Przejdź do zawartości

Caccia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Caccia – włoska forma wokalna, odpowiednik francuskiego chace, popularna od epoki trecenta do XVI wieku, związana tematycznie z polowaniem poprzez wykorzystanie licznych onomatopei. Zwykle w formie kanonu z akompaniamentem instrumentów dętych, zwłaszcza rogów.

Wśród twórców caccii znajdowali się m.in.: Gherardello da Firenze, Lorenzo da Firenze, Vincenzo da Rimini, Francesco Landini i Niccolò da Perugia.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Kurt von Fischer/Gianluca D’Agostino, "Caccia", The New Grove Dictionary of Music and Musicians, London, Macmillan, 2001.