Calothorax

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Calothorax[1]
G.R. Gray, 1840[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – samica koliberka pustynnego (C. lucifer)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

krótkonogie

Rodzina

kolibrowate

Podrodzina

kolibry

Plemię

Mellisugini

Rodzaj

Calothorax

Typ nomenklatoryczny

Cynanthus lucifer Swainson, 1827

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Calothoraxrodzaj ptaków z podrodziny kolibrów (Trochilinae) w rodzinie kolibrowatych (Trochilidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Stanach Zjednoczonych i Meksyku[6].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała 8–10 cm; masa ciała 2,6–3,5 g[6].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Calothorax: gr. καλος kalos „piękny”; θωραξ thōrax, θωρακος thōrakos „napierśnik”[7].
  • Lucifer: w mitologii rzymskiej Lucyfer, był personifikacją gwiazdy wieczornej Wenus, od łac. lucifer „niosący światło”, od lux, lucis „światło”; -fera „niosący”, od ferre „nosić”, od Fosforosa (gr. Φωσφoρος Phōsphoros), w mitologii greckiej nosiciela światła i brata Hesperosa[8]. Gatunek typowy: Cynanthus lucifer Swainson, 1827.
  • Cora: Cora, inkaska kapłanka słońca w powieści Jeana Marmontela „Les Incas, ou la destroy de l’Empire du Pérou” z 1777 roku[9]. Nomen nudum.
  • Cyanopogon: epitet gatunkowy Ornismya cyanopogon Lesson, 1829[a][10]. Nomen nudum.
  • Elisa: etymologia nieznana, prawdopodobnie eponim[11]. Nomen nudum.
  • Manilia: Manilia (ok. 100 roku), rzymska kurtyzana i osławiona rozpustnica[12]. Gatunek typowy: Calothorax pulchra Gould, 1859.

Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]

Do rodzaju należą następujące gatunki[13]:

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Synonim C. lucifer.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Calothorax, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. G.R. Gray: A list of the genera of birds: with their synonyma an indication of the typical species of each genus. London: R. and J.E. Taylor, 1840, s. 13. (ang.).
  3. H.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Vorlaüfer einer iconographie der arten der vögel aller welttheile. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1850, s. xxxix. (niem.).
  4. a b c Ch.L. Bonaparte. Conspectus systematis ornithologie. „Annales des Sciences Naturelles, Zoologie”. Quatrième série. 1, s. 138, 1854. (fr.). 
  5. É. Mulsant, J. Verreaux & E. Verreaux. Essai une Classification Méthodique des Trochilidés. „Mémoires de la Société impériale des sciences naturelles de Cherbourg”. 12, s. 229, 1866. (fr.). 
  6. a b K.L. Schuchmann: Family Trochilidae (Hummingbirds). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 5: Barn-owls to Hummingbirds. Barcelona: Lynx Edicions, 1999. ISBN 84-87334-25-3. (ang.).
  7. The Key to Scientific Names, Calothorax [dostęp 2020-04-23].
  8. The Key to Scientific Names, Lucifer [dostęp 2020-04-23].
  9. The Key to Scientific Names, Cora [dostęp 2020-04-23].
  10. The Key to Scientific Names, Cyanopogon [dostęp 2020-04-23].
  11. The Key to Scientific Names, Elisa [dostęp 2020-04-23].
  12. The Key to Scientific Names, Manilia [dostęp 2020-04-23].
  13. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Mellisugini Gray,GR, 1848 (wersja: 2020-03-01). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-04-23].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).