Candida dubliniensis
 Wybarwione komórki (powiększenie 1000 x) | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Candida dubliniensis |
| Nazwa systematyczna | |
| Candida dubliniensis D.J. Sullivan, Western., K.A. Haynes, Dés.E. Benn. & D.C. Coleman Microbiol., Reading 141(7): 1519 (1995) | |
Candida dubliniensis D.J. Sullivan, Western., K.A. Haynes, Dés.E. Benn. & D.C. Coleman – gatunek mikroskopijnych grzybów zaliczany do drożdży[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Candida, Incertae sedis, Saccharomycetales, Saccharomycetidae, Saccharomycetes, Ascomycota, Fungi[1].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Gatunek kosmopolityczny (występujący na całym świecie)[2], również w Polsce[3]. Po raz pierwszy opisano go w 1995 r., dawniej nie był odróżniany od Candida albicans, z którym jest blisko spokrewniony[2].
Kolonie C. dubliniensis dobrze rosną w temperaturach 30 i 37 °C na podłożach hodowlanych rutynowo stosowanych do hodowli gatunków Candida. Na podłożach stałych, takich jak agar Sabourauda lub agar z dekstrozą ziemniaczaną (PDA), mają kremowo-biały kolor, podobny do tych tworzonych przez Candida albicans, jednakże, w przeciwieństwie do C. albicans, izolaty C. dubliniensis rosną słabo lub wcale w temperaturze 42 °C. Istotną różnicą pomiędzy C. albicans i C. dubliniensis jest niezdolność tego ostatniego do ekspresji aktywności β-glukozydazy. Cecha ta stanowi podstawę wiarygodnego testu umożliwiającego rozróżnienie tych dwóch gatunków[2].
C. dubliniensis czasami jest u ludzi grzybem chorobotwórczym, wywołuje m.in. kandydozę jamy ustnej. Wyizolowano go z jamy ustnej osób zakażonych wirusem HIV i w pochwach kobiet chorych na zapalenie pochwy. Jama ustna jest naturalną niszą ekologiczną dla tego gatunku, chociaż jest możliwe, że występuje on także w innych miejscach w organizmie i może występować także u różnych zwierząt. Normalnie nie jest chorobotwórczy, ale gdy ilość limfocytów T jest zmniejszona (jak u osób zakażonych wirusem HIV i AIDS), może stać się patogeniczny[2]. C. dubliniensis wyizolowano także z ust 18% pacjentów chorych na cukrzycę i stosujących insulinę[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2024-01-25].
- ↑ a b c d Derek Sullivan, David Coleman, Candida dubliniensis: Characteristics and Identification, „J Clin Microbiol.”, 36 (2), 1998, s. 329–334, DOI: 10.1128/jcm.36.2.329-334 [dostęp 2024-01-25].
- ↑ Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, s. 319, ISBN 978-83-89648-75-4.
- ↑ A.M. Willis i inni, Isolation of C. dubliniensis from insulin-using diabetes mellitus patients, „J Oral Pathol Med.”, 29 (2), 2000, s. 86–90, DOI: 10.1034/j.1600-0714.2000.290206.x, PMID: 10718404.