Caloramphini

	Caloramphini
	Mannucci & Simonetta, 1978
	; Przedstawiciel plemienia – gołodziób płowy (Caloramphus hayii)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	dzięciołowe
Podrząd	dzięciołowce
Rodzina	tukanowate
Podrodzina	pstrogłowy
Plemię	Caloramphini
	Typ nomenklatoryczny
	Plemię: Caloramphus Lesson, 1839; Rodzaj: Caloramphus sanguinolentus Lesson, 1839 (= Bucco hayii J.E. Gray, 1831)
Synonimy
	Plemienia: Calorhamphidae Mannucci & Simonetta, 1978; Rodzaju: Megalorhynchus Eyton, 1839; Xylopogon Lesson, 1840; Coloramphus Lesson; Calorhynchus Wagner, 1841; Calorhamphus Strickland, 1842; Callirhamphus Agassiz, 1846; Psilopus Bonaparte, 1850;
	Plemienia: Calorhamphidae Mannucci & Simonetta, 1978; Rodzaju: Megalorhynchus Eyton, 1839; Xylopogon Lesson, 1840; Coloramphus Lesson; Calorhynchus Wagner, 1841; Calorhamphus Strickland, 1842; Callirhamphus Agassiz, 1846; Psilopus Bonaparte, 1850;
Rodzaje i gatunki
	Caloramphus Lesson, 1839; 2 gatunki – zobacz opis w tekście
	Caloramphus Lesson, 1839; 2 gatunki – zobacz opis w tekście
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Caloramphini – monotypowe plemię ptaków z podrodziny pstrogłowów (Megalaiminae) w obrębie rodziny tukanowatych (Ramphastidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Plemię obejmuje gatunki występujące w południowo-wschodniej Azji^[9].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała około 17,5 cm; masa ciała 38,5–47,7 g^[9].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Do plemienia należy jeden rodzaj – Caloramphus, który zdefiniował w 1839 roku francuski chirurg okrętowy i zoolog René Lesson w artykule poświęconym rzadkim i nowym ptakom z kolekcji doktora Abeillé z Bordeaux, opublikowanym w czasopiśmie Revue Zoologique^[8]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) gołodziób płowy (C. hayii).

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

Caloramphus (Coloramphus, Calorhamphus, Callirhamphus): gr. καλος kalos ‘piękny, dostojny’; ῥαμφος rhamphos ‘dziób’^[10].
Megalorhynchus: gr. μεγας megas, μεγαλη megalē ‘wielki’; ῥυγχος rhunkhos ‘dziób’^[11]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Megalorhynchus spinosus Eyton, 1839 (= Bucco hayii J.E. Gray, 1831).
Xylopogon: gr. ξυλον xulon ‘drzewo, pień’; πωγων pōgōn, πωγωνος pōgōnos ‘broda’^[12]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Bucco lathami Raffles, 1820 (= Bucco hayii J.E. Gray, 1831).
Calorhynchus: gr. καλος kalos ‘piękny, dostojny’; ῥυγχος rhunkhos ‘dziób’^[13].
Psilopus: gr. ψιλος psilos ‘prosty’; ωψ ōps, ωπος ōpos ‘twarz, oblicze’^[14]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Bucco hayii J.E. Gray, 1831.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do plemienia należy jeden rodzaj z dwoma gatunkami^[15]:

Caloramphus hayii (J.E. Gray, 1831) – gołodziób płowy
Caloramphus fuliginosus (Temminck, 1830) – gołodziób rdzawogardły

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

↑ Pisownia oryginalna, takson zdefiniowany w randze rodziny.
↑ ^a ^b Niepoprawna późniejsza pisownia Caloramphus Lesson, 1839.
↑ Nowa nazwa dla Caloramphus Lesson, 1839 ze względu na puryzm.
↑ Nieuzasadniona poprawka Caloramphus Lesson, 1839.
↑ Młodszy homonim Psilopus Poli, 1795 (Bivalvia); nie Psilopus Gouls, 1838 (Acanthizidae).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b P. Mannucci & A.M. Simonetta. Is Caloramphus fuliginosus (Aves) a capitonid?. „Società toscana di scienze naturali. Atti della Società toscana di scienze naturali. Memorie”. Serie B. 85, s. 115–130, 1978. (ang.).
↑ T.C. Eyton. Catalogue of a Collection of Birds from Malaya, with Descriptions of the New Species. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 7 (78), s. 106, 1839. (ang.).
↑ R.-P. Lesson. Sur les genres Jacapa, Trichas et Caloramphe. „Revue Zoologique”. 3, s. 134, 1840. (fr.).
↑ J.A. Wagner. Bericht über die Leistungen in der Natürgeschichte der Vögel während der beiden Jahre 1839 und 1840. „Archiv für Naturgeschichte”. 7 (2), s. 98, 1841. (niem.).
↑ H.E. Strickland. A List of the Genera of Birds, with their Synonyma, and an Indication of the typical Species of each Genus. By George Robert Gray. Second Edition. Svo. London, 1841. „The Annals and magazine of natural history”. 8 (52), s. 374, 1842. (ang.).
↑ Index universalis. W: L. Agassiz: Nomenclator zoologicus, continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1846, s. 53. (łac.).
↑ Ch.L. Bonaparte: Conspectus generum avium. T. 1. Lugduni Batavorum: Apud E.J. Brill, 1850, s. 141. (łac.).
↑ ^a ^b Lesson 1839 ↓, s. 138.
↑ ^a ^b D.W.D.W. Winkler D.W.D.W., S.M. Billerman & I.J.S.M.B.& I.J. Lovette S.M. Billerman & I.J.S.M.B.& I.J., Asian Barbets (Megalaimidae), version 1.0, [w:] S.M.S.M. Billerman, B.K.B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2020, DOI: 10.2173/bow.megala2.01 [dostęp 2024-02-12] (ang.), Caloramphus.
↑ The Key to Scientific Names ↓, Caloramphus [dostęp 2024-02-12] .
↑ The Key to Scientific Names ↓, Megalorhynchus [dostęp 2024-02-12] .
↑ The Key to Scientific Names ↓, Xylopogon [dostęp 2024-02-12] .
↑ The Key to Scientific Names ↓, Calorhynchus [dostęp 2024-02-12] .
↑ The Key to Scientific Names ↓, Psilopus [dostęp 2024-02-12] .
↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Caloramphini Mannucci & Simonetta, 1978 (Wersja: 2023-12-26). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-02-12].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

