W okresie międzywojennym kończył szkołę średnią oraz kurs w Oficerskiej Szkole Artylerii w Bydgoszczy, otrzymał patent oficerski. W czasie kampanii wrześniowej 1939 r. brał udział jako kapitan w obronie Lwowa. Powrócił do Wilna, gdzie podjął współpracę z ZWZ-AK. Przyjął pseudonim „Jan”. Organizował i szkolił oddziały Armii Krajowej. W lipcu 1944 r. jako dowódca dzielnicy „A” (Kalwaryjskiej) i 2 batalionu 85 Pułku Piechoty AK wziął udział operacji Ostra Brama. Po wyzwoleniu miasta wraz innymi członkami AK został aresztowany przez Sowietów. Osadzono go w więzieniu Łukiszki, a następnie w obozie w Griazowcu. W 1947 roku wrócił do Polski. Przez wiele lat był inwigilowany przez Urząd Bezpieczeństwa Publicznego. Jego żoną była Klaudia Sinicyn, absolwentka farmacji na Uniwersytecie im. Stefana Batorego, z którą wziął ślub w Wilnie w 1933 r. Pod jej wpływem spisał wspomnienia, które zostały wydane w 2014 r. Oboje są pochowani na cmentarzu w Grodźcu^[1].

Upamiętnienia[edytuj | edytuj kod]

W Będzinie dawnej ul. ZBoWiD-u nadano imię majora Bolesława Zagórnego^[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Order Virtuti Militari V klasy
Srebrny Krzyż Zasługi
Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Medal za Wojnę 1918-1921
Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
Srebrny Medal „Zasłużonym Na Polu Chwały”^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b RedaktorR. Naczelny RedaktorR., Historia i tożsamość Zagłębia – Bolesław Zagórny. Bohater z Grodźca [online], Sosnowiec online, 21 lipca 2016 [dostęp 2023-02-16] (pol.).
↑ Komuniści znikają z ulic miasta. Kto ich zastąpi? [online], twojezaglebie.pl, 27 lipca 2017 [dostęp 2023-02-19] (pol.).

[:0-1] RedaktorR. Naczelny RedaktorR., Historia i tożsamość Zagłębia – Bolesław Zagórny. Bohater z Grodźca [online], Sosnowiec online, 21 lipca 2016 [dostęp 2023-02-16] (pol.).

[2] Komuniści znikają z ulic miasta. Kto ich zastąpi? [online], twojezaglebie.pl, 27 lipca 2017 [dostęp 2023-02-19] (pol.).

[1]

[2]