Budynek przy ul. Andrzeja Niegolewskiego 2 w Szczecinie
 Widok z ulicy Niedziałkowskiego | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość |
Szczecin |
| Adres |
ul. Niegolewskiego 2, 71-404, Szczecin |
| Typ budynku | |
| Styl architektoniczny | |
| Kondygnacje |
5 |
| Rozpoczęcie budowy |
1899 |
| Ukończenie budowy |
1901 |
| Zniszczono |
29/30 sierpnia 1944 |
Położenie na mapie Szczecina  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego  | |
 53°26′15,9″N 14°32′56,9″E/53,437750 14,549139
| |
| Strona internetowa | |
Budynek przy ul. Andrzeja Niegolewskiego 2 – pięciokondygnacyjny budynek wznoszący się na narożniku ulic Mieczysława Niedziałkowskiego i Andrzeja Niegolewskiego, na szczecińskim osiedlu Śródmieście-Północ, w dzielnicy Śródmieście. Jest to jedyny ocalały budynek z przedwojennego zespołu szkół podstawowych dla chłopców (Gneisenau-Knabenschule) i dziewcząt (Gneisenau-Mädchenschule).
Historia[edytuj | edytuj kod]
W latach 1899–1901 po wschodniej stronie dzisiejszej ulicy Andrzeja Niegolewskiego (przed 1945 r. Gneisenaustraße) wzniesiono dwa neogotyckie budynki szkół podstawowych ze wspólną salą gimnastyczną. Budynek przy narożniku z dzisiejszą ulicą Wielkopolską miał adres Gneisenaustraße 1 i zajmowany był przez szkołę dla chłopców[1], a budynek na rogu z obecną ulicą Niedziałkowskiego miał adres Gneisenaustraße 2 i mieścił szkołę dla dziewcząt[2]. W czasie bombardowania Szczecina w nocy z 29 na 30 sierpnia 1944 r. zespół szkół ucierpiał. Całkowitemu zniszczeniu uległa część kompleksu zajmowana przez szkołę męską i sala gimnastyczna, a część należąca do szkoły żeńskiej spłonęła[1]. Po II wojnie światowej pozostałości zniszczonych obiektów rozebrano, zachowując jedynie ruiny szkoły żeńskiej, łącznik z salą gimnastyczną i fragment ogrodzenia[3]. Uszkodzoną szkołę żeńską odbudowano w zmienionej formie, wznosząc w miejscu dawnego poddasza dodatkowe piętro powtarzające układ okien niższych pięter. Budynek po odbudowie przeznaczono na internat Zespołu Szkół Budowlanych i połączono modernistyczną plombą z pobliskim budynkiem głównym tejże szkoły[3].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Przed wojną ocalały budynek kompleksu szkół podstawowych był obiektem czterokondygnacyjnym z poddaszem. Fasada niemalże w całości obłożona była cegłą klinkierową. Elewacja od strony ulicy Niedziałkowskiego podzielona była na dwie części: lewą z czteroosiowym ryzalitem zwieńczonym ozdobnym szczytem oraz prawą, bezokienną. Od strony ulicy Niegolewskiego elewacja była 14-osiowa, przy czym cztery ostatnie osie znajdowały się w ryzalicie. Ten ryzalit także ukoronowany był ozdobnym szczytem z oknami poddasza. Ponadto nad szóstą i siódmą osią ostatniego piętra usytuowany był jeszcze mniejszy, dwuosiowy szczyt. Budynek pokrywał spadzisty dach z wieżyczką w narożnej części kalenicy[4]. Po wojnie w miejscu zniszczonego poddasza i szczytów powstała dodatkowa kondygnacja. Wskutek powojennej odbudowy budynek zatracił pierwotne zwieńczenia na rzecz prostego dachu.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Widok budynku od strony ulicy Niedziałkowskiego, po lewej łącznik -
Zachowane zdobienia pierwszego i drugiego piętra -
Fragment oryginalnego ogrodzenia -
Ozdobna brama wjazdowa
.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Gneisenau-Knabenschule – Encyklopedia Pomorza Zachodniego - pomeranica.pl [online], pomeranica.pl [dostęp 2020-11-30].
- ↑ Gneisenau-Mädchenschule – Encyklopedia Pomorza Zachodniego - pomeranica.pl [online], pomeranica.pl [dostęp 2020-11-30].
- ↑ a b Jerzy Połowniak, Ul. Niedziałkowskiego, Szczecin. Wielki skandal przy sprzedaży miejskich działek pod kamienice. Tak parcelowano Petrihof [online], szczecin.wyborcza.pl [dostęp 2020-11-30].
- ↑ Gneisenauschulen, Gneisenaustraße 1, 2 - Gneisenau-Mänchenschule - 01 - sedina.pl [online], sedina.pl [dostęp 2020-11-30].