Caledothele
| Caledothele | |
| Raven, 1991 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj |
Caledothele |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Stenygrocercus australiensis Raven, 1984 | |
Caledothele – rodzaj pająków z infrarzędu ptaszników i rodziny Euagridae. Obejmuje siedem opisanych gatunków. Zamieszkują Nową Kaledonię, Wyspy Towarzystwa i południowo-wschodnią Australię.
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Pająki te mają karapaks o niskiej części głowowej i poprzecznej jamce z jedną, a rzadziej dwoma parami szczecinek fowealnych. Ośmioro oczu rozmieszczonych jest na planie prostokąta. Nadustek jest niski. Szczękoczułki mają w nasadowej części bruzdy jeden lub dwa małe ząbki, natomiast brak tam ziarnistości. Serrula jest szeroka. Odnóża są wyraźnie obrączkowane. Zwykle grzebienie przędne występują na wszystkich nadstopiach, a po dwie ich pary na nadstopiach pierwszej, drugiej i czasem trzeciej pary odnóży. Wszystkie pary stóp wyposażone są w kolce. Samce nie mają haczyków czy ostróg do przytrzymywania samic na goleniach pierwszej ani drugiej pary. Opistosoma (odwłok) ma grubszy wzór niż u Stenygrocercus. Nogogłaszczki samca cechują się gruszkowatym bulbusem. Genitalia samicy charakteryzują się dwiema jednolitymi lub wierzchołkowo podzielonymi na płaty spermatekami[1].
Zachowanie i występowanie[edytuj | edytuj kod]
Pająki te zasiedlają górskie i nizinne równikowe lasy deszczowe. Sieci łowne z białej przędzy konstruują pod opadłą korą drzew[1].
Rodzaj ograniczony do krainy australijskiej. Sześć gatunków występuje na Nowej Kaledonii, z czego pięć endemicznie. Ograniczone są do północnej części wyspy, na południe docierając do Mount Mou. Pojedynczy gatunek oprócz Nowej Kaledonii zamieszkuje Wyspy Towarzystwa. Jeden gatunek jest endemitem australijskiej Wiktorii[2][1].
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Takson ten wprowadził w 1991 roku Robert Raven na łamach „Mémoires du Muséum National d'Histoire Naturelle de Paris”, gatunkiem typowym wyznaczając Stenygrocercus australiensis[1], własnoręcznie opisanego w 1984 roku na łamach „Australian Journal of Zoology”[3]. W 2020 roku na podstawie wyników analiz filogenetycznych przeniesiony został przez Verę Opatovą i współpracowników z Dipluridae do podrodziny Euagrinae w obrębie rodziny Euagridae[4].
Do rodzaju zalicza się siedem opisanych gatunków[1][2]:
- Caledothele annulatus (Raven, 1981)
- Caledothele aoupinie Raven, 1991
- Caledothele australiensis (Raven, 1984)
- Caledothele carina Raven, 1991
- Caledothele elegans Raven, 1991
- Caledothele tonta Raven, 1991
- Caledothele tristata Raven, 1991
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Robert J. Raven, A revision of the mygalomorph spider family Dipluridae in New Caledonia (Araneae), [w:] Jean Chazeau, Simon Tillier (red.), Zoologia Neocaledonica, Vol. 2, „Mémoires du Muséum National d'Histoire Naturelle de Paris (A)”, 149, 1991, s. 87-117.
- ↑ a b Family: Euagridae Raven,1979. [w:] World Spider Catalog Version 24.5 [on-line]. Natural History Museum Bern. [dostęp 2023-09-21].
- ↑ Robert J. Raven. Systematics of the Australian curtain-web spiders (Ischnotheline: Dipluridae: Chelicerata). „Australian Journal of Zoology. Supplementary Series”. 93, s. 1-102, 1984. DOI: 10.1071/AJZS093.
- ↑ Vera Opatova, Chris A. Hamilton, Marshal Hedin, Laura Montes de Oca, Jiří Král, Jason Bond. Phylogenetic systematics and evolution of the spider infraorder Mygalomorphae using genomic scale data. „Systematic Biology”. 69 (4), s. 671-707, 2020. DOI: 10.1093/sysbio/syz064.