Zajęczak buszmeński
| Bunolagus monticularis[1] | |||
| (O. Thomas, 1903) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Bunolagus | ||
| Gatunek |
zajęczak buszmeński | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Zajęczak buszmeński[5] (Bunolagus monticularis) – gatunek ssaka z rodziny zającowatych (Leporidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Zajęczak buszmeński występuje endemicznie w środkowej części Karru w Południowej Afryce (wokół Victoria West, Beaufort West i Fraserburga, w Prowincji Przylądkowej Północnej i Zachodniej)[6].
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek po raz pierwszy naukowo opisał w 1903 roku angielski zoolog Oldfield Thomas na łamach czasopisma The Annals of Magazine of Natural History[3]. O. Thomas przydzielił nowemu taksonowi nazwę Lepus monticularis[3]. Jako miejsce typowe autor wskazał Deelfontein w Kolonii Przylądkowej w RPA[3][7]. Jedyny przedstawiciel rodzaju zajęczak[5] (Bunolagus), który utworzył w 1929 roku również O. Thomas[2].
Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[6].
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Bunolagus: gr. βουνος bounos „wzgórze”[8]; λαγoς lagos „zając”[9].
- monticularis: łac. monticulus „górka”, zdrobnienie od mons, montis „góra”[3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała (bez ogona) 340–470 mm, długość ogona 70–108 mm, długość ucha 110–120 mm, długość tylnej stopy 90–120 mm; masa ciała 1–1,5 kg[10].
Informacje[edytuj | edytuj kod]
Żyje w małych populacjach. Spotykano go wiele razy od 1902 do 1948, jednak od 1979 roku nie obserwowano go na wolności. Ponownie odkryty w 1989 roku. Jest jednym z najbardziej zagrożonych zwierząt świata, na wolności pozostało prawdopodobnie ok. 250 osobników (dane z 2005 roku)[11].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Bunolagus monticularis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b O. Thomas. On mammals from the Kaoko-Veld, South West Africa, obtained during Captain Shortridge’s fifth Percy Sladen and Kaffrarian Museum Expedition. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1929, s. 109, 1929. DOI: 10.1111/j.1469-7998.1929.tb07691.x. (ang.).
- ↑ a b c d e O. Thomas. On a remarkable new hare from Cape Colony. „The Annals of Magazine of Natural History”. Seventh Series. 11, s. 78, 1903. (ang.).
- ↑ A. Velázquez, J.A. Guerrero, Romerolagus diazi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2019, wersja 2021-2 [dostęp 2021-09-20] (ang.).
- ↑ a b W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 56. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 282. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Species: Bunolagus monticularis. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-10-14].
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 36.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 119.
- ↑ S. Schai-Braun & K. Hackländer: Family Leporidae (Hares and Rabbits). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 112. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
- ↑ Animal Info – Riverine Rabbit. animalinfo.org. [dostęp 2009-05-03]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Edmund C. Jaeger, Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1-256, OCLC 637083062 (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i filmy. arkive.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-05-02)].