R.-P. Lesson. Oiseaux rares ou nouveaux de la collection du docteur Abeillé, de Bordeaux. „Revue Zoologique”. 2, s. 136–139, 1839. (fr.).
The Key to Scientific Names, J.A.J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).

[2] Pisownia oryginalna, takson zdefiniowany w randze rodziny.

[npp-5] Niepoprawna późniejsza pisownia Caloramphus Lesson, 1839.

[6] Nowa nazwa dla Caloramphus Lesson, 1839 ze względu na puryzm.

[9] Nieuzasadniona poprawka Caloramphus Lesson, 1839.

[11] Młodszy homonim Psilopus Poli, 1795 (Bivalvia); nie Psilopus Gouls, 1838 (Acanthizidae).

[man&sim-1] P. Mannucci & A.M. Simonetta. Is Caloramphus fuliginosus (Aves) a capitonid?. „Società toscana di scienze naturali. Atti della Società toscana di scienze naturali. Memorie”. Serie B. 85, s. 115–130, 1978. (ang.).

[eyt-3] T.C. Eyton. Catalogue of a Collection of Birds from Malaya, with Descriptions of the New Species. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 7 (78), s. 106, 1839. (ang.).

[les-4] R.-P. Lesson. Sur les genres Jacapa, Trichas et Caloramphe. „Revue Zoologique”. 3, s. 134, 1840. (fr.).

[wag-7] J.A. Wagner. Bericht über die Leistungen in der Natürgeschichte der Vögel während der beiden Jahre 1839 und 1840. „Archiv für Naturgeschichte”. 7 (2), s. 98, 1841. (niem.).

[str-8] H.E. Strickland. A List of the Genera of Birds, with their Synonyma, and an Indication of the typical Species of each Genus. By George Robert Gray. Second Edition. Svo. London, 1841. „The Annals and magazine of natural history”. 8 (52), s. 374, 1842. (ang.).

[aga-10] Index universalis. W: L. Agassiz: Nomenclator zoologicus, continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1846, s. 53. (łac.).

[bon-12] Ch.L. Bonaparte: Conspectus generum avium. T. 1. Lugduni Batavorum: Apud E.J. Brill, 1850, s. 141. (łac.).

[CITEREFLesson1839[https://www.biodiversitylibrary.org/page/2299344_138]-13] Lesson 1839 ↓, s. 138.

[botw-14] D.W.D.W. Winkler D.W.D.W., S.M. Billerman & I.J.S.M.B.& I.J. Lovette S.M. Billerman & I.J.S.M.B.& I.J., Asian Barbets (Megalaimidae), version 1.0, [w:] S.M.S.M. Billerman, B.K.B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2020, DOI: 10.2173/bow.megala2.01 [dostęp 2024-02-12] (ang.), Caloramphus.

[15] The Key to Scientific Names ↓, Caloramphus [dostęp 2024-02-12] .

[16] The Key to Scientific Names ↓, Megalorhynchus [dostęp 2024-02-12] .

[17] The Key to Scientific Names ↓, Xylopogon [dostęp 2024-02-12] .

[18] The Key to Scientific Names ↓, Calorhynchus [dostęp 2024-02-12] .

[19] The Key to Scientific Names ↓, Psilopus [dostęp 2024-02-12] .

[mie&kuz-20] Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Caloramphini Mannucci & Simonetta, 1978 (Wersja: 2023-12-26). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-02-12].

[1]

[a]

[2]

[3]

[b]

[c]

[4]

[5]

[d]

[6]

[e]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]