Przejdź do zawartości

Béla Hamvas

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Béla Hamvas
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 marca 1897
Preszów

Data i miejsce śmierci

7 listopada 1968
Budapeszt

Miejsce spoczynku

Szentendre

Zawód, zajęcie

pisarz

podpis

Béla Hamvas (ur. 23 marca 1897 w Eperjes w Austro-Węgrzech, dziś Preszów na Słowacji, zm. 7 listopada 1968 na Węgrzech) – węgierski pisarz i filozof.

Życie

[edytuj | edytuj kod]

Jego ojciec, József Hamvas, był luterańskim pastorem. W 1898 rodzina przeniosła się do Pozsony (dzisiejsza Bratysława, w związku z objęciem przez niego posady nauczyciela w luterańskim gimnazjum. W czasie I wojny światowej, w 1915 Hamvas zaciągnął się na ochotnika do wojska Austro-Węgierskiego. Walczył na froncie ukraińskim, gdzie został dwukrotnie ranny (1916-1917). Po zakończeniu wojny i rozpadzie Austro-Węgier, rodzina Hamvasa została zmuszona opuścić dom i przeniosła się do Budapesztu[1].

W latach 1919–1923 Hamvas studiował filologię węgierską i niemiecką na Katolickim Uniwersytecie Pétera Pázmánya. Po studiach (1923-1926) został dziennikarzem (Budapesti Hírlap, Sózat), bibliotekarzem (1927-1946). W 1937 ożenił się z pisarką Katalin Kemény[1].

W 1940 został powołany do wojska. Od kwietnia 1942 walczył na froncie wschodnim. W 1945 jego mieszkanie, wraz z biblioteką i rękopisami, zostało zniszczone przez bombę[1].

Po wojnie (1948) jego prace został umieszczony na liście cenzorskiej, a jego dzieł nie można było publikować. Pisarz przeniósł się do Szentendre, gdzie pracował jako ogrodnik, opiekując się ogrodami rodziny i znajomych. W latach 1951–1964 został robotnikiem w zakładach przemysłowych w Inocie, Tiszapalkoni i Bokodzie[1].

Przeszedł na emeryturę w 1964. W 1968 umarł w wyniku wylewu. Został pochowany w Szentendre[1].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Béla Hamvas jest znany jako jeden z najważniejszych pisarzy XX wieku. Znaczącą częścią jego twórczości są eseje literacko-filozoficzne[2].

Wydania polskie

[edytuj | edytuj kod]
  • Béla Hamvas, Filozofia wina, Studio emka, 2001.
  • Béla Hamvas, Księga gaju laurowego i inne eseje, Próby, 2022.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Teresa Worowska, Zwyczajny jak gruda ziemi, [w:] Béla Hamvas, Księga gaju laurowego i inne eseje, Próby, 2022.
  • Béla Hamvas. [w:] Medio Verlag [on-line]. 2018. [dostęp 2022-08-28].