Buttgenbachit
| |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
Cu19(NO3)2(OH)32Cl4 · 2H2O [1] |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa |
3 |
| Pokrój kryształu |
słupkowy |
| Układ krystalograficzny |
heksagonalny |
| Gęstość minerału |
3,2 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
ciemnoniebieski |
| Rysa |
jasnoniebieska |
| Połysk |
szkilsty |
Buttgenbachit – minerał z gromady azotanów. Nazwa od nazwiska belgijskiego mineraloga Henriego Buttgenbacha[1].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Buttgenbachit jest półprzezroczystym minerałem o ciemnoniebieskiej barwie. Krystalizuje w układzie heksagonalnym, w formie słupków. Połysk szklisty. Waży ok. 3,2 razy więcej niż taka sama ilość wody w temperaturze pokojowej. Miękki - 3 w skali Mohsa. Łatwo rozpuszcza się w kwasach i wodorotlenku amonu[1].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Powstaje w złożach miedzi. Można go znaleźć w Australii, Demokratycznej Republice Konga, Norwegii, Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Buttgenbachite. Mindat.org. [dostęp 2015-03-31]. (ang.).