Budynek przy ul. Przedzamcze 8 w Toruniu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Budynek przy ul. Przedzamcze 8 w Toruniu
Ilustracja
Budynek widziany od strony zachodniej
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Miejscowość

Toruń

Adres

ul. Przedzamcze 8

Położenie na mapie Torunia
Mapa konturowa Torunia, w centrum znajduje się punkt z opisem „Budynek przy ul. Przedzamcze 8 w Toruniu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Budynek przy ul. Przedzamcze 8 w Toruniu”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Budynek przy ul. Przedzamcze 8 w Toruniu”
Ziemia53°00′35″N 18°36′37″E/53,009722 18,610278

Budynek przy ul. Przedzamcze 8 w Toruniu – budynek mieszczący się na Nowym Mieście w Toruniu, od 2015 roku siedziba toruńskiego oddziału Regionalnego Inkubatora Przedsiębiorczości Kujawsko-Pomorskiego Funduszu Pożyczkowego.

Pod koniec lat 80. XIX wieku zapadła decyzja o wybudowaniu szpitala miejskiego przy ul. Przedzamcze (wówczas Schlossstrasse). Budynek szpitala zaprojektował Otto Schmidt w marcu 1890 roku, projekt został zaakceptowany w listopadzie tego samego roku[1]. Do momentu otwarcia szpitala przy ul. Batorego w 1938 roku był to jedyny zakład zamknięty zarządzany przez władze samorządowe[2]. W szpitalu mieściły się: sale chorych, sala operacyjna, rentgen oraz trzy oddziały (wewnętrzny, chirurgiczny, zakaźny). Szpital borykał się z trudnymi warunkami lokalowymi oraz brakiem personelu lekarskiego i pomocniczego[3]. Tuż po zakończeniu II wojny światowej szpital był jedynym czynnym szpitalem w Toruniu. W 1945 roku działały oddziały: chirurgiczny, wewnętrzny, położniczo-ginekologiczny. 1 sierpnia 1946 roku utworzono oddział dziecięcy, w następnych latach: laryngologiczny, neurologiczny, oftalmiczny[4].

Od 2015 roku w budynku działa toruński oddział Regionalnego Inkubatora Przedsiębiorczości Kujawsko-Pomorskiego Funduszu Pożyczkowego[5][6].

Budynek figuruje w gminnej ewidencji zabytków (nr 211)[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]