Boso (biskup Turynu)
| Data śmierci |
30 kwietnia, prawdopodobnie 1130 |
|---|---|
| Biskup Turynu | |
| Okres sprawowania |
1122–1130? |
| Kardynał | |
| Okres sprawowania |
ok. 1109–1122 |
| Wyznanie |
rzymskokatolickie |
| Diakonat |
najpóźniej 18 grudnia 1109 |
| Prezbiterat |
najpóźniej 20 września 1113 |
| Nominacja biskupia |
1122 |
| Sakra biskupia |
1122 |
| Kreacja kardynalska |
najpóźniej 18 grudnia 1109 |
| Kościół tytularny |
S. Anastasiae (20 września 1113?) |
| Utrata godności kardynalskiej |
1122 |
Boso lub Bosone (zm. 30 kwietnia, prawdopodobnie 1130) – włoski kardynał i biskup Turynu.
Został powołany do Kolegium Kardynalskiego przez papieża Paschalisa II pod koniec pierwszej dekady XII wieku (ok. 1109). 2 stycznia i 13 lutego 1113 sygnował bulle papieskie jako kardynał-diakon, a od 13 października 1113 do 11 marca 1120 jako kardynał-prezbiter S. Anastasiae. W 1114–1115 z ramienia Paschalisa II brał udział w zwycięskiej wyprawie floty pizańskiej przeciwko kontrolowanej przez Saracenów Majorce. W latach 1116–1118 działał jako legat papieski w południowej Francji i Hiszpanii. W lutym 1117 przewodniczył synodowi w Burgos. Prawdopodobnie po śmierci Paschalisa II (21 stycznia 1118) przerwał swoją legację, gdyż w grudniu 1118 jest poświadczony w otoczeniu nowego papieża Gelazjusza II w Orange. 2 lutego 1119 brał udział w papieskiej elekcji w Cluny, w wyniku której papieżem został Kalikst II. Do wiosny 1120 towarzyszył nowemu papieżowi w jego podróżach po Francji, następnie jednak ponownie został wysłany jako legat do Hiszpanii. W 1121 odwiedził Santiago de Compostela i przewodniczył synodowi w Sahagun.
W 1122 roku kardynał Boso został mianowany biskupem Turynu, co w owym czasie oznaczało automatycznie opuszczenie przez niego Kolegium Kardynalskiego. 13 grudnia 1122 wystawił przywilej na rzecz duchowieństwa swojej diecezji. W grudniu 1125 brał udział w synodzie prowincjonalnym w Mediolanie. Późniejszych wzmianek na jego temat brak. Jeden z nekrologów odnotował jego zgon w dniu 30 kwietnia, ale bez podania roku. O jego następcy Hubercie wiadomo jedynie, że 30 maja 1135 został deponowany przez papieża Innocentego II jeszcze przed otrzymaniem sakry biskupiej, przy czym diecezja turyńska wakowała wówczas już od 5 lat. Boso najprawdopodobniej umarł więc w roku 1130.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Hüls, Rudolf: Kardinäle, Klerus und Kirchen Roms: 1049–1130. Bibliothek des Deutschen Historischen Instituts in Rom. Max Niemeyer Verlag. Tybinga, 1977, ss. 147-149 nr 6, s. 246 nr 7. ISBN 978-3-484-80071-7
- Klewitz, Hans Walter: Reformpapsttum und Kardinalkolleg. Die Entstehung des Kardinalkollegiums. Studien über die Wiederherstellung der römischen Kirche in Süditalien durch das Reformpapsttum. Das Ende des Reformpapsttums., Hermann Gentner Verlag. Darmstadt 1957, s. 123 nr 10
- Paul Fridolin Kehr: Italia Pontificia. T. VI/2: Pedemontium. Liguria. Berlin: apud Weidmannos, 1914, s. 84 nr 16, seria: Regesta Pontificum Romanorum.