Przejdź do zawartości

Błędnikowce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Błędnikowce
Anabantoidei[1]
Ilustracja
Bojownik wspaniały (Betta splendens)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

promieniopłetwe

Rząd

okoniokształtne

Podrząd

błędnikowce

Synonimy
  • Luciocephaloidei

Błędnikowce (Anabantoidei) – podrząd słodkowodnych ryb okoniokształtnych wyposażonych w narząd błędnikowy zwany labiryntem.

 Osobny artykuł: Labirynt (anatomia ryb).

Zaliczane są do nich m.in. łaźce, wielkopłetwy, skrzeczyki, gurami, bojowniki, prętniki, sandelie, buszowce i beloncje. Ze względu na ubarwienie, biologię rozrodu oraz zachowanie są często hodowane w akwariach[2].

W starszych publikacjach dla tej grupy ryb stosowano nazwy labiryntowate, labiryntowce lub ryby labiryntowe. Dwie pierwsze nazwy (labiryntowate i labiryntowce) były dawniej uważane za polskie nazwy taksonów, pierwsza zwykle w randze rodziny, druga – nadrodziny lub podrzędu. W wyniku rewizji taksonomicznych nazwy te zostały zastąpione innymi. Obecnie nazwy te są jeszcze używane wśród akwarystów jako nazwy potoczne.

Występowanie

[edytuj | edytuj kod]

Błędnikowce występują w południowo-wschodniej i wschodniej Azji oraz w Afryce, w wodach ubogich w tlen strefy tropikalnej.

Tryb życia

[edytuj | edytuj kod]

Ryby labiryntowe żyją w słabo natlenionych wodach słodkich lub brachicznych. Ponieważ ich ikra jest wrażliwa na niedobór tlenu, ryby te budują przy powierzchni wody gniazda otoczone pęcherzykami powietrza, dzięki czemu złożona w niej ikra i rozwijające się z niej embriony mają zapewnione odpowiednie warunki tlenowe. Samce większości gatunków opiekują się ikrą i narybkiem, nierzadko tocząc zażarte boje w ich obronie[2].

Zmiany w nazewnictwie

[edytuj | edytuj kod]
Gurami olbrzymi (Osphronemus goramy)
Prętnik karłowaty (Colisa lalia)

Klasyfikacja gatunków zaliczanych obecnie do błędnikowców była od dawna przedmiotem wielu analiz i dyskusji, a zaszeregowanie do odpowiednich kategorii systematycznych ulegało zmianom. Ich wspólna cecha charakterystyczna – narząd błędnikowy (tzw. labirynt) – oraz zdolność łaźca do poruszania się po lądzie skłaniały ku nazwom: labiryntowce, ryby labiryntowe, łaźce, łaźcowate, błędnikowe lub błędnikowce. Dodatkowe zamieszanie wprowadziły nazwy rodzin: łaźcowate, labiryntowate i błędnikowate.

Znaczenie nazw ryb labiryntowych zmieniało się wraz z rozwojem wiedzy o relacjach pokrewieństwa pomiędzy poszczególnymi gatunkami. Początkowo wszystkie ryby z tej grupy klasyfikowane były w rodzinie Anabantidae, którą w języku polskim nazywano: labiryntowate, łaźcowate lub błędnikowate[2]. Z rodziny Anabantidae wyłoniono kilka wyraźnie różniących się grup, które zaklasyfikowano jako podrodziny w obrębie Anabantidae lub jako odrębne rodziny: Belontiidae, Helostomatidae, Luciocephalidae i Osphronemidae. Wszystkie te rodziny (włącznie z Anabantidae) zgrupowano razem w podrzędzie Anabantoidei – błędnikowce, również nazywane rybami labiryntowymi[3].

Częste zmiany w klasyfikacji pociągnęły za sobą liczne nieścisłości, głównie w literaturze popularnej, zwłaszcza akwarystycznej, gdzie wymienione nazwy są bardzo często mylone. Również w wydawnictwach encyklopedycznych pojawiały się nieścisłości, np. w tej samej publikacji rodzina Anabantidae określona została nazwą beloncjowate, a Belontiidae nazwą labiryntowate[4]. Innym, zaczerpniętym z literatury akwarystycznej, przykładem błędnego nazewnictwa jest nazwa łaźcowate dla Anabantoidei[5].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Do błędnikowców zalicza się obecnie 3 rodziny[6][1]:

We wcześniejszych klasyfikacjach wyróżniano jeszcze rodziny beloncjowatych (Belontiidae) i szczupakogłowcowatych (Luciocephalidae), które obecnie zaliczane są jako podrodziny Belontiinae i Luciocephalinae w obrębie guramiowatych.

Wielkopłetw wspaniały (Macropodus opercularis)

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Anabantoidei, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c Mały słownik zoologiczny: ryby. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976.
  3. Włodzimierz Załachowski: Ryby. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997. ISBN 83-01-12286-2.
  4. Biologia. Multimedialna encyklopedia PWN Edycja 2.0. pwn.pl Sp. z o.o., 2008. ISBN 978-83-61492-24-5.
  5. Wally Kahl, Burkard Kahl, Dieter Vogt, Atlas ryb akwariowych, Henryk Garbarczyk (tłum.), Eligiusz Nowakowski (tłum.), Warszawa: Delta W-Z, 2000, ISBN 83-7175-260-1.
  6. William N. Eschmeyer: Catalog of Fishes electronic version (10 February 2011). California Academy of Sciences. [dostęp 2011-03-21]. (ang.).