Brzana iberyjska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Brzana iberyjska
Luciobarbus comizo[1]
(Steindachner, 1864)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Gromada

promieniopłetwe

Rząd

karpiokształtne

Rodzina

karpiowate

Rodzaj

Luciobarbus

Gatunek

brzana iberyjska

Synonimy
  • Barbus comiza Steindachner, 1864
  • Barbus comizo Steindachner, 1864
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Brzana iberyjska[3] (Luciobarbus comizo) – gatunek ryby z rodziny karpiowatych (Cyprinidae).

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Południowa część Półwyspu Iberyjskiego, w dorzeczach rzek Tajo, Jarama, Gwadiana i Gwadalkiwir. Żyje stadnie, w pobliżu dna, w miejscach o wartkim prądzie i piaszczystym lub żwirowym podłożu.

Cechy morfologiczne[edytuj | edytuj kod]

Jest to największa brzana występująca na półwyspie iberyjskim, często przekraczająca metr długości. Brzuch prosty, kark wypukły. Głowa niska, szeroka, spłaszczona grzbietobrzusznie. Pysk płaski, szeroki. Otwór gębowy dolny, wargi cienkie. Wąsiki 4 cienkie i krótkie, przednie nie sięgają oka. Łuski duże, 49–51 wzdłuż linii bocznej. W płetwie grzbietowej 11–12 promieni. Pierwszy jest silnie pogrubiony, z piłkowaną tylną krawędzią. W płetwie odbytowej 8 promieni. Zęby gardłowe trójrzędowe o wzorze 5.3.2–2.3.5.

Ubarwienie bardzo zmienne. Grzbiet ciemny, zielonobrązowy do zielonoszarego, boki jaśniejsze, srebrzyście lśniące. Brzuch białawy.

Odżywianie[edytuj | edytuj kod]

Żywi się fauną denną (robaki, skorupiaki, mięczaki), ikra (zwłaszcza w młodszym wieku) oraz rośliny.

Rozród[edytuj | edytuj kod]

Tarło od IV do VI odbywa się na płytkich, żwirowych łachach w silnym prądzie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Luciobarbus comizo, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Luciobarbus comizo, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Josef Reichholf, Gunter Steinbach, Claus Militz: Wielka encyklopedia ryb. Słodkowodne i morskie ryby Europy. Wiśniewolski Wiesław (tłum.). Warszawa: Muza, 1994. ISBN 83-7079-317-7.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Josef Reichholf, Gunter Steinbach, Claus Militz: Wielka encyklopedia ryb. Słodkowodne i morskie ryby Europy. Wiśniewolski Wiesław (tłum.). Warszawa: Muza, 1994. ISBN 83-7079-317-7.
  • Fritz Terofal, Claus Militz: Ryby słodkowodne. Leksykon przyrodniczy. Henryk Garbarczyk, Eligiusz Nowakowski i Jacek Wagner. Warszawa: Świat Książki, 1997. ISBN 83-7129-441-7.
  • Barbus comizo. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. fishbase.org [dostęp 7 czerwca 2009]