British Rail Class 40
 Lokomotywa nr 40145 w malowaniu British Rail | |
| Producent | |
|---|---|
| Lata budowy |
1958–1962[1] |
| Układ osi |
1Co-Co1[1] |
| Napęd | |
| Trakcja |
spalinowa |
| Typ silników |
English Electric 16SVT Mk 2[1] |
| Parametry eksploatacyjne | |
| Moc znamionowa | |
| Parametry użytkowe | |
| Rozstaw szyn |
1435 mm |
British Rail Class 40 – lokomotywa spalinowa produkowana w latach 1958–1962 przez English Electric, eksploatowana przez British Rail do lat 80. XX wieku. Zbudowanych zostało 200 egzemplarzy lokomotywy, większość w zakładach Vulcan Foundry. Pojedyncza seria 20 lokomotyw powstała w zakładach Robert Stephenson and Hawthorns[1].
Lokomotywy rozpoczęły służbę obsługując pociągi pasażerskie na głównych liniach kolejowych (m.in. West Coast Main Line, East Coast Main Line i Great Eastern Main Line), zastępując w tej roli parowozy. Stosunkowo niewielka moc silnika (2000 bhp) względem masy pojazdu, skutkująca słabym przyspieszeniem, spowodowała, że w ciągu kilku lat od rozpoczęcia eksploatacji, ich miejsce na tych liniach zaczęły zajmować lokomotywy wyposażone w silniki o większej mocy (m.in. Class 37 i Class 47). Class 40 przeznaczono tymczasem do obsługi pociągów towarowych i drugorzędnych połączeń pasażerskich. W 1976 roku zaczęto wycofywanie lokomotyw ze służby. Ostatnie egzemplarze opuściły ją w 1985 roku[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f The Class 40 Story. Class 40 Preservation Society. [dostęp 2017-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-18)]. (ang.).